IPPB1/415-858/09-2/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10.11.2009 r. (data wpływu 16.11.2009 r.) .) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem nieruchomości do spółki jawnej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem nieruchomości do spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Począwszy od 1994 r. Wnioskodawca (dalej zwany „Podatnikiem”) prowadzi na własny rachunek działalność gospodarczą objętą wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, której przedmiotem jest:

1. wynajem zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z),

2. sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana (46.90.7),

3. pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową straganami i targowiskami (47.99.Z),

4. wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych (43.39Z),

5. pozostałe specjalistyczne roboty budowlane gdzie indziej niesklasyfikowane (46.90Z).

Podatnik zatrudnia obecnie 2 osoby (jedną na podstawie umowy o pracę, drugą na podstawie umowy zlecenia), jak również jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W 1995 r. wspólnie z małżonką Podatnik nabył nieruchomości gruntowe do majątku wspólnego (małżeńska - wspólność majątkowa). Na nabytych gruntach zostały wybudowane budynki biurowo-handlowe z zapleczem magazynowym. Powyższa nieruchomość zabudowana budynkami zwana jest dalej „Zabudowana Nieruchomość”. Oddanie tych budynków do użytku następowało etapami w zależności od postępu prac tj. budynek handlowy z zapleczem magazynowym nr 1 został oddany do użytku w 1997 r., a budynek handlowy z zapleczem magazynowym nr 2 - w 1999 r. W 2005 r. została oddana do użytku nadbudowa części biurowej budynku nr 2. Podatnik wynajmuje powierzchnie biurowe i magazynowe w budynkach nr 1 i 2 w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (aktualnie jest zawartych 5 umów najmu). Budynki są ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i amortyzowane. Dla tych budynków stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2 5%. Podatnik prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Podatnik nie prowadzi dokumentacji finansowej pozwalającej na identyfikowanie przychodów kosztów oraz należności i zobowiązań dotyczących działalności handlowej oraz działalności w zakresie wynajmu. W przedsiębiorstwie Podatnika nie występuje struktura organizacyjna w postaci działów, wydziałów czy oddziałów. Aktualnie Podatnik rozważa utworzenie wraz z innymi osobami fizycznymi spółki jawnej, której przedmiotem działalności będzie m.in. wynajem pomieszczeń biurowych i magazynowych. W tym celu Podatnik rozważa wniesienie wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej spółki jawnej w postaci Zabudowanej Nieruchomości. Wartość wkładu, tj. Zabudowanej Nieruchomości zostanie określona przez rzeczoznawcę przy uwzględnieniu jej wartości rynkowej. Tak ustalona wartość rynkowa zostanie wskazana w umowie spółki jawnej jako wartość wkładu. Opisana powyżej działalność gospodarcza prowadzona przez Podatnika jako osobę fizyczną nie ulegnie zawieszeniu ani likwidacji po wniesieniu Zabudowanej Nieruchomości do nowo utworzonej spółki jawnej. Podatnik będzie nadal wykonywał działalność zarówno w zakresie wynajmu jak i pozostałych przedmiotów określonych we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wniesienie wkładu niepieniężnego/aportu w postaci nieruchomości do spółki jawnej implikuje w momencie jego wniesienia powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie wspólnika wnoszącego ten wkład...

2. Czy przedmiot wkładu niepieniężnego do spółki jawnej stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

3. Czy przedmiot wkładu niepieniężnego do spółki jawnej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

4. Jak ustalić wartość początkową budynków wniesionych do spółki jawnej w formie aportu...

5. Czy dla środków trwałych tj. budynków wniesionych aportem do spółki jawnej i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych spółki jawnej można ustalić indywidualną stawkę amortyzacyjną dla środków trwałych używanych...

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana w zakresie pytania drugiego, trzeciego, czwartego i piątego zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących m.in. środkami trwałymi, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1. na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy,

2. w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Powyższe przepisy nie przewidują opodatkowania w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej. Za takim stanowiskiem jednoznacznie przemawia historyczna wykładnia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie ze stanem prawnym sprzed 1.01.2001 r. aporty do wszelkich spółek były neutralne podatkowo i nie było w tym zakresie żadnych wątpliwości. Nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 9.11.2000 r. (począwszy od 1.01.2001 r.) ustawodawca rozszerzył zakres przedmiotowy art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącego przychodów z kapitałów pieniężnych, jedynie o aporty wnoszone do spółek kapitałowych, co wskazuje, że celowo zrezygnował z normatywnego rozstrzygnięcia kwestii ewentualnego opodatkowania aportów do spółek osobowych. Analogiczna zmiana co do opodatkowania wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek kapitałowych została wprowadzona z dniem 1.01.2001 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W uzasadnieniu projektu zmian w omawianym zakresie projektodawca wskazał, że dodanie odpowiedniego przepisu ma na celu rozszerzenie pojęcia przychodu, zgodnie z którym za przychód będzie uważana nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Jak trafnie stwierdzono w doktrynie: „Skoro konieczne było wprowadzenie osobnego przepisu dla rozszerzenia zakresu obowiązku podatkowego o wniesienie aportu do spółki kapitałowej, to taki szczególny przepis byłby także konieczny dla objęcia obowiązkiem podatkowym wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej niezależnie od tego, co stanowi jego przedmiot” (H. Litwińczuk, Nie ma przychodu z tytułu aportu do spółki osobowej, Rzeczpospolita, Dobra Firma, 10.08.2009 r.). W orzecznictwie wskazuje się także, że aport do spółki osobowej jest wprawdzie formą zbycia majątku, nie ma ona jednak charakteru odpłatnego, zgodnie ze słownikowym znaczeniem pojęcia „odpłatne zbycie”.

Wniesienie aportu do spółki osobowej nie skutkuje bowiem otrzymaniem przez osobę wnoszącą ten aport świadczenia wzajemnego w postaci pieniędzy, wartości pieniężnych czy świadczeń w naturze. Przy braku odpłatności nie można zatem jednoznacznie ani określić ani ustalić przychodu, jakiejkolwiek wartości, którą osoba wnosząca aport do spółki osobowej otrzyma w zamian za ten aport. Zgodnie z art. 25 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. nr 94 poz. 1037 z późn. zm.) umowa spółki jawnej powinna zawierać określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość. Niemniej jednak owa wartość nie jest ekwiwalentem aportu wniesionego do spółki jawnej. Dopiero bowiem poprzez wniesienie wkładu do spółki jawnej jej wspólnik uczestniczy w zyskach i stratach spółki (co do zasady proporcjonalnie do jego wkładu faktycznie wniesionego, ale umowa może regulować tę kwestię odmiennie). Korzyść majątkowa uzyskana w związku z uczestnictwem w spółce jawnej będzie wypadkową zysku i straty powstałych w danym okresie rozliczeniowym. Samo wniesienie aportu nie powoduje zatem jeszcze powstania przychodu. Wniesienie określonych rzeczy do spółki jawnej jest w swej istocie jedynie ich przekształceniem na wkład. Powyższy pogląd zaprezentował przykładowo WSA w Kielcach w wyroku z 29.04.2009 r. (sygn. akt I SA/Ke 121/09).

Zdaniem Podatnika dodatkowym argumentem przemawiającym za neutralnością podatkową aportu do spółki jawnej są regulacje art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stosuje się odpowiednio przy określaniu wysokości przychodów z odpłatnego zbycia majątku, o których mowa w przywołanym powyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy. Zgodnie z ust. 1 oraz ust. 3 art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie (pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia), która powinna co do zasady odpowiadać ich wartości rynkowej.

Z kolei zgodnie z ust. 2 oraz z ust. 3 tego artykułu przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, u każdej ze stron umowy przenoszącej własność jest wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany, która powinna odpowiadać co do zasady ich wartości rynkowej. W przypadku aportów do spółek osobowych nie może być jednak mowy o jakiejkolwiek cenie za wkład, albowiem uzyskane w zamian prawa nie mogą posiadać tego przymiotu. Aportów do spółek osobowych nie można również sklasyfikować jako formy umowy zamiany w szczególności, że obie strony (umowy) zamiany nieruchomości, praw majątkowych i innych rzeczy są opodatkowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (prowadziłoby to do sprzecznego z istotą wniesienia wkładów do spółek opodatkowania aportu również po stronie spółki jawnej). Reasumując, zdaniem Podatnika, aport nieruchomości do spółki jawnej jest neutralny podatkowo na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka jawna jest spółką osobową.

Ponieważ spółka jawna nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie są one podmiotami obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. i o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) albo opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wywieść należy, że:

* wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy, czy też praw majątkowych jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich odpłatnego zbycia,

* wspólnik przystępujący do spółki osobowej uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.

Należy także wskazać na treść art. 28 k.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 1 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Zatem wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu – na spółkę. Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonej w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.

W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.), za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. (…).

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,

2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

3. wartościami niematerialnymi iprawnymi.

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Wniesienie do spółki osobowej wkładu w postaci zabudowanych nieruchomości stanowiących środek trwały, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącego wkład (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą) w zamian za udział kapitałowy spółki, stanowi odpłatne zbycie tej nieruchomości.

Wartość nieruchomości określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału kapitałowego) stanowi, w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.

Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć każdą formę przeniesienia własności za wynagrodzeniem. Wniesienie zatem przedmiotowych zabudowanych nieruchomości do spółki jawnej powoduje:

1. zmianę właściciela – właścicielem staje się bowiem spółka jawna – stąd mamy do czynienia z odpłatny zbyciem wniesionych w formie aportu zabudowanych nieruchomości,

2. wniesienie zabudowanych nieruchomości do spółki jawnej jest przeniesieniem własności tych nieruchomości, za które Wnioskodawcy przysługuje wkład w spółce jawnej o określonej wartości,

3. kwota odpowiadająca wartości otrzymanego wkładu w spółce jawnej stanowi w tym przypadku przychód.

Z powyższego wywieść należy, iż wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich odpłatnego zbycia. Wspólnik przystępujący do spółki uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.

W rezultacie, jeżeli – jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego - dochodzi do przeniesienia na rzecz spółki zabudowanych nieruchomości to tym samym nastąpi ich zbycie. Powyższa czynność wyczerpuje znamiona odpłatności.

Brak jest zatem podstaw do uznania za zasadne stwierdzenie, że w tej sytuacji nie powstaje przychód. Przy czym, stwierdzić należy, iż do przychodów, o których mowa art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stosuje się zasad wynikających za art. 11 powołanej ustawy.

Nadmienić należy, iż przepis art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Przepis ten wyłącza z opodatkowania zdefiniowane kategorie wkładu niepieniężnego, jednakże jego dyspozycja odnosi się wyłącznie do przychodów ze źródła, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie dotyczy natomiast przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Z kolei, zasadnie wskazano we wniosku, iż przepis art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma w niniejszej sprawie zastosowania.

Reasumując stwierdzić należy, iż wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci zabudowanych nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez spółkę, której wspólnikiem jest Wnioskodawca - do nowo powstałej spółki jawnej będzie stanowić odpłatne zbycie tej nieruchomości. Wartość nieruchomości określona w umowie spółki jawnej (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału kapitałowego) stanowi, w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku WSA w Kielcach stwierdzić należy, że orzeczenie te zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.