I-4115/1/05

Pytanie podatnika:

Czy istnieje konieczność opodatkowania dochodów w Polsce z tytułu legalnego zatrudnienia w Irlandii w przypadku nie uzyskiwania dochodów w kraju?

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 oraz art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), art. 3 ust.1, art. 4a, art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.01.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieluniu biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Uzasadnienie

W dniu 20.01.2005r. wnoszący o interpretację podatnik przedstawia stan faktyczny, z którego wynika, iż w 2004r. nie uzyskał żadnych dochodów w Polsce, a od maja 2004r. jest zatrudniony legalnie w Irlandii. Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż nie jest zobowiązany do składania w Polsce zeznania podatkowego PIT za rok 2004 i zapłaty podatku.

Zasadą polskiego prawa podatkowego wyrażoną w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r . o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) jest nieograniczony obowiązek podatkowy. Zasada powyższa oznacza, iż osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Opisaną powyżej zasadę stosuje się zgodnie z art. 4a cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu pomiędzy Polską a Irlandią reguluje umowa zawarta w dniu 13.11.1995r. między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996r. Nr 29, poz. 129 ze zm.).

Zgodnie z art. 24 pkt. 1 lit. a oraz pkt. 3 wyżej cytowanej umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Irlandii lub otrzymuje dywidendy, których dotyczą postanowienia art. 10 ust. 3, Polska zwalnia od podatku taki dochód lub dywidendy.Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej umowy, dochód osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się Państwie jest zwolniony w tym Państwie, to państwo to, może mimo to przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, wziąć pod uwagę dochód zwolniony od podatku.

W nawiązaniu do w/w zapisu art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że jeżeli podatnik o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu zgodnie z ust. 1, osiągnął również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych, podatek określa się w następujący sposób:

do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle powyższego podatnik, który uzyskał w roku podatkowym wyłącznie dochody z pracy w Irlandii nie ma obowiązku składania w Polsce zeznania podatkowego i zapłaty podatku za ten rok.

Niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny podany we wniosku oraz według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.