IBPBII/1/415-560/10/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 31 maja 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwrotu kosztów za obronę prawną - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 31 maja 2010r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwrotu kosztów za obronę prawną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z treści art. 134 ustawy o Służbie Celnej wynika, że na wniosek funkcjonariusza przysługuje mu zwrot kosztów obrony w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu jednego obrońcy określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy Prawo o adwokaturze. Do wnioskodawcy wpłynęły faktury VAT wraz z wnioskami określające wysokość faktycznie poniesionych kosztów z tytułu obrony. Rzeczywiste koszty zawarte w przedstawionych fakturach VAT mieszczą się w granicach minimalnych stawek określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy Prawo o adwokaturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty (brutto) wynikające z faktury VAT podlegają obciążeniom ZUS i podatkowym...

Zdaniem wnioskodawcy, w sytuacji przedstawienia przez funkcjonariusza faktury VAT określającej wysokość faktycznie poniesionych kosztów z tytułu obrony wydaje się zasadne zwrócić pełną kwotę poniesionych kosztów bez dodatkowego obciążania podatkiem dochodowym od osób fizycznych czy składkami na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zdaniem wnioskodawcy, kwota po opodatkowaniu i oskładkowaniu zaprzecza definicji i ideii “zwrot kosztów”. Jest to wtedy kwota znacznie niższa i powtórnie opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwrotu kosztów za obronę prawną. W pozostałym zakresie tj. w zakresie obciążeniom zusowskim zwrotu kosztów za ochronę prawną wydano odrębne rozstrzygnięcie Znak: IBPB II/1/415-728/10/BD.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W świetle powyższego przychodem ze stosunku pracy (służbowego) są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia powodujące przysporzenie majątkowe u podatnika, a mające źródło w łączącym podatnika z pracodawcą stosunku pracy (służbowym).

Z wniosku wynika, iż do wnioskodawcy wpłynęły faktury VAT wraz z wnioskami funkcjonariuszy, określające wysokość faktycznie poniesionych kosztów z tytułu obrony. Rzeczywiste koszty zawarte w przedstawionych fakturach VAT mieszczą się w granicach minimalnych stawek określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy Prawo o adwokaturze.

Zgodnie z art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2009r. Nr 168, poz. 1323 ze zm.) funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów obrony, jeżeli postępowanie karne wszczęte przeciwko niemu o przestępstwo popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych zostanie zakończone prawomocnym orzeczeniem o umorzeniu postępowania wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia przestępstwa albo wyrokiem uniewinniającym.

Koszty, w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu jednego obrońcy, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009r. Nr 146, poz. 1188 i Nr 166, poz. 1317) zwraca się ze środków Skarbu Państwa na wniosek funkcjonariusza (art. 134 ust. 2 ustawy o Służbie Celnej).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż zwrócone wnioskodawcy, na podstawie art. 134 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej, koszty poniesione na ochronę prawną nie stanowią przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu, gdyż wnioskodawca nie osiągnął przysporzenia majątkowego, z którym ustawa podatkowa wiąże określone skutki. Jest to wyłącznie zwrot faktycznie poniesionych wydatków, jako niezbędnych kosztów procesu, otrzymany ze środków Skarbu Państwa na mocy ustawy o Służbie Celnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.