IBPP2/443-58/10/BW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2010r. (data wpływu 20 stycznia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy przedstawiony we wniosku sposób przyporządkowania dokonanych zakupów do konkretnego rodzaju sprzedaży jest zgodny z regulacją art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji poprawny z punktu widzenia ustalenia prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 20 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy przedstawiony we wniosku sposób przyporządkowania dokonanych zakupów do konkretnego rodzaju sprzedaży jest zgodny z regulacją art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji poprawny z punktu widzenia ustalenia prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Bank Spółka Akcyjna (zwany dalej Bankiem), działając na podstawie stosownego zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Prawo Bankowe (Dz. U. z 2002r. Nr 72 poz. 665, ze zm., zwanej dalej „Prawo Bankowe"), świadczy za wynagrodzeniem szereg usług finansowych na rzecz klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 Prawa Bankowego (zwanych dalej czynnościami bankowymi”). Czynności bankowe objęte są zasadniczo zwolnieniem z VAT. Jednocześnie, Bank wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, w tym m. in. usługi faktoringu, usługi najmu powierzchni, sprzedaż środków trwałych, sprzedaż środków przewłaszczonych itp.

Wskazane powyżej usługi świadczone są przez Bank zarówno na rzecz osób krajowych, tj. rezydentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (Dz. U Nr 141, poz. 1178, zwanej dalej „Prawem Dewizowym"), jak i osób zagranicznych, tj. nierezydentów oraz nierezydentów z krajów trzecich w rozumieniu przepisów Prawa Dewizowego (dalej określanych odpowiednio jako „nierezydenci z krajów UE" oraz „nierezydencl z krajów trzecich").

Wnioskodawca wskazał, że w przypadku świadczenia usług objętych przedmiotowym zakresem zwolnienia z VAT, na rzecz rezydentów oraz nierezydentów z krajów UE, obrót z tego tytuł będzie traktowany jako obrót nieuprawniający go do odliczenia naliczonego podatku VAT. Natomiast, w przypadku świadczenia przedmiotowych usług na rzecz nierezydentów z krajów trzecich, obrót z tego tytułu będzie traktowany jako obrót uprawniający go do odliczenia podatku naliczonego

Alokacja podatku VAT naliczonego

W celu świadczenia powyżej wymienionych usług, Bank dokonuje zakupów określonych towarów i usług. Zakupy te dokonywane są na potrzeby ogólnej działalności prowadzonej przez Bank, bądź też dokonywane są na potrzeby określonych obszarów prowadzonej przez Bank działalności (np. departamentów, oddziałów, wyodrębnionych funkcjonalnie projektów wewnętrznych Banku, etc)v

Jednocześnie, w celu jak najlepszego odzwierciedlenia związku ponoszonych kosztów z poszczególnymi obszarami prowadzonej działalności, których one dotyczą, Bank wyodrębnił tzw. centra powstawania kosztów (dalej „CPK").

Bank wyróżnił następujące typy CPK, tj.:

1. jednostki organizacyjne Banku (np Oddziały, Makroregiony, Piony, Departamenty, dalej. „Jednostki organizacyjne");

2. jednostki nieruchomości (tj. poszczególne nieruchomości wykorzystywane przez Bank w celu prowadzenia działalności, dalej: „Jednostki nieruchomości");

3. projekty realizowane przez Bank (np. wyodrębnione przez Bank prowadzone projekty takie jak projekty strategiczne projekty rozwojowe projekty fuzyjne dalej: „Projekty");

4. inne obiekty wydzielone według ich charakteru i funkcji, tzw. MPK specjalne, którym przypisywane są poszczególne wydatki (np. sieć teleinformatyczna systemy obsługi kart bankowych, usługa SWIFT, dalej: "MPK Specjalne").

Bank przyporządkowuje ponoszone wydatki do poszczególnych CPK w taki sposób, aby dany wydatek został alokowany:

* w odniesieniu do Jednostek organizacyjnych Banku - do jak najmniejszej jednostki organizacyjnej Banku, tj. jednostki organizacyjnej położonej najniżej w schemacie organizacyjnym Banku. W przypadku braku możliwości alokacji wydatku do najmniejszej jednostki organizacyjnej, będzie on odpowiednio alokowany do jednostki nadrzędnej w schemacie organizacyjnym Banku,

* w odniesieniu do wydatków ponoszonych w związku z funkcjonowaniem CPK innych niż Jednostki organizacyjne, tj. wydatków ponoszonych w związku z funkcjonowaniem poszczególnych Jednostek nieruchomości, Projektów oraz MPK Specjalnych - do CPK, którego dany wydatek dotyczy w największym stopniu.

Bank dokonał klasyfikacji CPK przyporządkowując poszczególne CPK do danego rodzaju sprzedaży, z którą jest związany dany CPK, tj. przyporządkował poszczególne CPK do

* sprzedaży opodatkowanej lub innej dającej prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* sprzedaży niedającej prawa do odliczenia podatku naliczonego

* oraz

* określi CPK, których nie można jednoznacznie przyporządkować tylko do jednego rodzaju prowadzonej sprzedaży, tj. CPK, które są związane zarówno z sprzedażą uprawniającą jak i sprzedażą nieuprawniającą do odliczenia podatku naliczonego.

Następnie, Bank przyporządkuje kwoty podatku VAT naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów towarów i usług do konkretnych CPK. W efekcie, poprzez powiązanie z konkretnym CPK, Bank określi związek danego wydatku z konkretnym rodzajem prowadzonej sprzedaży (tj. sprzedażą uprawniającą do odliczenia podatku VAT naliczonego, bądź tez nieuprawniającą do takiego odliczenia, lub też z oboma rodzajami sprzedaży równocześnie).

W konsekwencji, w odniesieniu do zakupów mających związek wyłącznie ze sprzedażą niedającą prawa do odliczenia podatku naliczonego, Bank nie odlicza podatku VAT naliczonego w ogóle. W odniesieniu do zakupów mających związek wyłącznie ze sprzedażą dającą prawa do odliczenia podatku naliczonego, Bank odlicza podatek VAT naliczony zgodnie z zasadami ogólnymi. W odniesieniu do pozostałych zakupów, tj. zakupów, których nie można jednoznacznie przyporządkować wyłącznie do jednego rodzaju sprzedaży Bank odlicza podatek VAT naliczony według tzw. współczynnika struktury sprzedaży (zwanego dalej: WSS"), o którym mowa w art. 90 ustawy o VAT.

Ponieważ co do zasady (w razie istnienia obiektywnej możliwości) wszystkie wydatki Banku są alokowane do jednostek organizacyjnych Banku, w związku z których działalnością zostały one poniesione, Bank stoi na stanowisku, że tego typu alokacja powinna być wykorzystywana do określania, czy dane zakupy są związane wyłącznie ze sprzedażą dającą prawo do odliczenia, czy wyłącznie ze sprzedażą niedającą takiego prawa, czy też dane zakupy są związane zarówno ze sprzedażą dającą jak i niedającą prawa do odliczenia (a naliczony podatek VAT powinien być rozliczony według WSS).

W następnej kolejności podatek VAT naliczony dotyczący danego wydatku będzie odliczany w zależności od rodzaju sprzedaży, z którym jest związana działalność jednostki organizacyjnej Banku lub funkcjonowanie innego CPK Banku (Projektu, Jednostki nieruchomości lub MPK Specjalnego), do którego został alokowany dany wydatek, tj.:

* w przypadku alokacji wydatku do jednostki organizacyjnej / innego CPK związanego wyłącznie z działalnością opodatkowaną lub inną dającą prawo do odliczenia podatku naliczonego - podatek VAT naliczony będzie podlegał pełnemu odliczeniu na zasadach ogólnych,

* w przypadku alokacji wydatku do jednostki organizacyjnej / innego CPK związanego wyłącznie z działalnością nieuprawniającą do odliczenia - podatek VAT naliczony nie będzie podlegał odliczeniu,

* w przypadku alokacji wydatku do jednostki organizacyjnej / CPK związanej jednocześnie z działalnością uprawniającą jak i nieuprawniającą do odliczenia -podatek naliczony będzie podlegał odliczeniu według WSS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiony powyżej sposób przyporządkowywania dokonanych zakupów do konkretnego rodzaju sprzedaży należy uznać za zgodny z regulacją art. 90 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji poprawny z punktu widzenia ustalenia prawa Banku do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony powyżej sposób przyporządkowywania poszczególnych zakupów do konkretnych CPK, a tym samym podatku naliczonego do konkretnego rodzaju sprzedaży, należy uznać za zgodny z regulacją art. 90 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji poprawny z punktu widzenia ustalenia prawa Banku do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 86. ust. 1), podatnikowi VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej

Zgodnie z art. 90 Ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Natomiast, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie kwot związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do odliczenia, w myśl przepisów o podatku VAT, podatnik ustala kwotę podatku naliczonego w oparciu o WSS.

Mając na uwadze powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, należny uznać, iż Bank postępuje poprawnie alokując dany wydatek (podatek naliczony) do konkretnego rodzaju sprzedaży (tj. sprzedaży uprawniającej do odliczenia podatku VAT naliczonego bądź też sprzedaży nieuprawniającej do takiego odliczenia), poprzez powiązanie wydatku z funkcjonowaniem konkretnego CPK. Ponadto, przedstawiony powyżej sposób określania prawa Banku do odliczania podatku naliczonego w oparciu o alokację danego wydatku (podatku naliczonego) do CPK, w związku funkcjonowaniem którego został on poniesiony, należy uznać za metodę gwarantującą najwłaściwsze przyporządkowanie wydatku do danego rodzaju działalności prowadzonej przez Bank.

Wnioskodawca wskazał, że poprawność prezentowanego stanowiska, potwierdzona została w orzecznictwie sądów administracyjnych Dla przykładu, w wyroku z dnia 7 listopada 2008r. (sygn. akt III SA/Wa 1443(08) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że:

„(...) w przypadku zakupów, co do których podatnik nie ma wątpliwości jakiej służą sprzedaży (opodatkowanej czy zwolnionej) wprost należy określić kwoty podatku podlegające odliczeniu i należy kierować się przy tym bezpośrednim związkiem danego zakupu z poszczególnym rodzajem sprzedaży z pominięciem aspektów wykraczających poza granice tego związku. Natomiast w przypadku zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną jednocześnie należy stosować przepisy art. 90 ustawy o VAT odnoszące się do tego rodzaju zakupów (czyli przepis art. 90 ust 2 - przypis Banku)."

Ponadto, na poprawność wskazanego powyżej podejścia Banku wskazał m. in stanowisko wyrażone przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w udzielonej podatnikowi interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2009 roku (sygnatura: IPPP2/443-80/09-2/AZ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,

2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

–z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast w przypadku wykonywania kilku rodzajów czynności, tj. sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej od podatku, może istnieć kategoria zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, zastosowanie mają przepisy art. 90 ust. 2-10 ustawy o podatku od towarów i usług. I tak, stosownie do ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. – art. 90 ust. 4 cyt. ustawy o VAT.

Zgodnie z ust. 5 i 6 tego artykułu, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W świetle powyższych regulacji podatnik ma obowiązek odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia (czynnościami opodatkowanymi) i czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia (zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu). Obowiązek wyodrębniania kwot podatku przypisywanych do poszczególnych rodzajów czynności ma charakter bezwzględny. Dopiero w sytuacji, kiedy wyodrębnienie takie nie jest możliwe, podatnik może skorzystać z uprawnienia zawartego w ust. 2 cyt. art. 90 ustawy, zgodnie z którym może on pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do odliczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w celu jak najlepszego odzwierciedlenia związku ponoszonych kosztów z poszczególnymi obszarami prowadzonej działalności, których one dotyczą, Bank wyodrębnił tzw. centra powstawania kosztów (dalej „CPK").

Bank dokonał klasyfikacji CPK przyporządkowując poszczególne CPK do danego rodzaju sprzedaży, z którą jest związany , tj.:

1. jednostki organizacyjne Banku (np Oddziały, Makroregiony, Piony, Departamenty, dalej. „Jednostki organizacyjne");

2. jednostki nieruchomości (tj. poszczególne nieruchomości wykorzystywane przez Bank w celu prowadzenia działalności, dalej: „Jednostki nieruchomości");

3. projekty realizowane przez Bank (np. wyodrębnione przez Bank prowadzone projekty takie jak projekty strategiczne projekty rozwojowe projekty fuzyjne dalej: „Projekty");

4. inne obiekty wydzielone według ich charakteru i funkcji, tzw. MPK specjalne, którym przypisywane są poszczególne wydatki (np. sieć teleinformatyczna systemy obsługi kart bankowych, usługa SWIFT, dalej: "MPK Specjalne").

Bank dokonał klasyfikacji CPK przyporządkowując poszczególne CPK do danego rodzaju sprzedaży, z którą jest związany dany CPK, tj. przyporządkował poszczególne CPK do:

* sprzedaży opodatkowanej lub innej dającej prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* sprzedaży niedającej prawa do odliczenia podatku naliczonego ­

* określi CPK, których nie można jednoznacznie przyporządkować tylko do jednego rodzaju prowadzonej sprzedaży, tj. CPK, które są związane zarówno z sprzedażą uprawniającą jak i sprzedażą nieuprawniającą do odliczenia podatku naliczonego.

Następnie, Bank przyporządkuje kwoty podatku VAT naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów towarów i usług do konkretnych CPK. W efekcie, poprzez powiązanie z konkretnym CPK, Bank określi związek danego wydatku z konkretnym rodzajem prowadzonej sprzedaży (tj. sprzedażą uprawniającą do odliczenia podatku VAT naliczonego, bądź tez nieuprawniającą do takiego odliczenia, lub też z oboma rodzajami sprzedały równocześnie).

W konsekwencji, w odniesieniu do zakupów mających związek wyłącznie ze sprzedażą niedającą prawa do odliczenia podatku naliczonego, Bank nie odlicza podatku VAT naliczonego w ogóle. W odniesieniu do zakupów mających związek wyłącznie ze sprzedażą dającą prawa do odliczenia podatku naliczonego, Bank odlicza podatek VAT naliczony zgodnie z zasadami ogólnymi. W odniesieniu do pozostałych zakupów, tj. zakupów, których nie można jednoznacznie przyporządkować wyłącznie do jednego rodzaju sprzedaży Bank odlicza podatek VAT naliczony według tzw. współczynnika struktury sprzedaży (zwanego dalej: WSS"), o którym mowa w art. 90 ustawy o VAT.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Bank postępuje poprawnie alokując dany wydatek (podatek naliczony) do konkretnego rodzaju sprzedaży (tj. sprzedaży uprawniającej do odliczenia podatku VAT naliczonego bądź też sprzedaży nieuprawniającej do takiego odliczenia), poprzez powiązanie wydatku z funkcjonowaniem konkretnego CPK.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że przedstawiony we wniosku sposób przyporządkowywania poszczególnych zakupów do konkretnych CPK, a tym samym podatku naliczonego do konkretnego rodzaju sprzedaży, jest zgodny z regulacją art. 90 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji poprawny z punktu widzenia ustalenia prawa Banku do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ pragnie jednakże dodać, iż to wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę swojej działalności jest w stanie dokonać oceny prawidłowości alokacji zakupów i podatku VAT naliczonego w powiązaniu z poszczególnymi obszarami prowadzonej działalności, zatem prawidłowość przedstawionego sposobu alokacji zakupów i podatku nie może być przedmiotem oceny tut. organu.

Jest to bowiem sytuacja, która ze swej strony wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, przeanalizowania dokumentacji podatnika. Z uwagi na powyższe nie może zatem ona być przedmiotem interpretacji indywidualnej wydawanej w trybie określonym w rozdziale 1a Ordynacji podatkowej.

Ponadto należy zauważyć, iż stwierdzenie Wnioskodawcy (w opisie zdarzenia przyszłego), cyt.:

„W przypadku świadczenia usług objętych przedmiotowym zakresem zwolnienia z VAT, na rzecz rezydentów oraz nierezydentów z krajów UE, obrót z tego tytułu będzie traktowany jako obrót nieuprawniający Bank do odliczenia naliczonego podatku VAT. Natomiast, w przypadku świadczenia przedmiotowych usług na rzecz nierezydentów z krajów trzecich, obrót z tego tytułu będzie stosowany jako obrót uprawniający Bank do odliczenia podatku naliczonego”

nie było przedmiotem oceny przez tut. organ, ponieważ, kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku–Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.