ILPB3/423-102/10-4/DS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 09 kwietnia 2010 r. (data wpływu 13.04.2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka zawarła ze spółką a z siedzibą w Singapurze, która jest również zarejestrowana w Niemczech jako podatnik VAT, umowę o współpracy handlowej, na podstawie której kupuje od ww. podmiotu aparaty słuchowe. Część dostaw realizowanych jest bezpośrednio z Singapuru (traktowane są one jako import towarów), natomiast pozostałe z Niemiec (traktowane jako WDT i WNT). Spółka a oraz Wnioskodawca wchodzą w skład grupy X.

Następnie Spółka dokonuje dostawy zakupionych od spółki a aparatów słuchowych do swoich odbiorców, m.in. do spółki b (działającej w grupie Y), która jest jednym z kluczowych odbiorców w regionie produktów oferowanych przez grupę X. Spółka b posiada swoją siedzibę w Szwajcarii, natomiast w Polsce jest zarejestrowana również jako podatnik VAT. Podmioty wchodzące w ramach grup x i y zawarły porozumienie, na podstawie którego Wnioskodawca ma dostarczać do wskazanego podmiotu z grupy y (spółka B) określone towary. Powyższa umowa została zawarta ze względu na politykę cenową realizowaną w ramach grupy X. Zgodnie z ww. umową (zawartą przez podmioty wchodzące w ramach grup x i Y), Wnioskodawca, niebędący stroną ww. porozumienia, zobowiązany jest do realizowania zamówień do wskazanego w niej podmiotu z grupy y (dostawy realizowane na rzecz spółki B) na warunkach określonych w porozumieniu, tzn. towary zamówione przez wskazany w porozumieniu podmiot, Spółka zobowiązana jest sprzedawać po cenach innych niż wynikałoby to ze stosowanego przez Nią cennika. Sprzedaż na rzecz wskazanego podmiotu ma odbywać się po cenach określonych w cenniku ustalonym przez podmioty z grupy x i Y.

W związku z powyższym, istnieje duże prawdopodobieństwo, iż ze względu na stosowaną politykę, cena, którą Wnioskodawca płaci z tytułu nabycia aparatów słuchowych od spółki a będzie w chwili ich dostawy do Wnioskodawcy wyższa, niż wynagrodzenie uzyskane z ich sprzedaży na rzecz spółki B. w konsekwencji, w przypadku gdyby Wnioskodawca, w związku z realizacją zobowiązań wynikających z zawartej umowy, nie uzyskał oczekiwanego zysku ze sprzedaży, wówczas spółka a (na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą, o której mowa w akapicie pierwszym) zobowiązana będzie do zrekompensowania Wnioskodawcy straty w wysokości stanowiącej równowartość nieosiągniętego zysku.

Wysokość rekompensaty ustalana jest przez strony poprzez porównanie cen zakupu towarów, cen sprzedaży stosowanych wobec kontrahenta wskazanego w umowie, ilości towaru sprzedanych ww. kontrahentowi i kalkulacji kosztu. Określona w ten sposób należność stanowić będzie wysokość rekompensaty należnej Wnioskodawcy od spółki a (wypłacanej przez tą spółkę w stosunku do wartości dostaw zrealizowanych przez te podmioty do Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy przedmiotowe świadczenie Wnioskodawcy oraz otrzymanie rekompensaty będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze.

Jak to zostało wykazane powyżej, Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz Spółki a usługi, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. z przedstawionego stanu faktycznego wynika również, że z tytułu świadczenia owych usług, Wnioskodawca otrzyma od spółki a wynagrodzenie. z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia przez Niego przedmiotowych usług będzie stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wysokość ww. przychodu równać się będzie wartości wynagrodzenia Wnioskodawcy, przy zachowaniu zasad wynikających z przepisów prawa, m.in. art. 12 ust. 3 i nast. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast pismem z dnia 09 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych poprzez przedstawienie własnego stanowiska odnośnie otrzymanej rekompensaty. Tak więc, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, a na podstawie art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z prowadzoną działalnością gospodarczą uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze otrzymane. Należy zatem stwierdzić, że wynagrodzenie (rekompensata) należne Spółce z tytułu świadczonych przez niego usług stanowić będzie podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Podatnik za świadczone usługi otrzymywać będzie wynagrodzenie (rekompensatę) w ustalonych okresach rozliczeniowych, zatem na podstawie art. 12 ust. 3c ww. ustawy, za datę powstania przychodu należy uznać ostatni dzień ustalonego przez strony okresu rozliczeniowego.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie przysługujące mu z tytułu świadczonych usług, o których mowa w przedmiotowym wniosku o udzielenie interpretacji, będzie stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – przychód powstanie w ostatnim dniu ustalonego przez strony okresu rozliczeniowego, w wysokości równej wartości należnej rekompensaty (wynagrodzenia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo

2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo

3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu, dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

1. porównywalnej ceny niekontrolowanej,

2. ceny odprzedaży,

3. rozsądnej marży („koszt plus”).

Natomiast w ust. 3 powyższego przepisu zawarto, iż jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego.

Powyższe stosuje się także w przypadku powiązań podmiotów krajowych oraz o charakterze rodzinnym (art. 11 ust. 4 – 5 ww. ustawy)

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 4a ww. ustawy, w przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 9a ust. 6, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 14.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1 ww. artykułu, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw to, zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. w razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Zaznaczyć należy, iż organy podatkowe nie mają prawa ingerować w sferę swobody zawierania umów cywilnoprawnych, natomiast wyłącznie oceniają ich skutki prawnopodatkowe.

Zatem, jeżeli dochodzi do ujawnienia przez organy podatkowe znaczącej różnicy pomiędzy ceną sprzedaży przedmiotu umowy, a ceną jaką tego rodzaju przedmiot mógłby (teoretycznie) osiągnąć w obrocie z innymi podmiotami, organy te podejmują, w ramach przysługujących im uprawnień, działania dla ustalenia przyczyn wystąpienia tej różnicy oraz związanych z nią ewentualnych skutków podatkowych. Organ podatkowy doprowadza do ustalenia – dla celów podatkowych – wartości sprzedaży składnika majątku, gdy cena podana przez strony w umowie odbiega znacznie i w sposób nie uzasadniony od ceny rynkowej. w sytuacji zaniżenia ceny umownej skutkuje to zwiększeniem przychodów zbywcy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka, kupuje od spółki a aparaty słuchowe. Wnioskodawca oraz spółka a wchodzą w skład grupy X. Następnie Spółka dokonuje dostawy zakupionych od spółki a aparatów słuchowych do swoich odbiorców, m.in. do spółki B, działającej w grupie Y. w wyniku zawartej umowy o współpracy handlowej pomiędzy grupą x z grupą Y, Spółka niebędąca stroną porozumienia, jest zobowiązana sprzedawać towary wskazanemu w umowie podmiotowi z grupy y (spółce B) po cenach innych, niż wynikałoby to ze stosowanego przez Nią cennika. w związku z powyższym, istnieje duże prawdopodobieństwo, iż ze względu na stosowaną politykę, cena, którą Wnioskodawca płaci z tytułu nabycia aparatów słuchowych od spółki a będzie w chwili ich dostawy do Wnioskodawcy wyższa, niż wynagrodzenie uzyskane z ich sprzedaży na rzecz spółki b z grupy Y. w konsekwencji, gdyby Wnioskodawca nie uzyskał oczekiwanego zysku ze sprzedaży, wówczas spółka a (na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą), zobowiązana będzie do zrekompensowania Wnioskodawcy straty w wysokości stanowiącej równowartość nieosiągniętego zysku. Wysokość rekompensaty należnej Wnioskodawcy od spółki a wypłacana będzie w stosunku do wartości zrealizowanych dostaw w ustalonych okresach rozliczeniowych.

Zatem, z uwagi na powyższe, na podstawie art. 12 ust. 3 oraz art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia przez Niego przedmiotowych usług będzie stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości równej wartości należnej rekompensaty (wynagrodzenia). Przychód ten powstanie w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony w umowie.

Tut. Organ podatkowy informuje, iż przepisy ustaw podatkowych nie zabraniają stosowania cen wyższych przy zakupie towarów, natomiast cen niższych przy sprzedaży. Jednak należy mieć na uwadze art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdza się, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie zdarzeń przyszłych dotyczących podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne interpretacje w dniu 15 marca 2010 r. nr ILPP2/443-117/10-2/ISN oraz nr ILPP2/443-117/10-3/ISN.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.