ILPB2/415-16/11-2/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy wykonywanej na pokładzie statku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy wykonywanej na pokładzie statku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Począwszy od stycznia 2007 roku do grudnia 2009 roku Wnioskodawca był zatrudniany na podstawie umów o pracę z firmą zagraniczną. Każdorazowo zatrudniany był na stanowisku kapitana statku. Statek pływał pod banderą Wysp Bahama.

Siedziba firmy, tj. pracodawcy, a także jej faktyczny zarząd znajdowały się w Grecji.

W ciągu roku kalendarzowego Zainteresowany zawierał 2-3 umowy o pracę, każda na okres ok. 3 miesięcy „według uznania armatora”.

Miesięczne wynagrodzenie Wnioskodawca otrzymywał w USD lub w Euro. Na przelewach bankowych jako podmiot zlecający przelew widniał pracodawca (nazwa firmy identyczna z tą na umowie o pracę), której siedziba i zarząd znajdowały się w Grecji.

Poza dochodami uzyskiwanymi z w/w umów o pracę z greckim armatorem Zainteresowany nie uzyskiwał dochodów ze źródeł przychodów położonych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych znajdowało się w Polsce. Centrum interesów życiowych również znajdowało się w Polsce. Statek, na którym Zainteresowany pracował w latach 2007-2009 był eksploatowany w żegludze międzynarodowej.

W związku z tym, iż w kontraktach brak jest jakichkolwiek informacji na temat zasad odprowadzania podatku dochodowego, w tym i podmiotu zobowiązanego, Zainteresowany nie wie, czy zostały one odprowadzane przez pracodawcę i jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy za lata 2007-2009 Wnioskodawca miał obowiązek rozliczenia się z podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie RP, a co za tym idzie - czy miał obowiązek składania deklaracji podatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, do opodatkowania dochodów przedstawionych we wniosku znajdują zastosowanie przepisy obowiązujące w Grecji, ponieważ faktyczna siedziba zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego statek znajdowała się w Grecji.

Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Polską a Grecją wynagrodzenia osiągane z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym mieści się siedziba prawna przedsiębiorstwa.

Jeżeli, jako marynarz, Zainteresowany osiągał dochód, który mógł być opodatkowany w Grecji, nie osiągał żadnych dochodów ze źródeł krajowych, to był zwolniony z uiszczania podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce. Zdaniem Wnioskodawcy, był On zwolniony również z obowiązku składania deklaracji podatkowej w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, iż od stycznia 2007 roku do grudnia 2009 roku Wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umów o pracę z firmą zagraniczną. Siedziba firmy, tj. pracodawcy oraz jej faktyczny zarząd mieściła się w Grecji.

Poza dochodami uzyskiwanymi z w/w umów o pracę z greckim armatorem Zainteresowany nie uzyskiwał dochodów ze źródeł przychodów położonych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Umowy z dnia 20 listopada 1987 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. u. z 1991 r. Nr 120, poz. 524), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18, 19 i 20 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w drugim Państwie.

Przy czym, jak stanowi art. 15 ust. 2 tej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie przez okres lub okresy nie dłuższe niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i

wynagrodzenia są wypłacane przez osobę lub w jej imieniu, która nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą osoba ta posiada w drugim Państwie.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ww. umowy, bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenia z pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku lub samolotu używanego w komunikacji międzynarodowej, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym zyski pochodzące z eksploatacji statków i samolotów są opodatkowane zgodnie z postanowieniami artykułu 8 niniejszej umowy.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. umowy, postanowienia niniejszej umowy nie naruszają postanowień Umowy zawartej pomiędzy Rządem Polski a Rządem Grecji w sprawie zwolnienia od opodatkowania przychodów pochodzących z eksploatacji statków i samolotów w komunikacji międzynarodowej, podpisanej w Atenach dnia 21 stycznia 1964 r.

Natomiast ust. 2 cyt. umowy stanowi, że postanowienia umowy, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, będą miały zastosowanie również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Grecji, to Polska - z uwzględnieniem postanowień punktów 2 i 3 niniejszego artykułu - zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania.

Ww. zasada znajduje odzwierciedlenie w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. w myśl jego postanowień jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Powyższą zasadę opodatkowania stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie osiągnął w latach 2007-2009 żadnego dochodu w Polsce, nie miał obowiązku rozliczenia się z podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, po stronie Zainteresowanego nie wystąpił obowiązek składania zeznania podatkowego za ten okres.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.