ITPP2/443-157/10/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu 24 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego z tytułu zrealizowanej inwestycji – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 24 lutego 2010 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego z tytułu zrealizowanej inwestycji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 lipca 2006 r. Gmina podpisała umowę z Wojewodą o dofinansowanie projektu, który przewidywał dokończenie budowy istniejącego obiektu, jego wyposażenie i uruchomienie Centrum Kultury. Wartość inwestycji wynosiła 2.866.002,77 zł, z czego 1.479.937,89 zł stanowiło dofinansowanie ze środków EFRR w ramach ZPORR, 197.325,05 zł z budżetu państwa, a 1.188.739,83 zł wkład własny Gminy. Podatek od towarów i usług został uznany jako koszt kwalifikowany. Po zakończeniu realizacji inwestycji (protokół odbioru robót z dnia 28 września 2007 r.) nieruchomość zabudowaną przekazano nieodpłatnie jednostce Gminy t.j. Centrum Kultury, na podstawie umowy użyczenia z dnia 5 października 2007 r., a od dnia 1 lipca 2008 r. jednostce Centrum Kultury i Sportu. Obiekt w 75% stanowi własność Gminy, a w 25% Zrzeszenia. W związku z powyższym Gmina nie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług. W dniu 6 lutego 2009 r. została zawarta umowa dzierżawy (obowiązującą od dnia 1 stycznia 2009 r.) z wybranym w drodze konkursu otwartego operatorem t.j. konsorcjum Centrum Kultury i Sportu i firmą usługową, a właścicielami obiektu. W związku z powyższym od dnia 1 stycznia 2009 r. Gmina wykazuje podatek należny z tytułu dzierżawy. Natomiast podatek naliczony od zakupów związanych z realizacją inwestycji, który był współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, stał się kosztem niekwalifikowanym w projekcie. Jednocześnie Gmina nabyła prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z pojawieniem się podatku należnego wynikającego z wystawionych faktur z czynszu dzierżawnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do jednorazowego odliczenia 8/10 podatku naliczonego z otrzymanych faktur VAT dotyczących zrealizowanej inwestycji dokonując korekty deklaracji VAT za miesiąc styczeń 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawcy w momencie dokonywania zakupów inwestycyjnych zamiar wykorzystania tych zakupów nie dawał Gminie prawa do odliczenia, ponieważ zamierzano przekazać inwestycję do nieodpłatnego użytkowania, co było czynnością niepodlegającą podatkowi od towarów i usług. W związku z faktem, iż w trzecim roku kalendarzowym zakończona inwestycja po oddaniu do użytkowania została wydzierżawiona odpłatnie, zakupy poczynione z przedmiotową inwestycją są od stycznia 2009 r. związane z czynnością opodatkowaną Gminy. Jej zdaniem w związku ze zmianą prawa do odliczenia podatku, ma prawo do jednorazowego odliczenia 8/10 podatku naliczonego od dokonanych zakupów inwestycyjnych dokonując korekty deklaracji VAT-7 za styczeń 2009 r., gdyż od tego miesiąca w miejsce nieodpłatnego przekazania w użytkowanie, czyli czynności niepodlegającej opodatkowaniu, pojawiła się odpłatna dzierżawa, czyli czynność podlegająca opodatkowaniu stawką 22%. W tej sytuacji nie będzie miała zastosowanie proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ faktury dotyczące zrealizowanej inwestycji są bezpośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną – czynszem dzierżawnym. Gmina nie może dokonać korekty deklaracji VAT za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, czyli w rozliczeniu za okres, kiedy otrzymała fakturę lub w następnym okresie rozliczeniowym, zgodnie z art. 86 ust. 11 i 13 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepis art. 90 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W oparciu o treść regulacji art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z ust. 3 tegoż artykułu wynika, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W myśl art. 91 ust. 7 cyt. ustawy, a przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten adresowany jest do podatników, którzy m.in. wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a następnie prawo to się zmieniło. Wskazuje, iż mają oni prawo dokonać korekty nieodliczonego podatku naliczonego na zasadach określonych w ust. 1-6, gdyż obecnie towar ten służy sprzedaży opodatkowanej.

Ponadto zgodnie z ust. 7a) powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 28 lipca 2006 r. Gmina podpisała umowę z Wojewodą o dofinansowanie projektu, który przewidywał dokończenie budowy istniejącego obiektu, jego wyposażenie i uruchomienie Centrum Kultury. Po zakończeniu realizacji inwestycji (protokół odbioru robót z dnia 28 września 2007 r.) przedmiotową nieruchomość przekazano nieodpłatnie, na podstawie umowy użyczenia z dnia 5 października 2007 r., jednostce Gminy, t.j. Centrum Kultury, a od dnia 1 lipca 2008 r. jednostce Centrum Kultury i Sportu. W związku z powyższym Gmina nie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług. Obiekt w 75% stanowi własność Gminy, a w 25% Zrzeszenia. W dniu 6 lutego 2009 r. została zawarta umowa dzierżawy (obowiązującą od dnia 1 stycznia 2009 r.) z operatorem, tj. konsorcjum Centrum Kultury i Sportu i firmą usługową. W związku z powyższym od dnia 1 stycznia 2009 r. Gmina wykazuje podatek należny z tytułu dzierżawy.

Z powyższego wynika, że w 2009 r. nastąpiła zmiana przeznaczenia środka trwałego (obiektu) z nieodpłatnego przekazania w używanie odpłatne – dzierżawę, gdyż od dnia 1 stycznia 2009 r. zaczął on być wykorzystywany do czynności opodatkowanej. Zatem Gminie, o ile jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją. Korekta kwoty podatku naliczonego za ten okres – w myśl dyspozycji art. 91 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług – powinna być dokonana w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli w zaistniałym stanie faktycznym w deklaracji za miesiąc styczeń 2010 r. W związku z tym, że mamy do czynienia z nieruchomością, Gmina w deklaracji tej może dokonać korekty jedynie w wysokości 1/10 podatku naliczonego. W sytuacji, kiedy w kolejnych latach tj. 2010-2016 przedmiotowa nieruchomość będzie nadal wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, będzie mogła dokonać, na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 i 3 powołanej ustawy, korekty podatku naliczonego w wysokości 1/10 (za każdy rok podatkowy). Wobec powyższego – wbrew stanowisku Gminy – nie ma prawa do dokonania jednorazowego odliczenia 8/10 podatku naliczonego z otrzymanych faktur VAT dotyczących zrealizowanej inwestycji w deklaracji VAT za miesiąc styczeń 2009 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.