ITPP1/443-142B/07/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 08 sierpnia 2007r (data wpływu 16 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT od nabycia energii elektrycznej do gospodarstwa rolnego - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT od nabycia energii elektrycznej do gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą: obory, stodoły, magazyn, garaże i budynek mieszkalny. W ramach jednego licznika dla gospodarstwa rolnego korzysta Pan z energii elektrycznej. Z uwagi na prowadzoną działalność rolniczą odlicza Pan podatek w proporcji 2/3 od wartości zużytej energii.

W związku z powyższym zadał Pan następujące pytanie:

Czy zużywając energię na podstawie jednego licznika na cele gospodarstwa rolnego i budynku mieszkalnego można odliczyć VAT w całości, proporcjonalnie czy zamontować oddzielny licznik na budynek mieszkalny...

Pana zdaniem podatek VAT z tytułu zużytej energii powinien być odliczany w całości z uwagi na fakt, iż budynek mieszkalny stanowi część gospodarstwa rolnego, które jest jedynym źródłem pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 – 7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według dyspozycji zawartej w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę powyższe zauważa się, że w tak przedstawionym stanie faktycznym przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup energii elektrycznej w części w jakiej jest ona wykorzystywana do produkcji rolniczej podlegającej opodatkowaniu a wydatki te mogą co do zasady stanowić koszt uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wysokość odliczenia podatku naliczonego uzależniona jest od zużycia energii elektrycznej do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej - rolniczej.

Ciężar rzetelnego podziału wydatków dotyczących wykorzystania energii elektrycznej dla potrzeb produkcji rolniczej i w części wykorzystywanej dla potrzeb osobistych osoby fizycznej prowadzącej działalność i jej rodziny spoczywa zawsze na podatniku. Sposób uprawdopodobnienia prawidłowości rozliczenia wydatków należy uznać wówczas za właściwy jeżeli będzie odzwierciedlał rzeczywiste zużycie energii elektrycznej na cele gospodarstwa rolnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.