IPPP2-443-71/10-4/IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.02.2010 r. (data wpływu 12.02.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania świadczonych usług fakturą VAT marża - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12.02.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania świadczonych usług fakturą VAT marża.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi w zakresie szeroko pojętych usług turystyki. Spółka w ramach prowadzonej działalności m.in. oferuje swoim klientom możliwość rezerwacji noclegu w wybranym przez klienta hotelu lub pensjonacie w Polsce. Klienci Spółki mają możliwość wyboru miasta, ilość noclegów, daty i ilość osób za pośrednictwem głównej strony internetowej Spółki. Rezerwacja wybranej opcji (pobytu/noclegu) następuje poprzez kontakt telefoniczny lub mailowy klienta z pracownikami Spółki. Spółka udostępnia klientowi całą ofertę, tj. wszystkie dostępne hotele i pensjonaty wraz z wyczerpującymi i kompletnymi danymi dotyczącymi położenia obiektu, dokładnego opisu pokojów, atrakcji turystycznych, standardu obiektu, dodatkowych usług świadczonych przez obiekt typu spa, siłownia, salon fryzjerski. Spółka przedstawia turyście kompleksowe informacje na temat: obiektu, połączenia komunikacyjnego, zaplecza konferencyjnego, usług konferencyjnych, usług dodatkowych, okolicznych atrakcji, specyfikacji obiektu, możliwości zniżek dla dzieci. Klient (turysta) dokonuje wyboru na bazie tej obszernej i wyczerpującej informacji. Następnie klient musi wskazać, jaką formę zapłaty wybiera, podać wymagane dane osobowe, zaakceptować warunki sprzedaży i złożyć ostateczne zamówienie. W terminie 7 dni od zakończenia usługi, a najczęściej w dniu zakończenia usługi, Spółka we własnym imieniu i na swoją rzecz wystawia klientowi (turyście) fakturę VAT marża tytułem usługi turystycznej i informacji turystycznej. Faktura zaopatrzona jest w symbol PKWiU 63.30 - usługi organizatorów i pośredników turystycznych.

Na fakturze VAT marża ujęta jest cena usługi, na którą składa się wartość usługi hotelowej powiększona o marżę Spółki. Podatek VAT jest naliczany od marży wg stawki 22% i nie jest wykazywany na fakturze VAT marża. Następnie hotel/pensjonat/obiekt na podstawie łączącej strony umowy, przesyła Spółce fakturę VAT kosztową. Kwota ujęta na fakturze kosztowej zawiera podatek VAT wg stawki 7%, Spółka tego podatku nie odlicza. Kosztem stanowiącym podstawę do wyliczenia marży jest kwota brutto. Spółka nie działa przy tej transakcji jako pośrednik, a wynagrodzenie które otrzymuje za swoje usługi nie ma charakteru prowizyjnego.

Spółka ponadto oferuje swoim klientom usługę dzięki której, klient ma możliwość wyboru i zarezerwowania hotelu na całym świecie. Usługa ta jest możliwa dzięki zawartym umowom z innymi organizatorami turystyki z Polski i ze świata - operatorami baz danych. Umożliwiają oni Spółce dostęp do swojej bazy obiektów, która następnie jest wprowadzana na stronę internetową Spółki. Rezerwacja usługi w takim przypadku odbywa się właściwie w identyczny sposób, jak opisane to zostało powyżej. Podobnie Spółka zapewnia bogatą informację turystyczną. Na podstawie takiej informacji dostępnej na stronie Spółki oraz przekazywanej klientom przez pracowników Spółki, klient (turysta) dokonuje wyboru. Następnie turysta musi podać wymagane dane osobowe, zaakceptować warunki sprzedaży i złożyć ostateczne zamówienie. W terminie 7 dni od dnia zakończenia usługi, a najczęściej w dniu zakończenia usługi, Spółka we własnym imieniu i na swoją rzecz wystawia klientowi (turyście) fakturę VAT marża tytułem usługi turystycznej i informacji turystycznej. Faktura jest zaopatrzona w symbol PKWiU 63.30 - usługi organizatorów i pośredników turystycznych. Na fakturze VAT marża ujęta jest cena usługi, na którą składa się wartość usługi turystycznej powiększona o marżę Spółki. Podatek VAT jest naliczany od marży wg stawki 22%, a jeżeli usługa turystyczna świadczona jest poza terytorium Unii Europejskiej - wg stawki 0% - i nie jest wykazywany na fakturze VAT marża. Następnie organizator turystyki za zrealizowanie usługi wystawia Spółce fakturę kosztową która zawiera m. in. następujące elementy: numer rezerwacji, hotel, data usługi turystycznej, nazwisko turysty, a w przypadku faktur wystawianych przez polskich operatorów dodatkowo PKWiU 63.30 - usługi organizatorów i pośredników turystycznych. Kwota ujęta na fakturze kosztowej nie zawiera podatku VAT. Kosztem stanowiącym podstawę do wyliczenia marży będzie kwota brutto. Spółka nie działa przy tej transakcji jako pośrednik, a wynagrodzenie które otrzymuje za swoje usługi nie ma charakteru prowizyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo, w przedstawionych sytuacjach, udokumentować wykonywane przez nią czynności (świadczone usługi) poprzez wystawienie faktury VAT marża...

Spółka stoi na stanowisku, że w opisanych stanach faktycznych Spółka jest uprawniona do dokumentowania czynności za pomocą faktury VAT marża. Zgodnie z art. 119 ust. 1 Ustawy o VAT, w przypadku wykonywania usług turystyki podstawę opodatkowania stanowi marża pomniejszona o kwotę podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 5. Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników do bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Zdaniem Spółki, przepisy ustawy o VAT, określając szczególne zasady opodatkowania usług turystyki, nie wprowadza definicji pojęcia „usługi turystyki” ani „turysta”. Dlatego też należy w tym przypadku posiłkować się definicjami legalnymi, zawartymi w ustawie o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997r. (Dz. U. Nr 133, poz. 884, z późn. zm.). W rozumieniu ustawy (art. 3 ust. 9) turysta oznacza osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 przez usługi turystyczne rozumie się usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Zestawienie tych definicji pokazuje, że ustawa szeroko ujmuje pojęcie turysty i usług turystyki. W rozumieniu ustawy turystą jest osoba, która korzysta z usług hotelowych w innej miejscowości nawet tylko przez jedną noc. Przesłanki definicji pojęcia „turysta” spełnia również osoba, która przyjechała do innej miejscowości w celu podjęcia pracy, o ile nie ma ona charakteru stałego, a pobyt tej osoby w innej miejscowości nie przekraczał 12 miesięcy. Przez turystę rozumie się także osobę, która przyjechała do innej miejscowości (i skorzystała z noclegu) w celach nie kojarzących się z turystyką np. na zakupy. Natomiast usługą turystyczną jest m.in. pojedyncza usługa hotelarska czy zapewnienie noclegu.

Ponadto zgodnie z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-163/91 „ art. 26 Dyrektywy, dotyczący specjalnych zasad opodatkowania agentów turystycznych, należy interpretować w taki sposób, aby obejmował on również takich agentów turystycznych i biura podróży, które zapewniają podróżnemu jedynie zakwaterowanie, podczas gdy usługa przejazdu podróżnego, nie jest przez nich wykonywana. (...) Fakt, iż agent turystyczny zapewnia podróżnemu jedynie zakwaterowanie nie jest wystarczający do tego, by stwierdzić, iż usługa ta nie mieści się w zakresie stosowania art. 26 VI Dyrektywy.

Warto wskazać, iż analogiczne stanowisko do przedstawionego w powyższym orzeczeniu jest prezentowane przez organy podatkowe, np. w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź - Polesie z dnia 7 września 2005 r., sygn. USIlI/443/VAT/157/111/O5EL czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2009 r., sygn. IPPP1-443-702/09-2/MP.

Oferowane przez Spółkę usługi rezerwacji nie ograniczają się do usług zakwaterowania, ale zapewniają również klientowi (turyście) bogatą informację turystyczną i doradztwo. Ta część oferowanych usług ma bardzo istotne znaczenie dla turysty, gdyż ma szansę zapoznać się z całą ofertą i wybrać usługę spełniającą jego oczekiwania. Spółka nie działa tu w charakterze pośrednika i nie otrzymuje wynagrodzenia prowizyjnego.

Dodatkowo spełnione są wszystkie przesłanki określone w art. 119 Ustawy o VAT:

Spółka przy świadczeniu usług nabywa usługi dla bezpośredniej korzyści turysty, składnikami świadczonej usługi dla bezpośredniej korzyści turysty są zapewnienie zakwaterowania i bogatej informacji, Spółka ma siedzibę na terytorium kraju, Spółka działa na rzecz turysty we własnym imieniu i na własną rzecz (wystawia faktury we własnym imieniu i na własną rzecz).

Istotnym jest również, że przepisy dotyczące VAT marża mają zastosowanie bez względu na odbiorcę, w związku z tym może być nim zarówno osoba fizyczna, osoba prowadząca działalność gospodarczą czy osoba prawna - tak jak to ma miejsce w przypadku klientów Spółki.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki, ma ona prawo w przedstawionym stanie faktycznym, do dokumentowania opisanych czynności poprzez wystawianie faktur VAT marża, na podstawie art. 119 ust. 1, 2 i 3 Ustawy o VAT w zw. z art. 3 ust. 1 i 9 ustawy o usługach turystycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z przepisem art. 119 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należną, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ww. ustawy). W myśl art. 19 ust. 3 przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Stosownie do zapisu ust. 3a powyższego artykułu, podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Natomiast zgodnie z ust. 5 art. 119 ustawy o VAT w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

Stosownie zaś do art. 119 ust. 6 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 5 podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności, za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści, a jaka na usługi własne.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jakie usługi należy zakwalifikować do grupy „usług turystyki”. Jednakże należy przez nią rozumieć wszystkie transakcje dokonywane w związku z imprezą turystyczną. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.) przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona świadczy usługi w zakresie szeroko pojętych usług turystyki. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca oferuje klientom możliwość rezerwacji noclegu w wybranym przez klienta hotelu lub pensjonacie w Polsce. Klienci maja możliwość wyboru miasta, ilość noclegów, daty i ilości osób za pośrednictwem głównej strony internetowej Spółki. Wnioskodawca przedstawia turyście kompleksowe informacje dotyczące obiektu, połączenia, atrakcji turystycznych, dodatkowych usług świadczonych przez dany obiekt, itp. Podatnik wystawia klientom fakturę VAT marża tytułem usługi turystycznej i Informacji turystycznej. Na fakturze VAT marża ujęta jest cena usługi, na którą składa się wartość usługi hotelowej powiększona o marżę Spółki. Podatek VAT jest naliczany od marży wg stawki 22% i nie jest wykazywany na fakturze VAT marża. Następnie hotel/pensjonat/obiekt na podstawie łączącej strony umowy, przesyła Spółce fakturę VAT kosztową. Kwota ujęta na fakturze kosztowej zawiera podatek VAT wg stawki 7%, Spółka tego podatku nie odlicza. Kosztem stanowiącym podstawę do wyliczenia marży jest kwota brutto.

Ponadto, ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca Spółka oferuje swoim klientom usługę dzięki której, klient ma możliwość wyboru i zarezerwowania hotelu na całym świecie. Usługa ta jest możliwa dzięki zawartym umowom z innymi organizatorami turystyki z Polski i ze świata - operatorami baz danych. Umożliwiają oni Spółce dostęp do swojej bazy obiektów, która następnie jest wprowadzana na stronę internetową Spółki. Rezerwacja usługi w takim przypadku odbywa się właściwie w identyczny sposób, jak w przypadku rezerwacji noclegu na terytorium Polski. Również w tym przypadku Spółka we własnym imieniu i na swoją rzecz wystawia klientowi (turyście) fakturę VAT marża tytułem usługi turystycznej i informacji turystycznej. Faktura jest zaopatrzona w symbol PKWiU 63.30 - usługi organizatorów i pośredników turystycznych. Na fakturze VAT marża ujęta jest cena usługi, na którą składa się wartość usługi turystycznej powiększona o marżę Spółki. Podatek VAT jest naliczany od marży wg stawki 22%, a jeżeli usługa turystyczna świadczona jest poza terytorium Unii Europejskiej - wg stawki 0% - i nie jest wykazywany na fakturze VAT marża.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz uwzględniając fakt, iż Strona świadczy usługi w zakresie turystyki i w ramach tych usług oferuje swoim klientom między innymi możliwość rezerwacji noclegu w wybranym przez klienta hotelu lub pensjonacie zarówno w Polsce jaki i za granicą oraz świadczy na rzecz klientów usługi informacji turystycznej stwierdzić należy, ze Wnioskodawca ma prawo udokumentować świadczone przez siebie usługi fakturą VAT marża.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym..

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.