PDI-B-415/8/05

Pytanie podatnika:

Czy Podatnik ma obowiązek złożenia zeznania w podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy uzyskuje dochody ze stosunku pracy w Holandii?

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu na podstawie art. 216 § 1 i art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.05.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego.

postanawia

uznać za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w piśmie kwestionujące obowiązek rozliczenia w Polsce dochodów uzyskanych z tytułu pracy w Holandii.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 23.05.2005 r. zwróciła się Pani w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stosownie do przepisu art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podatnik, płatnik lub inkasent składając zapytanie do właściwego urzędu zgodnie z art. 14a § 2 w/w ustawy, jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Jako osoba stanu wolnego od 3 lat przebywa Pani w Holandii, a od 1,5 roku pracuje w tamtejszej firmie. W roku 2004 przebywała Pani w Holandii 7-8 miesięcy, a do Polski przyjeżdżała w celu odwiedzin rodziny. W Holandii Pani zamieszkuje, opłaca mieszkanie, ma Pani przyjaciół - zdaniem Pani tam koncentruje się Pani centrum życiowe. Wyjaśnia Pani również, iż ma zamiar wyjść za mąż za Holendra i osiedlić się na stałe.

We wniosku zajęła Pani stanowisko, że nie powinna rozliczać się w Polsce z dochodów uzyskanych z pracy w Holandii, a dokonała tego, aby nie mieć kłopotów z prawem polskim.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).Zgodnie z art. 4a w/w ustawy przepisy art. 3 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Takim aktem prawnym jest konwencja między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego podatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120).

Zgodnie z art. 15 powyższej Konwencji:

1. Z uwzględnieniem postanowień art. 16, 18, 19, 20 i 21 uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca najemna jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenie, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a. Odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym i

b. Wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c. Wynagrodzenie nie jest ponoszone prze zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Z treści pisma wynika, że osiągane przez Panią w 2004r. dochody z pracy wykonywanej w Holandii - stosownie do w/w przepisu - zostały tam opodatkowane.

Aby odpowiedzieć na pytanie, czy dochody te podlegają opodatkowaniu w Polsce z zastosowaniem przepisu art. 23 ust. 5 Konwencji, należy rozstrzygnąć istnienie nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2004 roku jedynym kryterium pozwalającym uznać podatnika za podlegającego w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu stało się posiadanie na terytorium Polski miejsca zamieszkania.

Zgodnie z art. 4 ust 1 Konwencji zawartej między Królestwem Niderlandów i Rzeczpospolitą Polską określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu (...)".

Jeżeli, stosownie do postanowień powołanego ust. 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według zasad określonych w ust. 2 tego przepisu biorąc pod uwagę:

1) stałe miejsce zamieszkania

2) rozstrzygnięcie, w którym z państw znajduje się ośrodek interesów życiowych

3) ustalenie, w którym z państw dana osoba zwykle przebywa

4) ustalenie, którego państwa jest obywatelem.

Jeżeli zastosowanie żadnego z powyższych kryteriów nie przyniesie rezultatów konieczne jest porozumienie umawiających się Państw.

Z treści pisma wynika, iż w 2004 roku w związku z zatrudnieniem, przebywała Pani przez okres 7-8 miesięcy w Holandii a pozostały czas w Polsce. Według Pani subiektywnej oceny (ze względu na pracę, posiadanie mieszkania, posiadanie przyjaciół) centrum interesów życiowych koncentruje się w Holandii.

W zeznaniu podatkowym o wysokości dochodów za 2004 r. wskazała Pani miejsce zamieszkania w Polsce, w Kędzierzynie - Koźlu, co potwierdzają dane rejestracyjne tutejszego Urzędu, a przesłanek do kwestionowania tego faktu Urząd nie znajduje.

W związku z powyższym jest Pani zobowiązana do rozliczenia się w Polsce ze wszystkich uzyskiwanych dochodów, w tym również uzyskanych ze źródeł położonych poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, to jest w Holandii, chyba, że posiada Pani dokument wystawiony przez organ administracji holenderskiej, że jest Pani rezydentem tego kraju i tam podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie zastosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art.14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie.

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 236 § 2, art. 220 i 223 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu.

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 222 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie.

Referencje: PF-II-41171/INT/10/KJ/05, decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego.