• Interpretacja indywidualn...
  05.10.2024

IBPP2/443-82/07/EJ

Interpretacja indywidualna
z dnia 27 listopada 2007

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 3098 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2007r. (data wpływu 31 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku naliczonego przy zakupie paliwa - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 31 sierpnia 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku naliczonego przy zakupie paliwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. oddawanie samochodów osobowych do odpłatnego używania na podstawie umów najmu lub leasingu. Spółka zamierza wprowadzić do oferty świadczonych przez siebie usług nową usługę polegającą na obsłudze i rozliczaniu z klientami kart paliwowych wystawianych przez firmy mające siedzibę na terytorium kraju, prowadzące stacje paliw. Kart paliwowe umożliwiają ich okazicielom zakup paliwa bezgotówkowo. Zakupione w ten sposób paliwo jest fakturowane w uzgodnionych cyklach rozliczeniowych i płatne przelewem przez firmę, która posiada umowę ze stacją paliw. W omawianym przypadku firmą posiadającą zawartą umowę ze stacją paliw byłby Wnioskodawca. Spółka na podstawie umowy ze stacją paliw otrzymałaby karty paliwowe oraz prawo do rozliczeń przelewem w uzgodnionych cyklach rozliczeniowych. Spółka udostępniałaby wymienione karty paliwowe swoim klientom, z którymi Spółka zawiera umowy najmu samochodów lub umowy zarządzania flotą klientów. Osoby uprawnione z ramienia klientów dokonywałyby zakupów paliwa przy wykorzystaniu kart paliwowych Spółki w imieniu i na rzecz Spółki.

W efekcie system rozliczeń wyglądałby następująco:

1. stacja paliw wystawia na zakończenie każdego miesiąca fakturę VAT na rzecz Wnioskodawcy za zakupy paliwa dokonane przy wykorzystaniu kart paliwowych. Faktura taka byłaby płatna przelewem przez Spółkę na rzecz stacji paliw;

2. Wnioskodawca wystawia na zakończenie każdego miesiąca odrębną fakturę VAT na rzecz klientów, z którymi ma podpisane umowy najmu samochodu lub zarządzanie flotą za paliwo zakupione bezgotówkowo kartami paliwowymi wydanymi takim klientom przez Spółkę. Faktura taka płatna byłaby przelewem przez klienta na rzecz Spółki.

Faktura wystawiana przez Spółkę na rzecz klienta byłaby prostą „refakturą” do faktury otrzymanej przez Spółkę od stacji paliw, tj. Spółka obciążałaby klienta tą samą kwotą, jaka wynika z faktury wystawionej przez stację paliw. Spółka nie realizowałaby zysku na refakturowaniu (odsprzedaży) paliwa. W związku z tym, zgodnie ze stanowiskiem Urzędu Regulacji Energetyki, Południowo Wschodni Oddział Terenowy z siedzibą w K., pismo z dnia 7 sierpnia 2007r. znak: OKR-413-3(6)/2007/MM skierowanym do Spółki, Spółka nie musi posiadać koncesji do obrotu paliwami.

Wnioskodawca będzie pobierać opłaty:

* od klienta – opłatę administracyjną na podstawie umowy najmu/zarządzania flotą; opłata taka byłaby fakturowana razem z czynszem najmu/opłatami za zarządzanie flotą; odrębnie od refaktur za paliwo;

* od stacji paliw – opłatę na podstawie umowy ze stacją paliw o wydanie kart paliwowych, z tytułu marketingu i zarządzania kartami paliwowymi na rzecz stacji paliw.

Na ww. opłaty Wnioskodawca będzie wystawiać faktury VAT ze stawką 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony od paliwa zawartego w fakturze VAT otrzymanej od stacji paliw, które będzie refakturowane w tej samej kwocie na klienta...

Spółka nabywane paliwo wykorzystuje w celu dalszej opodatkowanej odsprzedaży, stąd zdaniem Spółki, podatek naliczony przy nabyciu paliwa, odsprzedawanego po cenie nabycia najemcy samochodu osobowego podlega odliczeniu. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług będzie dotyczyło użytkownika pojazdu, w tym wypadku najemcę samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4 art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Zgodnie z powyższym, co do zasady, warunkiem odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług jest związek tych towarów i usług z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, w przypadku paliwa nabywanego przy wykorzystaniu kart paliwowych, powyższy warunek jest spełniony. W przedmiotowej sytuacji paliwo jest nabywane przez najemców samochodów, lecz w imieniu Wnioskodawcy, który faktycznie ponosi koszty z tym związane.

Zatem przyjąć należy, że Spółka nabywa paliwo, które następnie odsprzedaje (refakturuje) użytkownikom kart, pobierając jedynie wynagrodzenie za czynności administracyjne związane z wydatkami dokonanymi za pomocą kart.

W związku z tym, podatek naliczony związany z paliwem nabywanym przy wykorzystaniu kart paliwowych nie jest objęty wyłączeniem, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku VAT. W przedmiotowej sprawie paliwo nie jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3, lecz jako towar handlowy stanowi przedmiot dalszego obrotu - odsprzedaży (refakturowania). Należy więc przyjąć, iż paliwo to jest towarem wykorzystywanym do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w świetle art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku, naliczonego na fakturze wystawionej przez stację paliw, a dokumentującej zakup paliwa. Ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego, wynikające z ww. przepisów, będą dotyczyć klientów użytkujących te samochody, którzy będą otrzymywać faktury zakupu paliwa wystawiane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...