ILPB1/415-143/10-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana , przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania dochodów z najmu – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 1 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania dochodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2004 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wynajem nieruchomości na własny rachunek. Jest przedsiębiorcą zarejestrowanym w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta. Zainteresowany posiada kilka nieruchomości. Obecnie wynajmuje trzy mieszkania i jedną nieruchomość niemieszkalną. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z dniem xx lutego 2009 r. Wnioskodawca zamierza zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą, przestanie być przedsiębiorcą. Przed 20 stycznia 2010 r. Zainteresowany złożył w Urzędzie Skarbowym pismo, w którym dla przychodów z działalności gospodarczej wybrał 19% podatek liniowy, a od przychodów z najmu zryczałtowany podatek dochodowy.

Z dniem xx stycznia 2010 r. dokonał wycofania z działalności gospodarczej wynajmowanych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca powinien opłacać podatek dochodowy od przychodów z najmu uzyskanego po xx lutego 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ od dnia xx lutego 2010 r. nie będzie przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą oraz wynajmie podlegać będą nieruchomości nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uzyskiwane przychody z najmu opodatkowane będą zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

Zauważyć należy, że w art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zdefiniowano, że przedmiotem wykorzystywanym na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej mogą być następujące składniki majątku:

1. środki trwałe,

2. składniki majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

3. wartości niematerialne i prawne

które są, ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wycofanie środka trwałego z tej ewidencji skutkuje utratą jego związku z działalnością gospodarczą. Warunkiem uznania czy dany środek trwały jest związany z działalnością jest jego figurowanie w ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ informuje, że z analizy opisanego zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia pod kątem zadanego pytania, wynika, iż Wnioskodawca zamierza zlikwidować działalność gospodarczą z dniem xx lutego 2010 r., nie zaś jak wskazano w opisie xx lutego 2009 r. Wobec powyższego za datę likwidacji działalności przyjęto xx lutego 2010 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) odrębnym źródłem przychodów są określone:

* w pkt 3 tego przepisu: pozarolnicza działalność gospodarcza,

* w pkt 6 wskazanego przepisu: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

nbspnbspnbsp - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę do xx lutego 2010 r. działalności gospodarczej jest wynajem nieruchomości na własny rachunek. W dniu xx stycznia 2010 r. Wnioskodawca dokonał wycofania z działalności gospodarczej wynajmowanych nieruchomości, a z dniem xx lutego zamierzał zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą.

Najem nieruchomości po zaprzestaniu działalności będzie stanowił dla Zainteresowanego odrębne źródło przychodów, już poza pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Przepis art. 9a ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wnioskodawca do 20 stycznia złożył właściwemu naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej 19% podatkiem – zgodnie z art. 30c powołanej ustawy oraz oświadczenie o wyborze zryczałtowanego podatku dochodowego dla opodatkowania przychodów z najmu.

W świetle art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wynajem składników majątkowych nie związanych z działalnością gospodarczą może stanowić odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Przychody uzyskiwane z najmu zaliczonego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą podatnika – na zasadach ogólnych określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ww. ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zatem od przychodów otrzymywanych z tytułu najmu prywatnej nieruchomości oraz mieszkań Wnioskodawca może odprowadzać zryczałtowany podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.