PI/005-131/05/P/04

Pytanie podatnika:

Czy zbywając budynek wraz z jednoczesnym ustanowieniem użytkowania wieczystego gruntu należy pobrać podatek VAT od ceny obejmującej prawo wieczystego użytkowania gruntu i budynek?

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, działając na podstawie: art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U nr 8, poz. 60 z 2005r.), w związku z rażącym naruszeniem prawa zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku nr PIII/2/443-6/05 z dnia 16 marca 2005r. zawierające interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie stawki podatku od towarów i usług przy dostawie nieruchomości wraz z ustanowieniem prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 stycznia 2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 14.01.2005 r.) znak GN.722/1/14/05, uzupełnionym pismem z dnia 31.01.2005 r. znak GN.722/1/41/05 Urząd Miejski zwrócił się o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina oddaje w użytkowanie wieczyste na rzecz osoby fizycznej udział w nieruchomości (47/100) z jednoczesną sprzedażą budynku gospodarczego, wybudowanego w latach dziewięćdziesiątych, znajdującego się na tym gruncie. Przedmiotowy budynek gospodarczy, murowany jednokondygnacyjny o stopniu zużycia 60% i stanie technicznym dostatecznym, będący własnością Gminy nie był ulepszany i w związku z tym Gmina nie poniosła żadnych wydatków i tym samym nie korzystała z prawa do odliczenia podatku VAT.

Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy zbywając przedmiotową nieruchomość osobie fizycznej Gmina winna pobrać stosowny podatek VAT od jej ceny, obejmującej prawo użytkowania wieczystego gruntu i budynek? Zdaniem strony, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, cena obejmująca grunt i budynek objęta jest zwolnieniem z podatku VAT, ponieważ budynek zlokalizowany na ww. gruncie wyczerpuje znamiona towaru używanego.

Postanowieniem nr PIII/2/443-6/05 z dnia 16 marca 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku stwierdził, iż stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2005r. uzupełnionego dnia 31 stycznia 2005r. jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości, spełniającej warunki towaru używanego, korzysta ze zwolnienia określonego w wyżej cyt. art. 43 ust. 1 pkt. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazano, iż na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późn. zmian.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, po weryfikacji przedmiotowego postanowienia, stwierdza co następuje.

W przedstawionym stanie faktycznym podatnik oddaje w użytkowanie wieczyste na rzecz osoby fizycznej, udział w nieruchomości gruntowej z jednoczesną sprzedażą budynku gospodarczego znajdującego się na tym gruncie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zmian.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 43 ust. 2 w/w ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

a. budynki, budowle i ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,

b. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika, dokonującego ich dostawy, wyniósł co najmniej pół roku.

W świetle natomiast art. 43 ust. 6 w/w ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych wydatków,

2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Z treści przywołanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie od podatku przysługuje podatnikowi w sytuacji, gdy spełnione są jednocześnie dwa warunki:

1. przedmiotem dostawy będzie towar używany,

2. nabycie towaru nie było związane z prawem do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W tym zakresie Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku podziela stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku zawarte w postanowieniu nr PIII/2/443-6/05 z dnia 16 marca 2005r.

Jednakże Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku nie podziela stanowiska dotyczącego zastosowania w przypadku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem używanym, przepisu § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r, w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970).

Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity - Dz. U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 232 Kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność gmin lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., nie daje bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu, i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym bez znaczenia pozostaje fakt, iż przedmiotem użytkowania wieczystego jest działka zabudowana budynkiem spełniającym wymogi towaru używanego. Skoro oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi świadczenie usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 pkt. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to nie będzie miał w tym przypadku zastosowania przepis § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r, w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970), bowiem przepis ten dotyczy zwolnienia od podatku od towarów i usług zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%. Zatem oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu, nawet w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, które korzystają ze zwolnienia lub z opodatkowania preferencyjną stawką podatku VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że dostawa budynku gospodarczego pod warunkiem, iż można go uznać za towar używany (zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT) jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, natomiast oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jak również opłaty pobierane z tego tytułu po dniu 1 maja 2004r. podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku VAT 22%.

W świetle powyższego, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku, rozstrzygniecie zawarte w przedmiotowym postanowieniu jest rażąco sprzeczne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Taki stan obliguje organ drugiej instancji do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 ustawy ordynacja podatkowa. Zgodnie bowiem z art. 14b § 2 w/w ustawy interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5. W myśl art. 14b § 5 pkt 2 cyt. ustawy organ odwoławczy urzędu w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Z podanych wyżej przyczyn Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku orzekł jak w sentencji decyzji.