IP-PP2-443-64/07-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko E S.A. w Warszawie, przedstawione we wniosku z dnia 30.07.2007r. (data wpływu 03.08.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi związanej z nieruchomością dla wykonania której ustanowiono podwykonawcę oraz odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 03.08.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów w zakresie miejsca świadczenia usługi związanej z nieruchomością dla wykonania której ustanowiono podwykonawcę oraz odliczenie podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na mocy umowy, która ma zostać zawarta pomiędzy E S.A., a spółką B (spółka prawa duńskiego), spółka E S.A., planuje zobowiązać się do wykonania montażu mechanicznego kotła, dostarczonego przez B, na terenie konkretnie oznaczonej nieruchomości na terenie miasta S (Szwecja). Przewidywany okres prac wynosi kilka miesięcy (6-8 m-cy). Zakres planowanych prac, a także wykorzystania siły roboczej oraz urządzeń mechanicznych wymagać będzie wysłania na miejsce montażu (do Szwecji) pracowników z Polski. Również w tym przypadku usługa ma charakter specjalistyczny i wykonana będzie za pomocą specjalistycznego ciężkiego sprzętu, tj. m.in. podnośników, dźwigów, wzmocnień oraz innych tego rodzaju urządzeń. E planuje zlecić wykonanie powyżej opisanej usługi w całości podwykonawcy – Spółce Z S.A. Ani E S.A. ani Z S.A. nie są podatnikami VAT zarejestrowanymi na terenie Szwecji (lecz zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT na terytorium RP).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku uznania, że usługa wykonywana przez spółkę Z S.A. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Szwecji, (i spółka Z S.A. zarejestrowałaby się na terytorium Szwecji jako tamtejszy podatnik VAT), to czy szwedzki podatek VAT wynikający z faktury (faktur) VAT wystawionych przez Z S.A. na E S.A. z tytułu usług opisanych w opisie Zdarzenia 2 polegałyby odliczeniu przez E S.A. na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy o VAT ...

Stanowisko wnioskodawcy :

W ocenie wnioskodawcy w stanie faktycznym właściwym możliwość odliczenia podatku VAT wynikająca z art. 86 ust. 8 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie. Zdaniem wnioskodawcy bowiem E S.A. jest wskazanym w art. 86 ust. 8 nabywcą usługi (świadczonej przez podwykonawcę – Z S.A.), a usługi te – zgodnie z wymogiem ustawowym zawartym w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT – dotyczą świadczenia usług poza terytorium kraju (Polski). Dodatkowymi wymogami pozwalającymi na obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony w okolicznościach opisanych w art. 86 ust. 8 ustawy o VAT jest to, aby podatnik (w przekonaniu spółki można przyjąć, że chodzi tu o Spółkę E S.A. będącą polskim podatnikiem VAT) mógł kwoty podatku VAT naliczonego odliczyć, tak jak gdyby czynności podlegające opodatkowaniu były wykonane na terytorium kraju. Zdaniem wnioskodawcy, spełnia on również ten warunek i stwierdza, że w jego przekonaniu w sytuacji, gdyby usługa wykonana przez Z S.A. (podwykonawcę) była usługą związaną z nieruchomością położoną na terytorium Polski, mogłaby odliczyć VAT wynikający z faktur wystawionych z tytułu wykonania przez podwykonawcę prac montażowych. Dodatkowo wnioskodawca jest w stanie spełnić również ostatni warunek skorzystania z odliczenia VAT na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy o VAT, tj. będzie posiadała dokumenty, z których wynikał będzie związek odliczonego podatku VAT z czynnościami będącymi przedmiotem usługi montażu.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdza się, co następuje:

Sposób dokumentowania czynności związanych ze świadczeniem usług poza granicami kraju, w przypadku, gdy podatnik nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej (w kraju wykonania usługi) reguluje art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798ze zm.). W przedmiotowej sprawie dane usługi budowlane będą podlegać przepisom podatkowym obowiązującym w Szwecji. Usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu polskim podatkiem od towarów i usług ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Z sytuacji przedstawionej przez wnioskodawcę wynika, że podwykonawca nie dokonuje rozliczeń z finalnym odbiorcą usług (Spółką Szwedzką) Rozliczeń tych dokonuje natomiast generalny wykonawca ( E S.A.), który jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce. Podwykonawca (Z S.A) natomiast dokonuje rozliczeń z tytułu wykonywanych przez siebie usług związanych z nieruchomością położoną na terytorium Szwecji z generalnym wykonawcą. W przypadku podwykonawcy będącego podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług w Polsce znajdą więc zastosowanie przepisy art. 106 ust. 2,3 i 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi obowiązek wystawiania faktur istnieje również w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług , dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni” lub „zwolnieni”, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Polski) lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze. Ww. przepis stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towarów lub wykonaniem usługi. Stosownie do § 27 ust. 2 ww. rozporządzenia wystawiona w takich przypadkach faktura, powinna zawierać dane określone w § 9 ww. rozporządzenia , z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Zatem podwykonawca nie wykazuje na wystawianych fakturach stawek i kwot podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktura winna zawierać m.in. wartość netto usług świadczonych przez podwykonawcę.

Podsumowując: Sposób dokonywania rozliczeń podwykonawcy z generalnym wykonawcą winien wynikać z umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy generalnym wykonawcą a kontrahentem Szwedzkim. Powyższe narzucałoby określony tryb dokonywania rozliczeń wnioskodawcy z generalnym wykonawcą. W świetle ww. przepisów usługi budowlane związane z nieruchomościami – w tym przypadku położonymi na terytorium Szwecji - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Regułą w takich przypadkach jest to, że z tytułu świadczonej usługi polski podatnik nie wykaże obowiązku podatkowego w Polsce, bowiem będzie to usługa pozostająca poza zakresem opodatkowania polskim podatkiem VAT. O konieczności rejestracji, sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości oraz o osobie zobowiązanej do jego rozliczenia przesądzają przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi w tym konkretnym przypadku miejsce położenia nieruchomości - Szwecja. Podatnik jak również podwykonawca świadczący usługi budowlane związane z nieruchomościami położonymi na terenie Szwecji winni zapoznać się z przepisami podatkowymi obowiązującymi w tym państwie. Polski ustawodawca nie nakłada na polskiego podwykonawcę / wykonawcę świadczącego usługi związane z nieruchomościami położonymi na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty, innego niż Polska, obowiązku dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa Unii, na którym położona jest nieruchomość.

W opisanym w stanie faktycznym w przypadku gdyby podwykonawca zarejestrował się na terytorium Szwecji jako tamtejszy podatnik VAT, to szwedzki podatek VAT wynikający z faktury VAT wystawionych przez Z S.A (podwykonawca) na E S.A. z tytułu przedmiotowych usług niepolegałyby odliczeniu przez E S.A. – w sprawie nie znajduje bowiem zastosowanie przepis art. 86 ust. 8 ustawy. Podstawę do obniżenia podatku zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go maja 10, 09-402 Płock.