IS.I/2-42310/4/06

Pytanie podatnika:

Autor: Izba Skarbowa w Rzeszowie

dotyczy udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po rozpatrzeniu odwołania z dnia 29.05.2006 r. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 17.05.2006 r., znak: IS.I/2-4231/4/06, uchylającej postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z dnia 6.12.2005 r., znak: US-PDM/415/7/2005, utrzymuje w mocy decyzję własną z dnia 17.05.2006 r., znak: IS.I/2-4231/4/06.

Pismem z dnia 26.10.2005 r. (uzupełnionym pismem z dnia 16.11.2005 r.) spółka z o.o. "M." z siedzibą w L. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku o wyjaśnienie, czy w świetle § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.09.1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu (Dz.U. Nr 107, poz. 526 ze zm.) poniesiony w miesiącu kwietniu 2004 r. wydatek na wpłatę wadium można uznać za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną, w sytuacji, gdy spółce udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie w dniu 12.05.2004 r.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy spółka wskazała, iż od 2004 r. prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro-Park Mielec. Jednym z warunków prowadzenia działalności gospodarczej zapisanym w zezwoleniu jest poniesienie przez spółkę - do dnia 31.12.2005 r. - wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.09.1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu (Dz.U. Nr 107, poz. 526 ze zm.), w wysokości nie niższej niż 1.580.000,00 zł. W dniu 14.04.2004 r. spółka dokonała przelewu środków w kwocie 50.000 zł jako wadium do przetargu na zakup budynku i prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego na terenie SSE. Przetarg został wygrany i w dniu 02.06.2004 r. podpisano akt notarialny. W tym samym dniu otrzymano fakturę VAT dokumentującą zakup. Dokonana tytułem wadium wpłata została zaliczona na poczet zapłaty za nieruchomość i prawo wieczystego użytkowania. W ocenie spółki - na gruncie obowiązujących przepisów prawa - w sytuacji, gdy częściowo poniesiono wydatki przed dniem uzyskania zezwolenia oraz po tym dniu - wydatkiem kwalifikującym się do objęcia pomocą z tytułu kosztów nowej inwestycji jest wartość nieruchomości z dnia dokonania transakcji i przeniesienia praw własności, bez względu na faktyczną datę dokonania zapłaty.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Leżajsku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ordynacji podatkowej, udzielił podatnikowi pisemnej interpretacji (postanowienie z dnia 6.12.2005 r., znak: US-PDM/415/7/2005), uznając stanowisko spółki za prawidłowe.

W uzasadnieniu ww. postanowienia, organ podatkowy - dokonując analizy treści zapisu § 5 ust. 1 i § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.09.1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu (Dz.U. Nr 107, poz. 526 ze zm.) w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30.03.2004 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu (Dz.U. z 2004 r. Nr 75, poz. 694) oraz treści zapisu art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stwierdził, że spółka może zaliczyć "do objęcia pomocą koszty inwestycji w oparciu o otrzymaną fakturę stwierdzającą dokonanie transakcji", pod warunkiem, że całość wydatków kwalifikuje się do objęcia pomocą, stosownie do dyspozycji § 6 rozporządzenia.

Weryfikując powyższe postanowienie Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uznał, iż interpretacja przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie mieleckiej specjalnej strefy ekonomicznej, wydanego na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 ze zm., jako interpretacja przepisów niestanowiących prawa podatkowego w rozumieniu ordynacji podatkowej, nie podlega analizie w ramach art. 14a ordynacji podatkowej. W konsekwencji powyższego uznania Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, decyzją z dnia 17.05.2006 r., znak: IS.I/2-4231/4/06, uchylił postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z dnia 6.12.2005 r., znak: US-PDM4157/2005.

Od powyższej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie podatnik odwołał się (pismo z dnia 29.05.2006 r., uzupełnione pismem z dnia 11.07.2006 r.), żądając uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i umorzenia postępowania w sprawie.

W treści złożonego odwołania spółka podniosła zarzut naruszenia art. 14a § 1 ordynacji podatkowej "przez jego błędną wykładnię". Uzasadniając podniesiony w treści odwołania zarzut podatnik stwierdził, że "interpretacja naczelnika urzędu skarbowego zawarta w uchylonym postanowieniu dotyczyła nie tylko przepisów rozporządzenia, lecz także przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (...) co do której charakteru nie ma wątpliwości". Zdaniem strony zawarte w treści art. 14a § 1 ordynacji podatkowej sformułowanie "interpretacja prawa podatkowego" nie jest tożsame z pojęciem "przepisów ustaw podatkowych", gdyż sformułowanie "prawo podatkowe" ma szerszy zakres niż "ustawy podatkowe", stąd - zdaniem podatnika - "w ramach prawa podatkowego będą się mieścić wszystkie przepisy (nie tylko ustaw podatkowych), które dotyczą problematyki podatkowej".

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie w oparciu o analizę przedstawionego w sprawie stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa ustalił i stwierdził, co następuje:

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnicy urzędów skarbowych na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Brak ustawowej definicji pojęcia "prawo podatkowe" dla potrzeb omawianej regulacji (art. 14a ordynacji podatkowej) powoduje, iż określając zakres tego pojęcia należy odwołać się do zawartej w art. 3 pkt 2 ordynacji podatkowej definicji "przepisów prawa podatkowego".

Stąd też Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie podtrzymuje swoje stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji, zgodnie z którym za "interpretację prawa podatkowego" uznał interpretację przepisów ustaw podatkowych, zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 ordynacji podatkowej oraz przepisów wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż w ramach prowadzonych postępowań organy podatkowe - korzystając z przysługujących im uprawnień - niejednokrotnie poddają analizie inne aniżeli podatkowe przepisy prawa, w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do oceny podatnika pod kątem wywiązywania się przez niego z obowiązków podatkowych. Nie oznacza to jednak, że do kompetencji organów podatkowych należy udzielanie interpretacji "niepodatkowych" przepisów prawa.

Odnosząc się natomiast do podniesionego przez podatnika w treści odwołania zarzutu naruszenia art. 14a § 1 ordynacji podatkowej poprzez pominięcie faktu, że "interpretacja naczelnika urzędu skarbowego zawarta w uchylonym postanowieniu dotyczyła nie tylko przepisów rozporządzenia, lecz także przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (...)", Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdza, że zapytanie będące przedmiotem wniosku podatnika z dnia 26.10.2005 r. ma związek ze zwolnieniem dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego, tj. "problematyką ustawy", jednak - jak słusznie podkreśla odwołująca - jedynie pośredni.

Udzielenie odpowiedzi na zapytanie wnioskodawcy wymaga bowiem interpretacji odrębnych, nieobjętych zakresem prawa podatkowego przepisów, określających wielkość oraz warunki zwolnienia dochodu wypracowanego z tytułu działalności w SSE.