ITPB1/415-506/10/TK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2010 r. (data wpływu 26 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działalności rolniczej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działalności rolniczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan rolnikiem ryczałtowym, który prowadzi działalność związaną z hodowlą ryb w obwodach rybackich na podstawie umowy dzierżawy prawa do rybackiego użytkowania. Dokonuje Pan m.in. sprzedaży ryb do samodzielnego połowu na podstawie umowy cywilnoprawnej tzw. zezwolenia na połów ryb. Warunki tego połowu określa regulamin. Zgodnie z nim kupujący ma określoną limitami liczbę, gatunek i wielkość ryb, jaką może on w ramach zawartej umowy kupić. W ramach dokonanej sprzedaży kupujący może uzyskać przy pomocy własnych, dozwolonych prawem środków (amatorski połów) określoną ilość produktów (ryb świeżych) stanowiących własność rolnika ryczałtowego. Za zezwolenie, rolnik ryczałtowy pobiera od kupującego opłatę.

Nadmienia Pan, że w ramach prowadzonego użytkowania rybackiego w dzierżawionych obwodach, prowadzi racjonalną gospodarkę rybacką poprzez m.in. nadzór ichtiologiczny, ochronę przed kłusownictwem, regulację nadmiernie rozwiniętych populacji drapieżników naturalnych, regulację właściwych stosunków ilościowych pogłowia ryb, połowy oraz zarybianie materiałem pochodzącym z własnej produkcji i z zakupu. Zabiegi te służą uzupełnieniu i poprawieniu eksploatowanych zasobów ryb.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ryb świeżych poprzez odpłatne zawarcie umowy zezwalającej na samodzielny połów ryb na obszarze obwodów rybackich, której to potwierdzeniem jest "zezwolenie na połów ryb" stanowi przychód z działalności rolniczej... Czy w związku z tym przychody uzyskane ze sprzedaży w ten sposób ryb świeżych są przychodami z działalności rolniczej wyłączonymi od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Pana zdaniem, zgodnie z ustawą z dnia 10 czerwca 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r. nr 66 poz. 750 z późn. zmianami) ryby i inne organizmy wodne żyjące w wodzie stanowią jej pożytki, a do ich pobierania uprawniona jest w obwodzie rybackim osoba władająca obwodem rybackim na podstawie umowy zawartej z właściwym organem administracji publicznej, zwanym uprawnionym do rybactwa. Jako użytkownik rybacki obwodów rybackich, prowadzi Pan w nich racjonalną gospodarkę poprzez m.in. zarybianie oraz pobieranie z nich pożytków - ryb. Własność ryb nabywa się po ich odłączeniu jako pożytku od wody, a więc z chwilą ich wyłowienia (art. 190 k.c). Tym samym rolnik ryczałtowy, jako użytkownik rybacki, może przekazać część swoich uprawnień do pozyskiwania pożytków wędkarzowi (kupującemu) poprzez udzielenie mu zezwolenia na amatorski połów ryb rozumianego w świetle ww. ustawy jako pozyskiwanie ich przy pomocy wędki lub kuszy, czyli własnych środków wędkarza (kupującego). Zatem przedmiotem zawartej pomiędzy rolnikiem ryczałtowym a wędkarzem umowy jest zgoda na pozyskanie odpowiedniej liczby ryb stanowiących de facto pożytki rolnika ryczałtowego. Tym samym, w Pana ocenie, sprzedaż zezwolenia na połów ryb jest umową cywilnoprawną zawartą pomiędzy rolnikiem ryczałtowym a wędkarzem na sprzedaż ryb pozyskiwanych przez niego z użytkowanych przez rolnika ryczałtowego obwodów rybackich, zaś samo zezwolenie, potwierdzeniem jej zawarcia. Przedmiotem tak zawartej umowy jest sprzedaż ryb. Ich pozyskanie następuje natomiast w ramach samodzielnych działań kupującego. W tego typu umowach cena sprzedaży określona jest ryczałtowo, bowiem przy uwzględnieniu regulaminu dokonywania samodzielnego połowu, wędkarz nie może pozyskać więcej niż zakłada to sprzedający w ramach umowy. Zawieranie tego typu umów jest dopuszczalne w świetle kodeksu cywilnego. Ryby z chwilą ich pozyskania staną się własnością rolnika ryczałtowego, a następnie w ramach zawartej z nim umowy, kupującego. W związku z tym, że sprzedaż ryb pochodzących z własnych hodowli (w przedstawionej sytuacji hodowla prowadzona jest w obwodach rybackich) stanowi działalność rolniczą, wyłączona jest od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) co do zasady dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo - fermowego, oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,

2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalistycznego gęsi lub kaczek,

3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

* licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, są natomiast: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ”in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (t.j. Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750 ze zm.) za chów ryb uważa się działania zmierzające do utrzymywania i zwiększania produkcji ryb, a za hodowlę – chów połączony z doborem i selekcją, w celu zachowania i poprawienia wartości użytkowej ryb.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że jest Pan rolnikiem ryczałtowym, który prowadzi działalność związaną z hodowlą ryb w obwodach rybackich na podstawie umowy dzierżawy prawa do rybackiego użytkowania. W ramach prowadzonego użytkowania rybackiego w dzierżawionych obwodach, prowadzi Pan racjonalną gospodarkę rybacką poprzez m.in. nadzór ichtiologiczny, ochronę przed kłusownictwem, regulację nadmiernie rozwiniętych populacji drapieżników naturalnych, regulację właściwych stosunków ilościowych pogłowia ryb, połowy oraz zarybianie materiałem pochodzącym z własnej produkcji i z zakupu. Zabiegi te służą uzupełnieniu i poprawieniu eksploatowanych zasobów ryb.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że prowadzona przez Pana hodowla ryb stanowi działalność rolniczą. Zatem przychody pochodzące ze sprzedaży ryb z własnej hodowli, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.