ILPP1/443-165/07-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r., (data wpływu 27 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ww. podatku dostawy samochodu osobowego w związku z którym podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 27 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ww. podatku dostawy samochodu osobowego w związku z którym podatnikowi przysługiwało - przy jego nabyciu - prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której wszystkie czynności objęte są podatkiem od towarów i usług. Dnia 05 lipca 2006 r. Zainteresowany dokonał zakupu środka trwałego – samochodu osobowego – na podstawie faktury VAT. Na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2005 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Podatnik dokonał odliczenia 60 % kwoty podatku naliczonego z faktury zakupu. Pojazd wpisano do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności. Dnia 14 lipca 2007 r. Wnioskodawca zbył samochód osobowy jako towar zwolniony. W związku z wymienioną czynnością Podatnik nie dokonał korekty podatku VAT odliczonego przy zakupie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy sprzedawany środek trwały (samochód osobowy) spełnia warunki do zastosowania zwolnienia z podatku VAT ...

Czy w momencie sprzedaży tego środka trwałego powstaje obowiązek dokonania korekty podatku VAT odliczonego przy jego zakupie ...

Czy mają tu zastosowanie przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczące korekt kwot podatku odliczonego ...

Zdaniem Wnioskodawcy w sposób prawidłowy zastosował obowiązujący stan prawny w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży używanego auta osobowego wpisanego jako środek trwały, powołując się na zapis § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970).

Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca samochód osobowy – jako środek trwały – służył wyłącznie działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, i w związku z tym brak jest podstaw do dokonania korekty podatku odliczonego przy jego zakupie. Zdaniem Wnioskodawcy istotne jest jego przeznaczenie w okresie, kiedy wykorzystywany był do prowadzenia działalności gospodarczej, a wówczas służył on wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Nie ma więc w tym przypadku zastosowania art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczący korekt kwot podatku odliczonego.

Wnioskodawca dla poparcia swego postępowania i uzasadnienia powołuje się na interpretację przepisów prawa podatkowego (wydaną na podstawie art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – t.j. z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wydaną przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w dniu 09 maja 2005 r. o numerze PP-1-005/219/05.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdza się, co następuje.

Stosownie do art. 43 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat; a także pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży samochodu osobowego, przy nabyciu którego przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT określone w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowy samochód używany był przez Wnioskodawcę w okresie dłuższym niż określony w art. 43 ust. 2 pkt 2, tj. dłuższym niż 6 miesięcy. W konsekwencji Zainteresowany słusznie podnosi, że dostawa samochodu osobowego korzysta na podstawie cytowanego § 8 ust. 1 pkt 5 powołanego rozporządzenia ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ww. ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Stosownie natomiast do art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot przypadających na towary lub usługi, wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, oraz takich, w stosunku do których prawo to nie przysługuje, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, jaka przypada proporcjonalnie na czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie zaś z art. 91 ust.1-2 ustawy z 11 marca 2004 r. po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust.1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust.11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust.4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji, korekta ta dokonywana jest w ciągu 5 kolejnych lat.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

I tak, zgodnie z art. 91 ust. 4-6 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;

zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zatem powyższe przepisy odnoszą się do przypadków odliczania i korygowania podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi, a przy tym nie jest możliwe odrębne określenie tych kwot.

Natomiast w myśl art. 91 ust.7 ww. ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Cytowany przepis dotyczy podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis ten nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości (zgodnie z art. 90 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług), jako że podatek ten służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

W rozpatrywanym przypadku Podatnik miał prawo do odliczenia 60% kwoty podatku zawartej w fakturze dokumentującej nabycie pojazdu.

Sprzedając przedmiotowy samochód osobowy jako towar używany, korzystający ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zmieni jego wykorzystanie z czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego na czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Reasumując, Podatnik zachowuje prawo dokonania odliczenia podatku naliczonego przy zakupie środka trwałego, ale w części dotyczącej okresu wykorzystywania go do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast od momentu dokonania sprzedaży samochodu, jako towaru zwolnionego, Podatnik traci prawo do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej pozostałego z 5 – letniego okresu korekty. Tym samym zastosowanie będą miały powołane wyżej przepisy art. 91 ust. 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług co oznacza, że Wnioskodawca będzie miał obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego odliczonej z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu w miesiącu dokonania sprzedaży.

Wnioskodawca, na poparcie swego stanowiska w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego, powołuje się na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 05 września 2005 r. wydaną przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu. Wnioskodawca podnosi, iż przedstawiony w powołanej interpretacji stan faktyczny odnosi się do Jego sytuacji i pozwala stwierdzić Wnioskodawcy, że nie ma On obowiązku korekty podatku naliczonego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego. Tut. Organ wyjaśnia, że regulacje prawne na podstawie których Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wydał ww. interpretację obowiązywały do dnia 22 maja 2005 r. Aktualnie obowiązujące przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stanowią iż po stronie Wnioskodawcy istnieje obowiązek dokonania korekty określonej w art. 91, gdy Wnioskodawca dokonuje w okresie korekty czynności dostawy zwolnionej samochodu osobowego, w związku z którego nabyciem dokonał odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.