ITPP2/443-561/10/EB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2010 r. (data wpływu 11 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego, w związku z realizacją projektu w ramach programu „Odnowa i rozwój wsi” - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 11 czerwca 2010 r. wpłynął wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego, w związku z realizacją projektu w ramach programu „Odnowa i rozwój wsi”.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z chwilą ogłoszenia przez Marszałka Województwa naboru wniosków w ramach programu „Odnowa i rozwój wsi” na lata 2007-2013 Parafia zamierza ubiegać się o dofinansowanie z funduszy unijnych, remontu pokrycia dachowego kościoła filialnego wraz z remontem wieży kościelnej. Całkowity koszt tego przedsięwzięcia – wg. kosztorysu inwestorskiego – wynosi 106.928,14 zł (w tym podatek 19.282,12 zł). Maksymalna kwota jaką może uzyskać Parafia to 75% tzw. kosztów kwalifikowanych. W zależności od faktu czy podatek naliczony jest kosztem kwalifikowanym czy nie, uzależniona jest wysokość dotacji unijnej. Parafia nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w myśl przepisów obowiązującej ustawy i nie wykonuje czynności, w związku z którymi występowałby podatek należny.

W związku z powyższym, zadano pytanie sprowadzające się do następującej kwestii.

Czy w ww. przypadku Parafia ma możliwość odzyskania podatku naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ustawy, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Parafia podniosła, iż przepisy unijne wskazują, że podatek nie jest kosztem kwalifikowanym w sytuacji, gdy jest możliwy do odzyskania. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie operują pojęciem „odzyskanie podatku”. Mowa jest w nich o prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Oznacza to jednak, iż odzyskanie podatku naliczonego może nastąpić przez obniżenie podatku należnego, lub przez ewentualny zwrot według zasad określonych w ustawie, z uwzględnieniem przepisów dyrektywy unijnej. Parafia wskazała, iż nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, zarówno opodatkowanej, jak również zwolnionej, w związku z czym brak jest związku dokonywanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem - w opinii Parafii - zarówno obniżenie, jak i zwrot podatku nie jest możliwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224 poz. 1799), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia towarów i usług lub importu towarów ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w ww. rozdziale 9 tego rozporządzenia.

W treści złożonego wniosku wskazano, iż Parafia zamierza ubiegać się o dofinansowanie na realizację projektu polegającego na remoncie pokrycia dachowego kościoła filialnego oraz wieży kościoła. Całkowity koszt projektu, zgodnie z kosztorysem inwestorskim, wyniesie 106.928,14 zł w tym kwota podatku 19.282,12 zł. Parafia nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, a zakupy dokonywane w ramach realizacji projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Parafii, która nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie istnieje związek towarów i usług nabywanych w ramach przedmiotowego projektu z czynnościami opodatkowanymi. Nie przysługuje również prawo do otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, które otrzyma na jego realizację nie stanowią środków, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r.

Końcowo wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.