ITPB3/423-790a/09/DK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu rozliczenia korekty cen produktów – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu rozliczenia korekty cen produktów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zakres działalności Spółki – produkcja kontraktowa i sprzedaż towarów kontrahentowi zagranicznemu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zajmuje się produkcją najwyższej jakości stolarki okiennej („Produkty").

Produkcja prowadzona przez Spółkę ma charakter tzw. produkcji kontraktowej, tzn. Spółka produkuje Produkty na zamówienie/zlecenie zagranicznego podmiotu („Zagraniczny Odbiorca") z grupy kapitałowej, do której należy Spółka, według specyfikacji i w standardzie jakościowym określonym przez Zagranicznego Odbiorcę. Następnie, Spółka dokonuje sprzedaży wyprodukowanych Produktów Zagranicznemu Odbiorcy oraz ich dostawy na rzecz Zagranicznego Odbiorcy. W zależności od ustaleń pomiędzy Spółką a Zagranicznym Odbiorcą, dostawa Produktów może następować:

poza terytorium Polski (na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej);

do magazynu Produktów położonego na terytorium Polski.

Dla celów podatku od towarów i usług („podatek VAT"), przedmiotowa sprzedaż i dostawa wyprodukowanych Produktów jest traktowana przez Spółkę odpowiednio:

jako transakcje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (w przypadku dostaw Produktów poza terytorium Polski, na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej);

jako transakcje sprzedaży towarów na terytorium kraju (w przypadku dostaw Produktów do magazynu Produktów położonego na terytorium Polski).

Każda z transakcji sprzedaży/dostawy Produktów jest dokumentowana fakturą VAT wystawianą przez Spółkę. W odniesieniu do transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Spółka dysponuje odpowiednimi dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki podatku VAT 0% i, konsekwentnie, stosuje taką stawkę podatku VAT. W przypadku transakcji sprzedaży krajowej, Spółka stosuje stawkę podatku VAT 22%.

Formalną podstawą współpracy prowadzonej w powyższym zakresie przez Spółkę z Zagranicznym Odbiorcą jest zawarta pomiędzy nimi umowa o wytwarzanie kontraktowe („Umowa") wraz z aneksem („Aneks"). Umowa określa m.in. zasady ustalania cen Produktów stosowanych w transakcjach sprzedaży/dostawy Produktów przez Spółkę na rzecz Zagranicznego Odbiorcy. Ceny te są ustalane i fakturowane w złotych polskich (PLN). Niemniej jednak, w niektórych przypadkach mogą występować sytuacje, w których ceny Produktów są ustalane i fakturowane przez Spółkę również w walutach obcych (np. DKK, SEK).

Dodatkowo, Umowa i Aneks przewidują również możliwość zastosowania mechanizmu korekty cen Produktów w przypadku, gdyby poziom rentowności osiągany faktycznie przez Spółkę i/lub Zagranicznego Odbiorcę w związku z omawianą sprzedażą Produktów był inny niż pierwotnie zamierzony poziom rentowności, odpowiadający warunkom rynkowym oraz polityce cen transferowych obowiązującej w grupie kapitałowej, do której należy Spółka i Zagraniczny Odbiorca. Najistotniejsze założenia omawianego mechanizmu korekty cen Produktów są następujące:

celem przedmiotowej korekty cen Produktów jest odpowiednie dostosowanie poziomu rentowności osiąganej przez Spółkę i/lub Zagranicznego Odbiorcę w związku ze sprzedażą Produktów - do poziomu pierwotnie założonego, odpowiadającego warunkom rynkowym;

w zależności od okoliczności, korekta cen Produktów może polegać na odpowiednim obniżeniu albo podwyższeniu cen Produktów pierwotnie zastosowanych przez Spółkę i udokumentowanych fakturami wystawionymi przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym, przyjętym dla celów dokonania omawianej korekty;

korekta cen Produktów powinna mieć charakter powszechny (tzn. powinna dotyczyć cen Produktów zastosowanych we wszystkich transakcjach sprzedaży/dostawy dokonanych przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym) oraz charakter proporcjonalny (tzn. powinna polegać na obniżeniu albo podwyższeniu tych cen Produktów proporcjonalnie do ich pierwotnej wartości);

okresem rozliczeniowym przyjętym dla celów dokonania omawianej korekty jest rok kalendarzowy co oznacza, że omawiana korekta cen powinna zostać dokonana na zakończenie roku kalendarzowego (w grudniu, względnie w styczniu następnego roku - „Końcowa Całoroczna Korekta Cen”).

Z powyższego wynika, że w przypadku zastosowania omawianej Końcowej Całorocznej Korekty Cen, Spółka powinna odpowiednio skorygować (obniżyć albo podwyższyć) poszczególne ceny Produktów zastosowane we wszystkich poszczególnych transakcjach sprzedaży/dostawy Produktów na rzecz Zagranicznego Odbiorcy, które zostały dokonane w ciągu całego roku kalendarzowego, stanowiącego okres rozliczeniowy dla celów takiej korekty, co za tym idzie, Spółka powinna dokonać odpowiedniej korekty wszystkich poszczególnych faktur VAT dokumentujących wszystkie poszczególne transakcje sprzedaży/dostawy Produktów na rzecz Zagranicznego Odbiorcy, które zostały dokonane w ciągu całego tego roku kalendarzowego.

Niezależnie do powyższej możliwości dokonania Końcowej Całorocznej Korekty Cen, Umowa wraz z Aneksem przewidują również możliwość dokonania tzw. „śródrocznej” korekty cen Produktów („Śródroczna Korekta Cen”). Poszczególne założenia Śródrocznej Korekty Cen są analogiczne do przedstawionych powyżej założeń Końcowej Całorocznej Korekty Cen - z tą różnicą że okresem rozliczeniowym przyjętym dla celów Śródrocznej Korekty Cen nie jest rok kalendarzowy, ale uzgodniony każdorazowo odrębnie pomiędzy Spółką a Zagranicznym Odbiorcą okres, rozpoczynający się 1 stycznia danego roku kalendarzowego, a kończący się ostatniego dnia wybranego miesiąca w ciągu tego roku kalendarzowego (np. okres od 1 stycznia do 30 czerwca, od 1 stycznia do 31 sierpnia, itp.). W pozostałym zakresie, sposób przeprowadzenia i udokumentowania ewentualnej Śródrocznej Korekty Cen jest analogiczny, jak w przypadku Końcowej Całorocznej Korekty Cen. W szczególności:

w przypadku zastosowania omawianej Śródrocznej Korekty Cen, Spółka powinna odpowiednio skorygować (obniżyć albo podwyższyć) poszczególne ceny Produktów zastosowane we wszystkich poszczególnych transakcjach sprzedaży/dostawy Produktów na rzecz Zagranicznego Odbiorcy, które zostały dokonane w ustalonym okresie rozliczeniowym dla celów takiej korekty (np. w okresie od 1 stycznia do 31 sierpnia danego roku kalendarzowego);

co za tym idzie, Spółka powinna dokonać odpowiedniej korekty wszystkich poszczególnych faktur VAT dokumentujących wszystkie poszczególne transakcje sprzedaży/dostawy Produktów na rzecz Zagranicznego Odbiorcy, które zostały dokonane w ciągu powyższego okresu (tj. - w podanym przykładzie - w okresie od 1 stycznia do 31 sierpnia danego roku kalendarzowego).

W praktyce, może zdarzyć się, że:

w pierwszej kolejności, zaistnieją przesłanki do dokonania Śródrocznej Korekty Cen (tj. poziom rentowności osiąganej przez Spółkę i/lub Zagranicznego Odbiorcę w związku ze sprzedażą Produktów za okres kilku pierwszych miesięcy danego roku kalendarzowego jest różny od pierwotnie założonego) – w efekcie czego skorygowane powinny zostać ceny Produktów zastosowane w poszczególnych transakcjach sprzedaży/dostawy dokonanych w ustalonym okresie od 1 stycznia do końca wybranego miesiąca w ciągu danego roku kalendarzowego;

następnie, zaistnieją również przesłanki do dokonania Końcowej Całorocznej Korekty Cen (tj. poziom rentowności osiąganej przez Spółkę i/lub Zagranicznego Odbiorcę w związku ze sprzedażą Produktów za cały dany rok kalendarzowy jest różny od pierwotnie założonego) – w rezultacie czego skorygowane powinny zostać ceny zastosowane we wszystkich poszczególnych transakcjach sprzedaży/dostawy dokonanych w ciągu całego danego roku kalendarzowego.

W takim przypadku, zgodnie z Umową i Aneksem, Końcowa Całoroczna Korekta Cen powinna odpowiednio uwzględniać dokonaną wcześniej Śródroczną Korektę Cen. Należy przez to rozumieć, że - w zakresie, w jakim Końcowa Całoroczna Korekta Cen dotyczyłaby cen objętych wcześniej Śródroczną Korektą Cen - Końcowa Całoroczna Korekta Cen odnosiłaby się do tych cen w ich wartości ustalonej w wyniku uprzedniego dokonania Śródrocznej Korekty Cen (tj. odpowiednio obniżonej lub podwyższonej). Innymi słowy, ceny Produktów objęte wcześniej Śródroczną Korektą Cen (odpowiednio skorygowane w wyniku jej dokonania) zostałyby następnie skorygowane po raz drugi w ramach Końcowej Całorocznej Korekty Cen.

W związku z powyższym, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka powinna ująć przedmiotową korektę cen Produktów, wynikającą z Końcowej Całorocznej Korekty Cen (i odpowiednio - ze Śródrocznej Korekty Cen) w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy, w którym miała miejsce sprzedaż udokumentowana pierwotnymi fakturami, które są następnie przedmiotem korekty... Przez ujęcie korekty dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Spółka rozumie uwzględnienie tej korekty jako odpowiednio: zmniejszenia przychodów podatkowych Spółki (w przypadku, gdy Końcowa Całoroczna Korekta Cen/Śródroczna Korekta Cen polega na obniżeniu cen Produktów pierwotnie zastosowanych przez Spółkę w poszczególnych transakcjach sprzedaży/dostawy) bądź jako zwiększenie przychodów podatkowych Spółki (w przypadku, gdy Końcowa Całoroczna Korekta Cen/Śródroczna Korekta Cen polega na podwyższeniu cen Produktów pierwotnie zastosowanych przez Spółkę w poszczególnych transakcjach sprzedaży) roku podatkowego, w którym miała miejsce sprzedaż udokumentowana pierwotnymi fakturami, które są następnie przedmiotem korekty.

Dodatkowo, czy Spółka powinna ująć korektę cen Produktów, wynikającą ze Śródrocznej Korekty Cen, w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za miesiąc, w którym została wystawiona zbiorcza faktura korygująca dokumentująca Śródroczną Korektę Cen...

2. W przypadku, gdy ceny Produktów pierwotnie zastosowane przez Spółkę w poszczególnych transakcjach sprzedaży/dostawy zostały ustalone i zafakturowane w walutach obcych (np. DKK, SEK) - czy Spółka, dla celów odpowiedniego rozliczenia Końcowej Całorocznej Korekty Cen (i - odpowiednio -Śródrocznej Korekty Cen) powinna dokonać przeliczenia kwot wyrażonych w walutach obcych wynikających każdorazowo ze zbiorczych faktur korygujących zastosowaniem kursu wymiany walut: dla celów podatku dochodowego od osób prawnych - średniego kursu wymiany waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia przez Spółkę zbiorczej faktury korygującej dokumentującej Końcową Całoroczną Korektę Cen (i - odpowiednio - Śródroczną Korektę Cen)...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych (we wniosku pytanie oznaczone numerem czwartym).

W odniesieniu do pytania pierwszego (we wniosku oznaczonego numerem czwartym), Spółka wskazała, że zbiorcza faktura korygująca dokumentująca Końcową Całoroczną Korektę Cen powinna w każdym przypadku zostać ujęta w całości w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy, na przestrzeni którego były dokonywane transakcje sprzedaży/dostawy Produktów, których dotyczy Końcowa Całoroczna Korekta Cen – w ten sposób, że:

w przypadku, gdyby zbiorcza faktura korygująca zmniejszała wartość sprzedaży wykazanej w poszczególnych fakturach pierwotnych - kwota zmniejszenia wynikająca ze zbiorczej faktury korygującej powinna w całości zmniejszać przychód Spółki wykazywany w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy, na przestrzeni którego były dokonywane transakcje sprzedaży/dostawy Produktów, których dotyczy Końcowa Całoroczna Korekta Cen;

natomiast w przypadku, gdyby zbiorcza faktura korygująca zwiększała wartość sprzedaży wykazanej w poszczególnych fakturach pierwotnych – kwota zwiększenia wynikająca ze zbiorczej faktury korygującej powinna w całości zwiększać przychód Spółki wykazywany w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy, na przestrzeni którego były dokonywane transakcje sprzedaży/dostawy Produktów, których dotyczy Końcowa Całoroczna Korekta Cen.

W przypadku Śródrocznej Korekty Cen, zdaniem Spółki zbiorcza faktura korygująca dokumentująca Śródroczną Korektę Cen powinna w każdym przypadku zostać ujęta w całości w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za miesiąc, w którym została wystawiona taka zbiorcza faktura korygująca.

Tym samym, zdaniem Spółki, przy dokonywaniu Końcowej Całorocznej Korekty Cen (i – odpowiednio – Śródrocznej Korekty Cen), Spółka nie ma obowiązku ujmować takiej korekty w rozliczeniach podatku dochodowego od osób prawnych za poszczególne miesiące, w których następowały transakcje sprzedaży/dostawy Produktów.

W myśl generalnej zasady wyrażonej w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami podatkowymi są zasadniczo m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jednocześnie, stosownie do art. 12 ust. 3a powołanej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 3 tej ustawy uważa się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wprost zasad dokonywania korekt pierwotnie rozpoznanych przychodów podatkowych, zarówno jeżeli chodzi o korektę przychodów polegającą na ich zwiększeniu, jak i o korektę przychodów polegającą na ich zmniejszeniu. W szczególności - w odniesieniu do korekty pierwotnie rozpoznanych przychodów polegającej na ich zmniejszeniu, nie jest jednoznacznie określony moment, w którym przychód należy pomniejszyć o udzielone bonifikaty i skonta lub inne formy/postaci obniżki. Nie jest również określone, czy będą one pomniejszały przychody podatkowe tego okresu, w którym upusty zostały udzielone, czy też tego roku, w którym powstał pierwotnie dany przychód należny.

W związku z powyższym należy się posłużyć wykładnią literalną omawianego przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, jego analiza prowadzi do wniosku, że przychody należne powstałe w danym okresie rozliczeniowym (roku podatkowym) pomniejszyć należy o wszelkie udzielone bonifikaty i skonta oraz inne postaci obniżki przychodu, dotyczące tych przychodów – o ile bonifikata, skonto czy też inna forma/postać obniżki przychodu nastąpiła w czasie, w którym możliwe było jeszcze rozpoznanie pierwotnie określonego przychodu w nowej wysokości, uwzględniającej dokonaną obniżkę. W szczególności, możliwość taka istnieje bezspornie przed złożeniem rocznego zeznania podatkowego za rok podatkowy, którego przychodów dotyczy korekta.

W ocenie Spółki, sytuację momentu ujęcia dla celów podatku dochodowego od osób prawnych korekty pierwotnie rozpoznanych przychodów polegającej na ich zwiększeniu należy rozpatrywać analogicznie jak powyższą sytuację korekty polegającej na zmniejszeniu przychodów. Powyższe stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie w poglądach prezentowanych przez organy podatkowe w odniesieniu do zbliżonych/analogicznych stanów faktycznych (zob. np. postanowienie Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi z dn. 20 czerwca 2007 r., sygn. ŁUS-II-2-423/9/07/AG, postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 6 lipca 2007 r., sygn. ZD/4061-88/07).

Końcowa Całoroczna Korekta Cen jest dokonywana na zakończenie danego roku podatkowego, którego przychodów dotyczy – jednak przed upływem terminu na złożenie zeznania rocznego za ten rok podatkowy przez Spółkę (i przed złożeniem tego zeznania przez Spółkę).

Śródroczna Korekta Cen jest dokonywana w trakcie danego roku podatkowego, którego przychodów dotyczy, tym samym uzasadnione jest twierdzenie, że kwoty obu rodzajów korekt powinny zostać ujęte w rozliczeniu za rok podatkowy, którego przychodów dotyczą.

Dodatkowo, w przypadku Śródrocznej Korekty Cen, Spółka jest zdania, że kwota tej korekty powinna zostać w całości ujęta jako przychód w miesiącu, w którym jest wystawiona zbiorcza faktura korygująca dokumentująca tę korektę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem należnym, jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną pomiędzy stronami.

Zasady rozpoznawania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowane są w art. 12 ust. 3a-3e. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności.

Należy jednocześnie podkreślić, że przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j. t. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Prowadzenie ww. ewidencji służy nie tylko wypełnieniu obowiązku składania urzędom skarbowym zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym i wpłaty podatku należnego (art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ale również realizacji obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, tj. zaliczek miesięcznych w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące albo zaliczek kwartalnych w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały (art. 25 tej ustawy).

Mając na względzie powyższe przepisy oraz definicję roku podatkowego, zawartą w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, że ustawa ta przewiduje następujące okresy sprawozdawcze:

1. miesiąc - dla potrzeb ustalania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy,

2. kwartał - dla potrzeb ustalania kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy,

3. rok podatkowy - dla potrzeb ustalania podatku należnego za rok podatkowy.

Co do zasady, skutki podatkowe określonych zdarzeń są zatem najpierw uwzględniane przy ustalaniu zaliczek na podatek za poszczególne okresy sprawozdawcze, a następnie – dla celów ustalenia podatku należnego za rok podatkowy obejmujący te miesięczne albo kwartalne okresy.

Pokreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia (powiększenia) przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się (powiększa) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Faktura korygująca powinna mieć wpływ na przychody należne, określone w fakturze podstawowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w momencie dokonywania sprzedaży na rzecz kontrahenta miał wiedzę o ewentualnej konieczności dokonania w przyszłości stosownej korekty wystawionych faktur pierwotnych. Tak więc, w tym przypadku, zbiorcza faktura korygująca wystawiona z powodu obniżenia/podwyższenia ceny, powinna zostać uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży. Zatem korekta przychodu wynikająca ze zbiorczej faktury korygującej, powinna być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu (daty dokonania transakcji).

Faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy. W związku z tym, przychody objęte takimi fakturami winny korygować przychody właściwego okresu rozliczeniowego, czyli w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w dacie uzyskania pierwotnego przychodu związanego z dokonywaną sprzedażą. Zatem wbrew twierdzeniom Spółki w przedmiotowej sytuacji koniecznym stanie się skorygowanie przychodów w poszczególnych okresach rozliczeniowych (miesiącach, lub kwartałach) stosownie do sposobu dokonywania przez Spółkę rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych w trakcie roku podatkowego nie zaś ograniczenie się do ujęcia korekty przychodów w rozliczeniu rocznym. Podobnie w przypadku śródrocznej korekty cen, która również powinna skutkować odpowiednim skorygowaniem przychodów uzyskanych w poszczególnych okresach rozliczeniowych, nie zaś w miesiącu wystawienia zbiorczej faktury korygującej.

Dodatkowo należy wskazać, iż powołane przez Wnioskodawcę postanowienia w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego zostały wydane w indywidualnych sprawach, przez co nie mogą wpływać na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Końcowo tut. organ podkreśla, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie kwestii sposobu korygowania przychodów w związku z wystawianiem zbiorczych faktur korygujących, natomiast nie rozstrzyga kwestii zasadności, celowości i prawidłowości dokonywania korekt cen, o których mowa we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.