PO 2/7-079/95
Wyjaśnienie Ministra Finansów
z dnia 27 marca 1995
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Odpowiadając na pismo z 9.1.1995 r. Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:
W świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29.9.1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591) obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych mają osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok podatkowy wynosiły co najmniej równowartość w walucie polskiej 400 000 ECU, przy czym wielkość tę przelicza się na walutę polską według średniego kursu, ustalonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, obowiązującego na dzień bilansowy. W 1995 r. obowiązek prowadzenia ksiąg dotyczy podatników, którzy za 1994 r. uzyskali przychody w kwocie przekraczającej 11 896 000 000 zł. Przy ocenie kwoty limitu, od którego uzależnione jest prowadzenie ksiąg rachunkowych, przyjmuje się przychód ze sprzedaży walut bez pomniejszania o wartość zakupu walut i bez pomniejszania o podatek obrotowy.
Podatnicy świadczący usługi polegające na skupie i sprzedaży walut obcych, w świetle art. 55 ustawy z 8.1.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), mają obowiązek do 31.12.1995 r. opłacać podatek obrotowy. Podatek obrotowy jest elementem kalkulacyjnym ceny sprzedaży, zaś należny podatek obrotowy jest kosztem uzyskania przychodu.
Dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych pojęcie przychodu zdefiniowane zostało w art. 14 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.). Za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychód, o którym mowa, stanowi podstawę do określenia wysokości limitu kosztów reprezentacji i reklamy w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 23 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
