IPPB1/415-833/09-5/MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28.10.2009 r. (data wpływu 02.11.2009 r.) oraz piśmie (data nadania 10.12.2009 r.), (data wpływu 14.12.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-833/09-2/MT, IPPP3/443-973/09-2/MM z dnia 30.11.2009 r. (data nadania 30.11.2009 r., data doręczenia 08.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 02.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna - mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu prowadzi, na podstawie wpisu do ewidencji, działalność gospodarczą („Działalność Gospodarcza”) w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych (części do maszyn oraz urządzeń) - co stanowi podstawową Działalność Gospodarczą Wnioskodawcy;

w tym celu zatrudnia pracowników, zawarł umowy z dostawcami towarów i usług, umowy kredytowe, leasingowe a także wynajmu nieruchomości, co stanowi działalność uboczną (przychody z wynajmu w 2009 r. nie przekraczają 0,5 % całości przychodów Wnioskodawcy).

W ramach Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, powstał znak towarowy zastrzeżony (Znak Towarowy”). Po dokonaniu przez Wnioskodawcę zgłoszenia Znaku Towarowego w urzędzie patentowym - powstało prawo w rozumieniu ustawy z 2000 r. Prawo własności przemysłowej, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Znak Towarowy był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla Działalności Gospodarczej przez Wnioskodawcę - w wartości ceny nabycia od twórcy - firmy reklamowej, która stworzyła ten znak (w sensie graficznym); wartość ta jest znacząco niższa w porównaniu do wartości rynkowej tego znaku.

W skład przedsiębiorstwa („Przedsiębiorstwo”) Wnioskodawcy wchodzą: nieruchomość zabudowana nowymi obiektami produkcyjnymi o wysokim standardzie, w których prowadzona jest działalność w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych, nowoczesne automaty tokarskie, centra obróbkowe, obrabiarki sterowane numerycznie, Znak Towarowy - pozwalające na prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na obróbce elementów metalowych (części do maszyn oraz urządzeń), są zatrudnieni pracownicy, zawarte są umowy z dostawcami towarów i usług w zakresie koniecznym dla prowadzenia Przedsiębiorstwa, a także umowy kredytowe i leasingowe.

Składnikiem majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy są też m.in.: własność działek niezabudowanych nr 17/10, 17/11 o łącznej powierzchni 1,6733 ha położonej w R, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (Działka Przemysłowa”), oraz własność lokalu użytkowego (Lokal Użytkowy”).

Obecnie, Wnioskodawca planuje przystąpienie do spółki komandytowej (Spółka Komandytowa”), w której będzie komandytariuszem, a wkład do spółki - pokryje wkładem niepieniężnym w postaci Przedsiębiorstwa (za wyjątkiem Działki Przemysłowej oraz Lokalu Użytkowego, które pozostaną składnikiem majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy).

Po wniesieniu Przedsiębiorstwa do Spółki Komandytowej, Wnioskodawca będzie nadal prowadził Działalność Gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości na bazie Działki Przemysłowej, oraz Lokalu Użytkowego.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 30.11.2009r. Nr IPPB1/415-833/09-2/MT, IPPP3/443-973/09-2/MM Wnioskodawca uzupełnił swój wniosek w dniu 14.12.2009 r. informując, iż składniki majątkowe wchodzące w skład Przedsiębiorstwa, które zostanie wniesione do Spółki komandytowej, stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębnionych finansowo oraz organizacyjnie. Majątek pozostały w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. działka przemysłowa oraz lokal użytkowy, nie mają żadnego istotnego wpływu na bieżącą działalność Przedsiębiorstwa (tj. w sytuacji, gdyby tych składników majątku nie było w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, to nie miałoby to żadnego wpływu na działalność jego przedsiębiorstwa, w zakresie, w którym działalność ta zostanie wniesiona do Spółki Komandytowej (najlepszym dowodem jest to, iż w Spółce Komandytowej działalność ta będzie prowadzona w dalszym ciągu w dotychczasowym zakresie). Z tego względu, brak jest wyodrębnienia organizacyjnego w postaci działu, wydziału czy oddziału w ramach Mojego przedsiębiorstwa. W stosunku do stanu faktycznego opisanego we Wniosku, Wnioskodawca planuje zbycie działki przemysłowej oraz lokalu użytkowego.

W przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, przejdą również wszystkie należności i zobowiązania wygenerowane przez te składniki.

Wnioskodawca zwraca również uwagę na to, iż w wyroku WSA z dnia 9 października 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa .../09), wskazano, iż „zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi obejmować wszystkich zobowiązań oddziału, który jest wydzielany z firmy.”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 5a pkt 4 ustawy o PIT oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, iż Przedsiębiorstwo może być uznane co najmniej za „zorganizowaną część przedsiębiorstwa”...

2. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PIT, art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 i art. 18 ustawy o PIT, oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ustawy o PIT, w razie wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Przedsiębiorstwa, do Spółki Komandytowej nie powstanie u Wnioskodawcy przychód ze źródeł przychodów - odpowiednio - „pozarolnicza działalność gospodarcza”, „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c)” oraz „inne źródła”...

3. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Przedsiębiorstwa do Spółki Komandytowej, nie jest objęte opodatkowaniem podatkiem VAT, a obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, przechodzi na nabywcę, tj. na Spółkę Komandytową...

Odpowiedź na pytanie Nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest przedmiotem niniejszej interpretacji. Wniosek Pana w zakresie pytania Nr 1 i Nr 3 oraz nr 2 dotyczący podatku VAT zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PIT, art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 i art. 18 ustawy o PIT, oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ustawy o PIT, w razie wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Przedsiębiorstwa, do Spółki komandytowej nie powstanie u Wnioskodawcy przychód ze źródeł przychodów - odpowiednio - „pozarolnicza działalność gospodarcza”, „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c)” oraz „inne źródła”.

W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o PIT „za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (...).„ Nadto, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są m. in. „przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących: a) środkami trwałymi, b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust 1 (ustawy o VAT), z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g (ustawy o VAT) nie przekracza 1.500 zł, c) wartościami niematerialnymi i prawnymi - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...).„

Jak wynika z powyższego, wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) przez Wnioskodawcę do spółki osobowej (Spółki Komandytowej) nie powoduje powstania przychodu w podatku PIT, gdyż jego wniesienie nie wiąże się z odpłatnym zbyciem wkładu niepieniężnego. W wypadku wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki osobowej (Spółki Komandytowej) nie można mówić również o przychodzie rozumianym jako „kwoty należne”. Wnioskodawca uważa, iż art. 14 ustawy o PIT w żadnym miejscu nie obejmuje „wniesionego wkładu do spółki osobowej” jako przychodu do opodatkowania, dlatego też czynność ta nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu w podatku PIT.

Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów (w imieniu którego działał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu) z dnia 26 maja 2009 r. (sygnatura ILPB1/415-311/09-2/IM).

Art. 17 ust. 1 ustawy o PIT określa w sposób enumeratywny (wyliczenie zamknięte), co uważa się za przychody z kapitałów pieniężnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT „za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (...) w spółce mającej osobowość prawną (...) objętych w zamian za wkład niepieniężni”. Jak wynika wprost z tego przepisu, dotyczy on wyłącznie spółek posiadających osobowość prawną a więc wyłącznie spółek z o.o. oraz spółek akcyjnych (spółek kapitałowych). Koniecznym jest także dodać, że poza omówionym wyżej pkt 9 ust. 1 art. 17 ustawy o PIT, także żaden z innych przepisów tego artykułu nie traktuje wniesienia wkładu do spółki osobowej” na zasadach opisanych we Wniosku jako przychodu ze źródła przychodów „kapitały pieniężne”. Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że w razie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej (Spółki Komandytowej) nie wystąpi przychód ze źródła przychodów „kapitały pieniężne”. Art. 18 ustawy o PIT określa, co uważa się za przychód z „praw majątkowych”. Wśród zdarzeń, które uważa się za przychody z praw majątkowych ustawodawca nie wymienia jednak wniesienia przez osobę fizyczną wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki osobowej (Spółki Komandytowej). Nie można w tej sprawię za art. 18 ustawy o PIT in fine mówić o odpłatnym zbyciu praw majątkowych”, skoro wkład niepieniężny a zostanie odpłatnie zbyty, lecz będzie wniesiony do spółki osobowej (Spółki Komandytowej), w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Art. 20 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.” Wnioskodawca uważa, iż wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostało wymienione wprost w katalogu zdarzeń uważanych za przychód ze źródła przychodów „inne źródła”, a przede wszystkim nie może być zaklasyfikowane jako „przychód” w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, wówczas czynność ta nie wyczerpuje również dyspozycji przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT - pomimo użycia w tym przepisie słów „w szczególności”.

Prawidłowość powyższego stanowiska, co do nie wystąpienia przychodu ze źródła przychodów „kapitały pieniężne” w przypadku wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów (w imieniu którego działał Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie) z dnia 8 lipca 2008 r. (sygn. IPPB1/415-408/08-2/AJ).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Spółka osobowa, a do tej kategorii spółek zalicza się spółka komandytowa - art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), stanowi odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne. Spółki osobowe są podmiotami prawa, a więc mają zdolność prawną, co oznacza, że mogą w pełnym zakresie uczestniczyć w obrocie gospodarczym, być podmiotami stosunków prawnych. Wynika to m. in. z art. 8 k.s.h., który stanowi, iż spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Należy także wskazać na treść art. 28 k.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 1 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Natomiast art. 102 ww. ustawy stanowi, iż spółka komandytowa jest spółką osobową, mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. i o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) albo opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z wyżej powołanym art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), pojęcie „zorganizowana część przedsiębiorstwa” oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Należy jednak przy tym wyraźnie zaznaczyć, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik.

Co do zasady, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera żadnych szczególnych unormowań odnoszących się do wniesienia wkładu niepieniężnego w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki osobowej.

Skoro tak, koniecznym jest rozważenie, czy w związku z wniesieniem poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części do spółki osobowej ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje skutki podatkowe dla wspólnika Spółki jawnej wnoszącej wkład.

Art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,

2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

4. ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu – na spółkę. Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonej w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.

Brak jest zatem podstaw do uznania za zasadne stwierdzenie, że w przedmiotowej sytuacji nie powstaje przychód. Przy czym, stwierdzić należy, iż do przychodów, o których mowa art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stosuje się zasad wynikających z art. 11 powołanej ustawy.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki komandytowej będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, w oparciu o analizowane przepisy należy stwierdzić, iż wniesienie do Spółki osobowej wkładu w postaci ww. składników, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącego wkład w zamian za udział kapitałowy spółki osobowej, stanowi odpłatne zbycie tych składników. Ich wartość określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału kapitałowego), w rozumieniu cytowanego powyżej przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki osobowej.

Zasadne jest przy tym twierdzenie Wnioskodawcy, że wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wniesienie do spółki osobowej, składników majątku wykorzystywanych uprzednio przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w świetle cyt. art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spowoduje u Wnioskodawcy powstanie przychodu z działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że orzeczenia te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

W świetle stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.