BI/415-0760/05

Pytanie podatnika:

Czy dochód uzyskany z tytułu pracy świadczonej poza granicami Irlandii i Polski uzyskany od pracodawcy mającego siedzibę w Irlandii, jest w Polsce zwolniony z opodatkowania?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po dokonaniu weryfikacji wydanego na wniosek Pana ..., postanowienia Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 23 lipca 2005r. Nr DF/415-628/05/FW zawierającego pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego postanawia się z urzędu zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 22 maja 2005r. (uzupełnionym 12.07.2005r.) podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik mający w Polsce miejsce zamieszkania pracuje dla firmy, której siedziba znajduje się w Irlandii. Podatnik jednak nie świadczy pracy ani w Irlandii ani w Polsce. Z tytułu uzyskiwanego wynagrodzenia nie płaci podatku w Irlandii. Podatnik stał na stanowisku, że jest zwolniony z obowiązku podatkowego w Polsce, gdy jedyne źródło jego dochodu jest położone w Republice Irlandii.

Postanowieniem z dnia 23 lipca 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego. W uzasadnieniu postanowienia stwierdził między innymi, że: wynagrodzenie podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy ).

W myśl postanowień art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy z dnia 13 listopada 1995 r. zawartej między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996r. Nr 29 poz. 129, sprost. Dz.U. z 2000r. Nr 53 poz. 650) z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 21 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z powyższego jak i z generalnej zasady wyrażonej w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że do ustalenia państwa, w którym dane dochody będą podlegały opodatkowaniu brane są pod uwagę dwa czynniki:

- po pierwsze miejsce zamieszkania,

- po drugie miejsce wykonywania pracy.

W rozumieniu art. 4 umowy z dnia 13 listopada 1995 r. określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, pobytu, siedzibę, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Za miejsce wykonywania pracy należy uznać to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

W kontekście powyższego z art. 15 ust. 1 umowy z dnia 13 listopada 1995 r. wyraźnie wynika, że wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest w Irlandii. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w Irlandii.

W umowie z dnia 13 listopada 1995r. jak i innych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, miejsce położenia źródła przychodów - miejsce siedziby pracodawcy - nie jest kryterium służącym do określenia państwa w którym dochody podlegać będą opodatkowaniu.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz powyższego stanu prawnego można wyprowadzić jedynie wniosek, że wynagrodzenie uzyskiwane z Irlandii z tytułu pracy wykonywanej poza jej terytorium nie podlega opodatkowaniu w Irlandii. Natomiast nie znając miejsca świadczenia pracy nie można wywieść ogólnego wniosku, że wynagrodzenie za tą pracę podlegać będzie w Polsce opodatkowaniu na zasadach ogólnych, bowiem do określenia w tym przypadku metody opodatkowania bądź zwolnienia z opodatkowania będą miały zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między Polską a państwami na terytorium, których podatnik mający w Polsce miejsce zamieszkania świadczył pracę. Pierwszeństwo do opodatkowania dochodów z pracy najemnej ma bowiem zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika na terytorium jakich państw podatnik świadczył pracę. Nie można więc wskazać właściwej dla podatnika umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a tym samym jednoznacznie wypowiedzieć się odnośnie sposobu opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez podatnika od pracodawcy mającego siedzibę w Irlandii.

Mając powyższe na uwadze do dochodów osiągniętych przez podatnika mającego miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu wynagrodzenia za pracę wykonywaną zagranicą będą miały zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między Polską a państwami na terytorium, których podatnik świadczy pracę. W przypadku braku takich umów zastosowanie znajdą przepisy art. 27 ust. 9 i 9a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. zgodnie, z którymi: jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym

Zaś w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zasadę określoną w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

W tym stanie faktycznym i prawnym Dyrektor Izby Skarbowej - stwierdzając, iż w rozpatrywanej sprawie zaszły przesłanki określone w art. 14b §5 pkt 2 Ordynacji podatkowej - postanowił zmienić z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego.