ILPB1/415-82/07-2/GM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana J. K. przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2007 r. (data wpływu 10 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień podatkowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 10 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą od 3 maja 1998 r. na zasadzie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z faktem, iż przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy przekroczyły 800.000 euro, firma – zgodnie z ustawą o rachunkowości – była zobowiązana od dnia 1 stycznia 2006 r. do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przedsiębiorstwo prowadziło działalność w budynku wprowadzonym do ewidencji środków trwałych i amortyzowanym metodą liniową, z tego tytułu poniosło koszty opłat podatku od nieruchomości za 2004 rok na rzecz Urzędu Miasta i Gminy.

W związku z trudną sytuacją związaną ze zmianami profilu działalności, firma nie zapłaciła w całości podatku od nieruchomości za 2004 rok. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, firma nie zaliczyła naliczonego decyzją, lecz nie zapłaconego podatku do kosztów uzyskania przychodów i nie zaewidencjonowała w podatkowej księdze przychodów i rozchodów za 2004 rok.

Sporządzając wykaz aktywów i pasywów na 31 grudnia 2005 r. stanowiących podstawę otwarcia ksiąg rachunkowych wykazała zobowiązanie wobec Urzędu Miasta i Gminy z tytułu powyższego nie zapłaconego podatku. Wnioskiem z dnia 29 czerwca 2007 r. przedsiębiorstwo wystąpiło do Burmistrza Miasta i Gminy o umorzenie zaległości podatkowych za 2004 rok. Burmistrz, decyzją z dnia 28 sierpnia 2007 r. umorzył w całości zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości za 2004 rok w kwocie 142.547,60 zł, odsetki za zwłokę liczone do dnia wpłynięcia wniosku w kwocie 30.902,00 zł, oraz koszty upomnienia w kwocie 8,80 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy umorzony firmie podatek od nieruchomości stanowi przychód podlegający opodatkowaniu jeżeli nigdy nie był zarachowany jako koszt uzyskania przychodów...

Czy umorzone odsetki oraz koszty upomnienia są przychodem podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, decyzja wydana przez Burmistrza Miasta i Gminy ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2004 rok nie była zaksięgowana i nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów, dlatego też decyzja z dnia 28 sierpnia 2007 r. umarzająca w całości podatek od nieruchomości za 2004 rok nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 6 ww. ustawy. Ordynacja podatkowa, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Z definicji tej wynika, iż podatek jest świadczeniem o charakterze publicznoprawnym i nieekwiwalentnym. Podmiot, który płaci podatek nie otrzymuje nic w zamian. Obowiązek świadczenia i jego wysokość wynika z ustawy podatkowej.

Natomiast w myśl art. 67a § 1 pkt 3 ww. ustawy organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze .zm.) do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie otrzymał nieodpłatnie środków finansowych, zaś umorzenie podatku od nieruchomości oraz kosztów upomnienia, jest jedynie zmniejszeniem zobowiązań podatnika. Umorzony podatek stanowiący dochód budżetu jednostki samorządu terytorialnego nie został przez Wnioskodawcę zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie może być zatem zaliczony do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl ogólnie przyjętej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Dlatego też, umorzone decyzją Burmistrza Miasta i Gminy odsetki od zaległości w podatku od nieruchomości jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów - w momencie umorzenia - nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedkładając powołane wyżej przepisy na grunt opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że kwota umorzonych zaległości podatkowych w podatku od nieruchomości, odsetek za zwłokę jak i kosztów upomnienia – nie stanowi dla osoby, której udzielono ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.