ILPP1/443-464/10-5/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy , przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 22 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) oraz 12 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Słoneczne dachy gminy ” – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 23 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Słoneczne dachy gminy ”. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniach 28 czerwca 2010 r. oraz 16 lipca 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza zakupić i zamontować kolektory słoneczne w ramach projektu pn. „Słoneczne dachy gminy ” i uzyskać dofinansowanie z UE - RPO Województwa - Odnawialne Źródła Energii na budynkach mieszkalnych osób prywatnych związanych z budownictwem mieszkaniowym - dostawa i montaż opodatkowany 7% podatku VAT oraz 22% VAT dla budynków stanowiących mienie komunalne Gminy. Wszystkie kolektory wraz z instalacją do roku 2018 będą własnością Gminy w związku z obowiązkiem zachowania trwałości projektu. Po zakończeniu instalacji kolektorów, inwestycja nie będzie generować kosztów ani przychodów dla Gminy.

W złożonym w dniu 22 czerwca 2010 r. uzupełnieniu do wniosku Gmina oświadczyła, iż:

1. jest czynnym podatnikiem podatku VAT,

2. wniosek złożony będzie do Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013,

3. przedmiotowe zadanie jest zadaniem własnym gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminy „Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy”. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,

4. towary i usługi nabywane w ramach projektu nie będą służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych, zwolnionych lub niepodlegąjących opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze złożonego w dniu 16 lipca 2010 r. uzupełniani do wniosku wynika, że kolektory słoneczne instalowane na budynkach stanowiących mienie komunalne Gminy dotyczą obiektów użyteczności publicznej, tj. Domu Kultury, szkół, Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej. Działalność w ww. budynkach jest prowadzona w zakresie zadań własnych gminy określonych w ustawie o samorządzie gminnym. Natomiast, w trzech budynkach znajdują się lokale mieszkalne. Czynności prawne związane z najmem lokali są zwolnione od opodatkowania podatkiem VAT. Kolektory słoneczne montowane na mieszkalnych budynkach prywatnych będą nieodpłatnie przekazane w użyczenie właścicielom.

Kolektory będą służyć do wykonywania czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia lub zwrotu podatku naliczonego VAT z tytułu zainstalowania kolektorów słonecznych na budynkach mieszkańców prywatnych oraz na własnych budynkach komunalnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie może skorzystać z możliwości odliczenia podatku VAT ponieważ nie spełnia warunku określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku ze zwolnieniem od podatku działalności zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy (usługi w zakresie administracji publicznej).

Na analogiczne pytanie w podobny sposób wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IP-PP2-443-684/07-2/AS z dnia 29 lutego 2008 r.

W złożonym uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca oświadczył, iż w ocenie Gminy nie będzie przysługiwać jej prawo do zwrotu podatku naliczonego z tytułu zainstalowania kolektorów na budynkach mieszkańców prywatnych oraz na własnych budynkach komunalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o art. 43 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 ww. załącznika wymieniono: „usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe” (PKWiU ex 70.20.11).

Z cyt. wyżej przepisu wynika, iż zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, stosownie do treści art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m. in. zadania obejmujące sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska oraz gospodarki wodnej – art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Gmina będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w ramach zadań własnych, planuje zrealizować projekt pn.: „Słoneczne dachy gminy”. Projekt będzie polegał na zakupie i zamontowaniu kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych osób prywatnych związanych z budownictwem mieszkaniowym oraz na budynkach stanowiących mienie komunalne Gminy. Przedmiotowy projekt będzie dofinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 – Odnawialne Źródła Energii. Wszystkie kolektory wraz z instalacją do roku 2018 będą własnością Gminy w związku z obowiązkiem zachowania trwałości projektu. Po zakończeniu instalacji kolektorów, inwestycja nie będzie generować kosztów ani przychodów dla Gminy. Kolektory słoneczne instalowane na budynkach stanowiących mienie komunalne Gminy dotyczą obiektów użyteczności publicznej, tj. Domu Kultury, szkół, Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej. Działalność w ww. budynkach jest prowadzona w zakresie zadań własnych gminy określonymi w ustawie o samorządzie gminnym. Natomiast, w trzech budynkach znajdują się lokale mieszkalne, które są wynajmowane i zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT. Kolektory słoneczne montowane na mieszkalnych budynkach prywatnych będą nieodpłatnie przekazane w użyczenie właścicielom.

Kolektory będą służyć do wykonywania czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nadmienić należy, że według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przekazanie w użyczenie przedmiotowych kolektorów właścicielom mieszkalnych budynków prywatnych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności. Opodatkowaniu nie będzie również podlegało ich nieodpłatne udostępnienie w ramach realizacji zadań własnych instytucjom użyteczności publicznej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie zostanie spełniony, gdyż zakupione w ramach realizacji projektu towary i usługi nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, lecz będą wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających podatkowi VAT oraz do czynności zwolnionych od podatku.

W zakresie przedmiotowego projektu Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia. Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m. in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 7 ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Zainteresowany nie spełnia tych warunków, zatem nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia lub zwrotu podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją projektu pn.: „Słoneczne dachy gminy”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.