IBPBI/2/423-625/10/SD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 05 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do przychodów podatkowych kwoty otrzymanego zwrotu ceny (pytanie wymienione we wniosku jako czwarte) - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 05 lutego 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do zaliczenia do przychodów podatkowych kwoty otrzymanego zwrotu ceny.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 19 marca 2010 r. znak: IBPBI/2/423-228/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 24 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działania Spółki jest produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych. Spółka zawarła z firmą niemiecką kontrakt za zakup linii produkcyjnej. W ramach kontraktu dostawa urządzeń została zrealizowana. Z chwilą uruchomienia linii produkcyjnej, Spółka przyjęła nakłady na zakup i wytworzenie środka trwałego dokumentem OT do ewidencji środków trwałych. Amortyzację rozpoczęła od następnego miesiąca po przyjęciu środka trwałego do używania.

Z uwagi na fakt, że linia produkcyjna nie spełniała zagwarantowanych w kontrakcie parametrów technicznych (dot. średniej wydajności, zużycia gazu, wody, energii elektrycznej), zawarto porozumienie pomiędzy Spółką a dostawcą linii. W ramach tego porozumienia oraz realizacji przez dostawcę obowiązków gwarancyjnych, Spółka zdemontowała i zwróciła dostawcy część urządzeń.

Ponadto, Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na przeróbkę linii technologicznej. Natomiast dostawca w ramach zawartego porozumienia zobowiązał się do zapłaty za zwrócone urządzenia oraz pokrycia części kosztów związanych z przeróbką linii produkcyjnej. Dostawca uregulował zobowiązanie wynikające z porozumienia oraz wystawił notę kredytową na potwierdzenie zwróconych urządzeń. Kwota otrzymana od dostawcy została wypłacona z gwarancji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychodem jest kwota otrzymanego zwrotu ceny... (pytanie wymienione we wniosku jako czwarte)

Zdaniem Spółki, przychodem jest kwota otrzymanego zwrotu ceny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, wymienia przepis art. 12 ust. 4 ustawy o pdop, dokonując ich wyczerpującego wyliczenia. w wyniku tej regulacji przepis ten tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu, czy też zawężeniu poprzez stosowanie analogii, czy wykładni rozszerzającej.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki niepodlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wymienia przepis art. 16 ustawy o pdop. Zatem te wszystkie wydatki wymienione w tym przepisie, które zostały podatnikowi zwrócone, nie podlegają zaliczeniu przychodów podatkowych.

Ponadto, aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop, konieczne jest by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam, wydatek, który został poniesiony. Zwróconym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku lecz nie stanowi jego zwrotu.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-624/10/SD, w związku z dokonanym zwrotem części urządzeń Spółka winna dokonać stosownie korekt po stronie kosztów uzyskania przychodów, w wyniku których wydatki na nabycie tych urządzeń nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego należy uznać, iż kwota otrzymana za zwrócone urządzenia w ramach zawartego porozumienia, nie będzie podlegała zaliczeniu do przychodów podatkowych, zgodnie z cytowanym powyżej art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań wymienionych we wniosku jako pierwsze, drugie i trzecie wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.