US.E.I.32/10/2005

Pytanie podatnika:

Pracowałem w okresie od 12.01.2004r. do 23.12.2004r. w firmie hiszpańskiej na podstawie umowy o pracę, która była zawarta za pośrednictwem Ministerstwa Pracy i Spraw Socjalnych. W Hiszpani były odprowadzane wszystkie składki oraz podatek od uzyskanych dochodów. W 2004r. nie pracowałem w Polsce. Czy powinienem złożyć zeznanie z tytułu pracy za rok 2004?

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w roku 2004 - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4 a w.w. ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl postanowień art. 15 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979r. (Dz. U. z dnia 18 czerwca 1982r. Nr 17, poz. 127), pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w tym przypadku w Polsce) osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce), chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie (w Hiszpanii). Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie ( w Hiszpanii).W myśl ust. 2 powołanego artykułu cytowanej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w tym przypadku w Polsce) osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie ( w Hiszpanii), mogą być opodatkowane tylko w pierwszym Państwie (w Polsce), jeżeli:

odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas roku finansowego oraz

wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, albo w jego imieniu, oraz

wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Przy czym przesłanki wyżej wymienione muszą występować równocześnie. Zgodnie z treścią ust. 1 lit.a art. 23 w.w. umowy realizując jej postanowienia Polska unika podwójnego opodatkowania dochodów z pracy najemnej oraz majątku w ten sposób, że:

jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Hiszpani, to Polska będzie, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, zwalniać taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może, przy obliczaniu od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby, stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w wypadku, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie była tak zwolniona.

Podobne postanowienia zostały zapisane przez ustawodawcę w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak bowiem wynika z tego przepisu, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek dochodowy określa się w następujący sposób:

do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w roku 2004 miał Pan miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Pracował Pan w w.w. okresie w Hiszpanii, tylko tam uzyskał dochody z pracy i dochody te zostały opodatkowane w Hiszpanii.

W związku z powyższym, z uwagi na nie uzyskanie dochodu w kraju, nie będzie Pan zobowiązany do złożenia w Polsce zeznania podatkowego za 2004r. Wobec powyższego należy stwierdzić, że stanowisko zajęte przez Pana w tej sprawie w powołanym na wstępie wniosku jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.