PP-443/302/93/VAT-1/9/05

Pytanie podatnika:

Jak należy ewidencjonować wartość sprzedaży usługi najmu przez małżonków będących odrębnymi podatnikami VAT?

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Końskich działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13.04.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie ewidencjonowania wartości sprzedaży usługi najmu w rejestrach sprzedaży i nabytych towarów i usług w rejestrach zakupu oraz wypełnienia deklaracji VAT-7 przez małżonków będących odrębnymi podatnikami podatku VAT stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Podatnik dnia 13.04.2005 r. złożył w tut. Urzędzie Skarbowym pisemny wniosek w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zwrócił się między innymi z pytaniem dot. ustalenia właściwego sposobu ewidencjonowania wartości sprzedaży usługi najmu w rejestrze sprzedaży i nabycia towarów i usług w rejestrze zakupu oraz wypełniania deklaracji VAT-7.

W stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę przedmiot najmu stanowi własność obojga małżonków z osobna rozliczających się z podatku VAT, wystawiających jedną, wspólną fakturę zawierającą dane obojga podatników. Również faktury zakupu zawierają dane obu podmiotów. Najem ten nie jest objęty wpisem do ewidencji działalności gospodarczej. Prowadzone ewidencje sprzedaży i zakupu VAT zawierają wpisy połowy wartości wynikających z faktur (odpowiadają 50% udziału we współwłasności) oraz stanowią one podstawę do wypełnienia deklaracji VAT-7.

Jak wynika z wyjaśnień każdy z małżonków figuruje w tut. Urzędzie jako odrębny podatnik VAT. Każdy więc powinien prowadzić odrębne ewidencje podatku Vat (zakupu i sprzedaży) oraz odrębnie rozliczać się z podatku.

Zasady prowadzenia ewidencji zakupu i sprzedaży zostały określone przez ustawodawcę w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Zgodnie z tym przepisem podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W myśl art. 86 ust. 1 i 2 w/w ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi o którym mowa w art. 15, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, w przypadku podatnika jest to wynajem nieruchomości.

Jeżeli więc, poniesione wydatki zostały udokumentowane jedną fakturą VAT i związane są ze sprzedażą opodatkowaną, to w ewidencji nabycia towarów i usług w deklaracji VAT należy ująć podatek naliczony, w proporcjach wynikających z zawartych umów z najemcą (najemcami) odpowiadających proporcjom wynikającym ze wspólności majątkowej. Również w przypadku, gdy sprzedaż jest dokumentowana jedną fakturą, to w ewidencjach sprzedaży VAT i deklaracjach należy ująć podatek należny, który dotyczy źródła przychodu w proporcjach wynikających z zawartych umów z najemcą (najemcami), zgodnymi z wynikającym ze wspólności majątkowej, tj. po połowie.

Biorąc powyższe pod uwagę prawidłowym jest ujmowanie w prowadzonych przez podatnika ewidencjach zakupu i sprzedaży połowy kwot wynikających z faktur zakupu i sprzedaży. Ewidencje takie stanowią podstawę do sporządzenia deklaracji VAT-7.

Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej;dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.