IBPP4/443-1100/10/EJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2010r. (data wpływu 3 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT ponoszonego na pokrycie kosztów zadania pn. „…” - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 3 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT ponoszonego na pokrycie kosztów zadania pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Parafia ubiegając się o dotację z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 planuje zrealizować zadanie pn. „…”, w zakres którego wchodzić będą następujące budowlane roboty konserwatorskie:

Montaż rusztowań zewnętrznych,

Demontaż instalacji odgromowej,

Demontaż pokrycia z płytek azbestowych i ich utylizacja – przez wyspecjalizowaną firmę posiadającą odpowiednie uprawnienia,

Demontaż pokrycia dachu z blachy ocynkowanej,

Naprawa drewnianej konstrukcji dachowej poprzez oczyszczenie i usunięcie zmurszałych fragmentów konstrukcji przez szczotkowanie, ociosanie, flekowanie, bądź wymianę uszkodzonych elementów konstrukcji drewnianej,

Zabezpieczenie grzybobójcze, owadobójcze oraz ogniowe konstrukcji dachu

Montaż oszalowania wieży z desek grubości 25 mm,

Montaż pokrycia z łupka naturalnego w sposób niemiecki,

Montaż obróbek blacharskich oraz rynien i rur spustowych z blachy miedzianej,

Montaż i sprawdzenie instalacji odgromowej

Rozbiórka rusztowań zewnętrznych

Wymiana instalacji elektrycznej w poziomie strychu kościoła.

Realizację zadania planuje się na rok 2011. Zadanie rozliczone będzie fakturami VAT opiewającymi na ustaloną z wykonawcą zadania kwotę. Na etapie ubiegania się o ww. dotację Parafia zaliczyła podatek VAT do kosztów kwalifikowanych z uwagi na fakt, że przedmiot projektu będzie udostępniony swobodnie i nieodpłatnie wszystkim osobom: zarówno w trakcie realizacji projektu jak i po jego zakończeniu infrastruktura wyremontowana w jego ramach nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, nie będzie przedmiotem najmu lub dzierżawy itp. ani jakichkolwiek innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co za tym idzie Parafia nie będzie miała możliwości odzyskania tego podatku w jakikolwiek sposób. Parafia nie jest podatnikiem podatku VAT, więc Wnioskodawca traktuje podatek VAT jako koszt kwalifikowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafia ma możliwość odzyskania podatku VAT ponoszonego na pokrycia kosztów opisanego wyżej zadania...

Zdaniem Wnioskodawcy, Parafia nie ma możliwości odzyskania podatku VAT poprzez odliczenie podatku naliczonego w ramach realizacji ww. inwestycji. Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, więc Wnioskodawca traktuje podatek VAT jako koszt kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Parafia będzie realizowała projekt pn. „…”. Przedmiot projektu będzie udostępniony swobodnie i nieodpłatnie wszystkim osobom: zarówno w trakcie realizacji projektu jak i po jego zakończeniu infrastruktura wyremontowana w jego ramach nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, nie będzie przedmiotem najmu lub dzierżawy itp. ani jakichkolwiek innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Parafia nie jest podatnikiem podatku VAT.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi – brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca nie będzie miał zatem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego zadania inwestycyjnego.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania uregulowania § 21 ust. 1 i 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem przepisy te przewidują możliwość zwrotu podatku zarejestrowanym podatnikom jedynie na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo nadmienia się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT od zakupów objętych dofinansowywanym ze środków unijnych w związku z realizacją projektu w ramach realizacji zadania będącego przedmiotem niniejszego wniosku może być zaliczony do kosztów kwalifikowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.