ILPB2/415-892/11-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu: 29 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu: 2 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest:

prawidłowe – w części odnoszącej się do osób, które w momencie dokonania we własnym zakresie przedmiotowych remontów posiadały spółdzielcze lokatorskie lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,

nieprawidłowe – w części odnoszącej się do osób, które w momencie dokonania we własnym zakresie przedmiotowych remontów posiadały odrębną własność lokali.

Uzasadnienie

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 17 listopada 2011 r., nr ILPB2/415-892/11-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 17 listopada 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 22 listopada 2011 r.), zaś w dniu 2 grudnia 2011 r. (data nadania: 29 listopada 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z wewnętrznymi uregulowaniami, nieruchomością wspólną w nieruchomościach zarządzanych przez Wnioskodawcę (spółdzielnię mieszkaniową) są m.in. stropy pomiędzy poszczególnymi kondygnacjami wraz z izolacją i podłożem pod posadzką. Zdarza się, że elementy te ulegają uszkodzeniu i w związku z tym, iż stanowią one nieruchomość wspólną, koszty naprawienia tych uszkodzeń powinny być pokryte w ramach funduszu remontowego danej nieruchomości. Na fundusz ten, zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, obowiązani są świadczyć członkowie spółdzielni, właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali. Często jednak użytkownicy lokali, w których uległa uszkodzeniu posadzka lub sufit (dolna część stropu), za zgodą spółdzielni naprawiają powstałe szkody we własnym zakresie (wynajmując do tego firmę lub wykonują naprawę osobiście) i następnie występują do Zainteresowanego (spółdzielni) o zwrot poniesionych nakładów. Zwrot nakładów dokonywany jest w oparciu o kosztorys powykonawczy (zaakceptowany przez spółdzielnię, gdy roboty wykonuje firma lub sporządzony przez spółdzielnię, gdy użytkownik wykonał roboty osobiście), z uwzględnieniem robót dotyczących części wspólnej nieruchomości i do wysokości tychże robót, które powinny być wykonane w ramach funduszu remontowego danej nieruchomości.

Uzupełniając wniosek Zainteresowany wskazał co następuje.

W związku z faktem, iż strop oraz podłoże pod posadzką są częścią wspólną nieruchomości, remont uszkodzonego podłoża lub stropu powinien być sfinansowany z funduszu remontowego danej nieruchomości, utworzonego z wpłat (zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) użytkowników lokali w tejże nieruchomości, niezależnie od tego czy są oni członkami spółdzielni i posiadają spółdzielcze lokatorskie lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub prawo odrębnej własności lokalu, czy nie są członkami, ale posiadają prawo odrębnej własności lokalu (właściciele) lub przysługuje im spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Zatem zwrot nakładów za naprawę podłoża lub sufitu we własnym zakresie może dotyczyć użytkownika lokalu, który jest członkiem spółdzielni mieszkaniowej i posiada spółdzielcze lokatorskie lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub prawo odrębnej własności lokalu, czy nie jest członkiem spółdzielni mieszkaniowej, ale posiada prawo odrębnej własności lokalu (właściciel) lub przysługuje mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwoty zwrócone użytkownikom lokali, wyliczone na podstawie kosztorysu powykonawczego (zaakceptowanego lub sporządzonego przez spółdzielnię-Wnioskodawcę), za naprawę podłoża lub sufitu, które powinny być naprawione w ramach funduszu remontowego danej nieruchomości, na który wnoszą wpłaty stosownie do udziału w nieruchomości, stanowią dla tychże użytkowników przychód z innych źródeł (art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i czy w związku z powyższym Spółdzielnia powinna wystawić, zgodnie z art. 42a ww. ustawy, informację o wysokości przychodów, tj. PIT-8C...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty stanowiące zwrot nakładów poniesionych na naprawę podłoża lub sufitu, która to naprawa powinna być sfinansowana z funduszu remontowego danej nieruchomości, wypłacone użytkownikom lokali, którymi są osoby wymienione w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w oparciu o kosztorys powykonawczy, nie są przychodami z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie Spółdzielnia nie ma obowiązku wystawiać informacji o wysokości przychodów – PIT-8C.

Stanowisko Zainteresowanego wynika z faktu, że na podstawie wewnętrznych uregulowań zniszczone elementy stanowią część wspólną nieruchomości. W związku z powyższym, jeśli konieczna jest naprawa tychże części wspólnych, powinna ona być sfinansowana z funduszu remontowego danej nieruchomości, w tworzeniu którego biorą udział użytkownicy wymienieni w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i którym dokonywany jest zwrot poniesionych wydatków. Jeśli zatem użytkownik lokalu wykonuje ww. roboty we własnym zakresie, czy to zlecając tę czynność firmie, czy wykonując je osobiście, a następnie w oparciu o kosztorys powykonawczy jest szacowana wartość robót, które powinny być wykonane i sfinansowane z funduszu remontowego, i na tej podstawie dokonuje się zwrotu poniesionych nakładów użytkownikowi, to kwota ta nie może być uznana za przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż tenże użytkownik bierze udział w finansowaniu tej naprawy poprzez wnoszone, stosownie do udziału w nieruchomości wspólnej, wpłaty na fundusz remontowy nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

prawidłowe – w części odnoszącej się do osób, które w momencie dokonania we własnym zakresie przedmiotowych remontów posiadały spółdzielcze lokatorskie lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,

nieprawidłowe – w części odnoszącej się do osób, które w momencie dokonania we własnym zakresie przedmiotowych remontów posiadały odrębną własność lokali.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej wyżej ustawy do źródeł przychodów zalicza się między innymi „inne źródła”.

Z kolei, na podstawie postanowień art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy podatkowej za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega uzyskany w roku podatkowym dochód stanowiący dla osób fizycznych (podatników) przysporzenie majątkowe, mające określony wymiar finansowy.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że nieruchomością wspólną w nieruchomościach zarządzanych przez Wnioskodawcę (spółdzielnię mieszkaniową) są m.in. stropy pomiędzy poszczególnymi kondygnacjami wraz z izolacją i podłożem pod posadzką. Często użytkownicy lokali, w których uległa uszkodzeniu posadzka lub sufit (dolna część stropu), za zgodą spółdzielni naprawiają powstałe szkody we własnym zakresie (wynajmując do tego firmę lub wykonują naprawę osobiście) i następnie występują do Zainteresowanego (spółdzielni) o zwrot poniesionych nakładów. Zwrot nakładów dokonywany jest w oparciu o kosztorys powykonawczy (zaakceptowany przez spółdzielnię), gdy roboty wykonuje firma lub sporządzony przez spółdzielnię, gdy użytkownik wykonał roboty osobiście), z uwzględnieniem robót dotyczących części wspólnej nieruchomości i do wysokości tychże robót, które powinny być wykonane w ramach funduszu remontowego danej nieruchomości. Zwrot nakładów za naprawę podłoża lub sufitu we własnym zakresie może dotyczyć użytkownika lokalu, który jest członkiem spółdzielni mieszkaniowej i posiada spółdzielcze lokatorskie lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub prawo odrębnej własności lokalu, czy nie jest członkiem spółdzielni mieszkaniowej, ale posiada prawo odrębnej własności lokalu (właściciel) lub przysługuje mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

W myśl postanowień ustawy dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), osoby dysponujące spółdzielczymi (lokatorskimi i własnościowymi) prawami do lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1, ust. 11 oraz ust. 3).

Przepisy powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowią również, iż osoby będące właścicielami lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 i ust. 4).

Zważywszy, iż w ww. ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych brak jest przepisów wyjaśniających, jak konkretnie to uczestniczenie miałoby się przejawiać, jego zakres (uczestnictwa) należy określić poprzez art. 27 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych odsyłający do ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). W sprawach dotyczących własności lokali, które nie są uregulowane w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, należy przyjąć, iż opłaty związane z pokrywaniem kosztów eksploatacji i utrzymania lokali stanowiących odrębną własność mają być takie same, jak w świetle ustawy o własności lokali.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 powołanej ustawy o własności lokali, każdy właściciel lokalu ma obowiązek ponoszenia pełnych kosztów związanych z utrzymaniem jego lokalu (lub lokali) oraz utrzymania swojego lokalu w należytym stanie, a ponadto każdy właściciel lokalu jest zobowiązany do ponoszenia części wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach ze wspólnej nieruchomości.

Spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali (art. 6 ust. 3 powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Jak z powyższego wynika osoby posiadające odrębną własność lokali zobowiązane są z mocy prawa do ponoszenia ciężaru eksploatacji i utrzymania własnych lokali a także ciężaru eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni. Takiego obowiązku nie mają osoby użytkujące lokal mieszkalny nie na podstawie prawa odrębnej własności. Tym samym, wydatki poniesione przez osoby posiadające odrębną własność lokali obciążają te osoby w myśl przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Nie ma zatem podstaw aby uznać, że wydatki te musi ponosić za właścicieli lokali spółdzielnia. Skoro tak, to zwracanie kosztów osobom posiadającym odrębną własność lokali – w sytuacji, kiedy te osoby zgodnie z prawem winny partycypować w tychże kosztach, bezwzględnie powoduje powstanie po ich stronie przychodu. Osoby te otrzymują bowiem zwrot kwoty, którą słusznie winny były ponieść na utrzymanie nieruchomości. Oznacza to, że choć były obowiązane ponieść koszt, czyli uszczuplić swój majątek, to kosztu w ostatecznym rozrachunku nie poniosły, bo spółdzielnia odpowiednie kwoty im zwróciła. Bez znaczenia pozostaje zatem, czy pieniądze na tenże zwrot pochodziły z funduszu remontowego. Ich wypłata spowodowała, że osoby posiadające odrębną własność lokali nie partycypowały – wbrew obowiązkowi – w kosztach utrzymania i eksploatacji nieruchomości.

Należy wyjaśnić, iż wpłaty na fundusz remontowy pochodzące m.in. od członków spółdzielni są gromadzone przez spółdzielnię, uprawnioną do tworzenia i zarządzania tym funduszem. Stanowią zatem przychód spółdzielni. Stąd też zwracanych przez spółdzielnię kwot, nie należy traktować jako własnych środków osób wcześniej dokonujących wpłaty na ten fundusz, lecz jako środki należące do spółdzielni.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż w sytuacji zwrotu właścicielom lokali mieszkalnych poniesionych wydatków na remont części wspólnych nieruchomości, po ich stronie powstają przysporzenia majątkowe, które stanowią co do zasady przychody z innych źródeł w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, przychody te powstają po stronie właścicieli lokali, którzy w chwili ponoszenia wydatków na rzeczony remont były osobami posiadającymi tytuł odrębnej własności lokali. W konsekwencji, dla osób posiadających odrębną własność lokali Wnioskodawca jest obowiązany z tego tytułu sporządzić informację o wysokości przychodów (PIT-8C).

Natomiast z uwagi na to, że w świetle wyżej przytoczonych przepisów, prawa i obowiązki osób dysponujących spółdzielczymi prawami do lokali są inne niż osób posiadających odrębne własności lokali, stwierdzić należy, iż w przypadku zwrotu wydatków przez Wnioskodawcę (spółdzielnię mieszkaniową) na rzecz osób, które posiadają spółdzielcze lokatorskie lub własnościowe prawa do lokali nie powstają po stronie tych osób przysporzenia majątkowe, stanowiące przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy podatkowej. Zatem, w takiej sytuacji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C dla tychże osób.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.