IPPP1/443-340/10-2/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.03.2010 r. (data wpływu 26.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony przy zakupie posiłków profilaktycznych dla pracowników - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony przy zakupie posiłków profilaktycznych dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki jest wykonawstwo specjalistycznych prac budowlano – montażowych, które realizowane są na otwartej przestrzeni, również w niesprzyjających warunkach atmosferycznych (opady, ujemne temperatury itp.). W związku z takim charakterem prac, Spółka, w myśl obowiązujących przepisów z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, tj. wewnętrznego zarządzenia wydanego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie posiłków profilaktycznych (Dz. U. Nr 60, poz. 279 z dnia 30.05.1996 r.) wydanym w związku z art. 232 Kodeksu Pracy, zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie posiłki profilaktyczne w formie jednego dania gorącego.

Jednocześnie ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracowników pracy i ze względów organizacyjnych, Spółka nie ma możliwości przygotowywania posiłków, dlatego organizowana jest dostawa gotowych posiłków na poszczególne budowy wraz z ich wydawaniem (catering) lub pracownicy ci korzystają z takich posiłków bezpośrednio w punktach gastronomicznych. Za dostawy gotowych posiłków Spółka otrzymuje faktury VAT zgodne z rodzajem świadczonej usługi, czyli np. „Wydawanie posiłków profilaktycznych” lub „Posiłki profilaktyczne”.

Jak dotychczas Spółka nie pomniejsza podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup tych usług, stosując wykładnię rozszerzającą pojęcia usług gastronomicznych, zawartego w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z dnia 05.04.2005 r. ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka mogłaby pomniejszać podatek VAT należny o podatek naliczony przy zakupie tego rodzaju usług...

Zdaniem Wnioskodawcy

Dokonując identyfikacji usług na potrzeby VAT należy się oprzeć o PKWiU. W tej właśnie klasyfikacji, pod symbolem 55.3 ustawodawca sklasyfikował „Usługi gastronomiczne”, zaś usługi cateringowe sklasyfikowane zostały w grupowaniu 55.5. Z PKWiU wynika zatem, że usługi cateringowe nie są uważane za usługi gastronomiczne, ale za usługi przygotowania i dostarczania posiłków.

Oznacza to, iż ograniczenie w odliczaniu VAT, wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do nabywania posiłków w ramach usługi cateringu, dlatego też Spółka doszła do przekonania, że z faktur dokumentujących nabycie tego typu usług można odliczać VAT w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powołany wyżej przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT).

Jednocześnie podkreślić należy, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX powołanej ustawy. Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem jednakże spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, np. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Jedno z takich ograniczeń wskazane zostało w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób. Oznacza to, że ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony ma zastosowanie wyłącznie w przypadku usług gastronomicznych, poza ww. wyjątkiem.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest wykonawstwo specjalistycznych prac budowlano – montażowych, które realizowane są na otwartej przestrzeni, również w niesprzyjających warunkach atmosferycznych (opady, ujemne temperatury itp.). W związku z takim charakterem prac, Spółka, w myśl obowiązujących przepisów z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, tj. wewnętrznego zarządzenia wydanego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie posiłków profilaktycznych (Dz. U. Nr 60, poz. 279 z dnia 30.05.1996 r.) wydanym w związku z art. 232 Kodeksu Pracy, zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie posiłki profilaktyczne w formie jednego dania gorącego. Z opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji wynika także, iż ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracowników pracy i ze względów organizacyjnych, Spółka nie ma możliwości przygotowywania posiłków, dlatego organizowana jest dostawa gotowych posiłków na poszczególne budowy wraz z ich wydawaniem (catering) lub pracownicy ci korzystają z takich posiłków bezpośrednio w punktach gastronomicznych.

Wskazać należy, iż kwestie dotyczące wydawania pracownikom posiłków profilaktycznych reguluje przepis art. 232 ustawy z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.), zgodnie z którym pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Rodzaje tych posiłków, wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania określone zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60 poz. 279). I tak, zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, posiłki powinny zawierać około 50-55% węglowodanów, 30-35% tłuszczów, 15% białek oraz posiadać wartość kaloryczną około 1000 kcal.

Ponadto, zgodnie z § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia, pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

1. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8375 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet,

2. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10#186;C lub wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25#186;C,

3. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca,

4. pod ziemią.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera uregulowań dotyczących posiłków profilaktycznych, stąd też należy je identyfikować według klasyfikacji statystycznych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29.10.2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31.12.2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18.03.1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Przedmiotowa klasyfikacja, w sekcji H – Usługi hoteli i restauracji, w dziale 55 – Usługi hoteli i restauracji, wyróżnia pod symbolami: PKWiU 55.3 – Usługi gastronomiczne i PKWiU 55.5 – Usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych. Jak wynika z powyższego, usługa stołówkowa czy cateringowa nie jest sklasyfikowana jako usługa gastronomiczna.

Odnosząc zatem powołane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawianych przez firmę dostarczającą posiłki profilaktyczne dla pracowników.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, iż tut. Organ nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W związku z powyższym podkreślić należy, iż przedmiotowa interpretacja opiera się na wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.