IPPB1/415-887/09-2/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2009 r. (data wpływu 26 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania pełnionych na podstawie umowy cywilnoprawnej obowiązków koordynatora (ordynatora) oddziału szpitalnego do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania pełnionych na podstawie umowy cywilnoprawnej obowiązków koordynatora (ordynatora) oddziału szpitalnego do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Lekarz prowadzący indywidualną, specjalistyczną praktykę lekarską wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej zawarł umowę cywilno-prawną na świadczenie z publicznym zakładem opieki zdrowotnej Z w L. W związku z tą umową (w treści drugiej umowy jest wyraźny zapis, iż zawiera się ją w związku z zawarciem umowy na świadczenie usług medycznych) zawarto z tym lekarzem (jako prywatną praktyką lekarską) dodatkową umowę na pełnienie funkcji koordynatora (ordynatora) oddziału szpitalnego, odpowiedzialnego m.in. za organizację świadczenia usług medycznych na danym oddziale.

Lekarz (jako prywatna praktyka lekarska) z tytułu świadczonych usług wystawiał dwa rachunki, oddzielnie na każdą z ww. umów.

Księgowy Z w L. z tytułu:

pierwszej umowy – dokonywał przelewu całej kwoty określonej w rachunku,

drugiej umowy – dokonywał przelewu kwoty określonej w rachunku, pomniejszonej o stosowaną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę zdrowotną, traktując ją jako działalność wykonywaną osobiście (kontrakt menedżerski), przy czym miesięczna wartość brutto tej umowy była stała i wynosiła 600,00 zł.

Zaznaczyć należy, iż koordynatorem (ordynatorem) oddziału może być wyłącznie osoba posiadająca prawo wykonywania zawodu lekarza (specjalista z dziedziny medycyny będącej specyfiką oddziału).

Lekarz domaga się od Z w L. wypłaty całej kwoty z rachunku za drugą umowę – bez potrąceń zaliczki na podatek dochodowy i składki zdrowotnej oraz domaga się wypłaty wyrównania kwot dotyczących potrąconych tytułem zaliczki na podatek i składkę zdrowotną. Podnosi, ze obydwie umowy są umowami cywilnoprawnymi wykonywanymi w ramach tej samej, potwierdzonej przez niego działalności gospodarczej, o tym samym numerze REGON. Obydwie umowy zostały zawarte z nim jako prywatną praktyką lekarską. Rachunki jakie wystawia sygnowane są identyczną pieczęcią firmową i w identyczny sposób są ewidencjonowane w jego rozliczeniach finansowych. Od pełnych kwot wskazanych w rachunkach z obydwu umów płaci podatek dochodowy i składkę zdrowotną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy pełnienie obowiązków koordynatora (ordynatora) oddziału szpitalnego na podstawie umowy cywilnoprawnej (mającej charakter powierzenia dodatkowych obowiązków do już zawartej umowy cywilnoprawnej na świadczenia medyczne z lekarzem wykonującym te świadczenia jako prywatna praktyka lekarska) jest działalnością wykonywaną osobiście czy pozarolniczą dzielnością gospodarczą...

Zdaniem Wnioskodawcy wydaje się, że stanowisko lekarza ma uzasadnienie w obowiązujących przepisach prawa.

Przychody osiągane w ramach kontraktu menedżerskiego lub innych umów o podobnym charakterze są zaliczane do źródła uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dalej ,,updof”). Zatem jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżnia dwa źródła przychodów – działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 updof) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3 updof) – to wówczas, gdy podatnik jest zarejestrowany jako przedsiębiorca i świadczy usługi menedżerskie w celach zarobkowych w sposób zorganizowany i ciągły, wówczas przychody z tego rodzaju działalności należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, a nie do przychodów z działalność wykonywanej osobiście, która nie spełnia kryteriów zarejestrowania, zorganizowania i ciągłości.

W świetle powyższego Z w L. winien traktować świadczenie usług z obydwu umów jako wykonywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) źródłami przychodów są m.in.: działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 7.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Ustawodawca, w treści cyt. przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych expressis verbis (wprost) wyraził, iż przychody z tytułu umów o charakterze opisanym w tym przepisie, bez względu na formę organizacyjną, w jakiej są wykonywane, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście. Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu, przychody z tego rodzaju umów, nawet gdy usługi świadczone są przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie, zawsze stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Menedżer to osoba zarządzająca przedsiębiorstwem, instytucją lub jej częścią na podstawie czasowego kontraktu. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Nie jest możliwe wykonywanie tego rodzaju czynności przez podmiot inny niż osoba fizyczna.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł z lekarzem prowadzącym prywatną praktykę lekarską wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej (w związku z wcześniejszą umową cywilno-prawną na świadczenie usług medycznych) dodatkową umowę na pełnienie funkcji koordynator (ordynatora) oddziału szpitalnego. W ramach dodatkowej umowy lekarz jest odpowiedzialny m.in. za organizację świadczenia usług medycznych na danym oddziale. Z wniosku wynika także, iż dodatkowa umowa traktowana jest jako kontrakt menedżerski.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż z uwagi na bezspornie osobisty charakter kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną stanowiącą, iż przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą polegająca na prowadzeniu indywidualnej praktyki lekarskiej. W konsekwencji pełnienie obowiązków koordynatora (ordynatora) oddziału szpitalnego na podstawie zawartej umowy należy zakwalifikować jako działalność wykonywaną osobiście, o której mowa w treści powoływanego przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie jako pozarolniczą działalność gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.