ITPP1/443-149/10/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2010 r. (data wpływu 12 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 lutego 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka powstała w 2007 r., natomiast w dniu 31 stycznia 2008 r. nadzwyczajne zgromadzenie wspólników Spółki, podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, które miało zostać pokryte wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeksu cywilnego. W następstwie tych czynności, Spółka w zamian za wydane udziały nabyła przedsiębiorstwo, do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Spółka poniosła wydatki na usługi doradcze, tj. m.in. usługi audytorskie, mające na celu wycenę przedsiębiorstwa, które miało zostać wniesione do spółki, w tym znaku towarowego, usługi prawne dotyczące obsługi procesu podwyższenia kapitału zakładowego i przejęcia przedsiębiorstwa, usługi notarialne oraz inne usługi z tym związane.

Wniesione przedsiębiorstwo w zamian za wydanie udziałów wykorzystano do prowadzenia działalności opodatkowanej. Prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza była i jest w pełnym zakresie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, w związku z czym Spółka nie była zobowiązana do dokonywania korekt tego podatku w oparciu o strukturę sprzedaży.

Spółka nie obniżyła swojego podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia powyższych usług. Jednocześnie Spółka chciałaby wskazać, iż powyższe wydatki w kwocie brutto, zostały uznane w Spółce za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano pytanie.

Czy Spółce, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do 30 listopada 2008 r. – w szczególności art. 86 ust. 1 tej ustawy – przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług doradczych związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego...

Zdaniem Spółki, zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wskazane w stanie faktycznym usługi zostały nabyte przez Spółkę w celu pozyskania środków materialnych i niematerialnych do prowadzenia działalności gospodarczej, która to działalność była i jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zachodzi więc związek nabytych usług z działalnością opodatkowaną Spółki. Spółka uważa, iż choć związek ten ma charakter pośredni, (bowiem nabyte usługi należy kwalifikować do kosztów ogólnej działalności Spółki), to spełniony został warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem przepis ten odnosi się do towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną i nie ogranicza prawa do odliczenia podatku naliczonego jedynie do towarów bądź usług mających bezpośredni związek z tą działalnością. Zdaniem Spółki argument przeciwny prowadziłby do pozbawienia podatników prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wszelkich wydatków traktowanych jako wydatki pośrednie np. na działalność ogólną (koszty mediów, koszty administracyjne, usługi doradcze związane z prowadzoną działalnością itp.). Konieczne wg Spółki jest również podkreślenie, iż co prawda czynność wniesienia przedsiębiorstwa (jak to miało miejsce w stanie faktycznym), nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, niemniej jednak, to wyłączenie z opodatkowania podatkiem odnosi się do strony wnoszącej aport, nie zaś do Spółki. Usługi nabyte przez Spółkę mają związek z wykorzystaniem przedsiębiorstwa wniesionego do niej aportem w zamian za jej udziały, do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Zdaniem Spółki należy zwrócić uwagę na obowiązujący do dnia 30 listopada 2008 r. art. 88 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, który stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem w przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. W ocenie Spółki przepis ten nie pozbawia ją prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego tych wydatków, bowiem winien on być interpretowany łącznie z art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto, przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy wykracza poza dopuszczalne ograniczenia wynikające z przepisów prawa wspólnotowego przy uwzględnieniu wykładni tego prawa dokonanej przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy.

Spółka uważa również, iż wykroczenie poza dopuszczalne ograniczenia wynikające z prawa wspólnotowego polega na niewłaściwej implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego i na potwierdzenie zasady oceny prawidłowości zachowanych wyłączeń Spółka przywołuje orzeczenie ETS-u, C-305/97 Royscot Leasing.

Ponadto Spółka na potwierdzenie zajętego przez siebie stanowiska przywołuje szereg wyroków zarówno ETS: C-408/98L8, 268/83, C-37/95, C-465/03, jak i sądów krajowych (WSA) o sygn. akt: III SA/Wa 487/08, I SA/Bd 403/09, I SA/Bd 258/09, I FSK 187/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W myśl unormowań zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

A zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego, wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Istotny jest więc związek między zakupami a działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany w sposób bezpośredni lub pośredni z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Dla określenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych na nabycie usług doradczych w celu podwyższenia kapitału zakładowego, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni (np. zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty ogólne).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła wydatki w związku z nabywaniem usług (usługi audytorskie, usługi prawne, usługi notarialne), umożliwiających podwyższenie kapitału zakładowego i przejęcie przedsiębiorstwa. Wniesione przedsiębiorstwo w zamian za wydanie udziałów wykorzystano do prowadzenia działalności opodatkowanej. Jednocześnie przedmiotowe wydatki zostały uznane za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zatem należy stwierdzić, iż wydatki związane z podwyższeniem kapitału i wniesienia przedsiębiorstwa – choć pośrednio – mają wpływ na uzyskiwane przez Spółkę przychody, które mogą być związane ze sprzedażą – inną wykonywaną przez Spółkę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (spełniając przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jednak wyjątki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że opisane we wniosku wydatki poniesione do dnia 30 listopada 2008 r., dotyczące usług audytorskich, usług prawnych, usług notarialnych związane z podwyższeniem kapitału Spółki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie podlegają odliczeniu. Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku Spółka nie może skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami poniesionymi na podwyższenie kapitału zakładowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.