ILPP2/443-891/10-4/TK
Interpretacja indywidualna
z dnia 23 sierpnia 2010
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2010 r. (data wpływu 17 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 20 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu partnerskiego pn. „Odnawialne źródła energii wspólną sprawą Gmin” – jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 17 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku w związku z realizacją projektu partnerskiego pn. „Odnawialne źródła energii wspólną sprawą Gmin”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 20 sierpnia 2010 r.) o dane identyfikacyjne Wnioskodawcy.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina przystępuje jako partner do realizacji projektu partnerskiego pn. „Odnawialne źródła energii wspólną sprawą Gmin”, realizowanego w ramach działania 2.9 „Odnawialne źródła energii” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa x.
Liderem i głównym koordynatorem projektu jest Gmina , która zobowiązuje się do występowania w roli beneficjenta w staraniu o środki na realizację projektu w ramach RPOW, będzie również dokonywała wszelkich rozliczeń finansowych z wykonawcą zadania wyłonionym w drodze przetargu.
Efektem przedsięwzięcia będzie instalacja kolektorów słonecznych na budynkach prywatnych znajdujących się na terenie Gminy. Gmina zawiera umowy z właścicielami budynków ustalające wzajemne zobowiązania organizacyjne i finansowe związane z montażem zestawu kolektora słonecznego w budynku mieszkalnym. Zgodnie z umową właściciel zobowiązuje się do wpłaty na zmniejszenie zanieczyszczeń środowiska w wysokości 15% całkowitej wartości indywidualnego zestawu kolektora słonecznego wycenionego przez wykonawcę. Po zakończeniu prac instalacyjnych sprzęt i urządzenie wchodzące w skład zestawu kolektora pozostają własnością Gminy przez cały czas trwania projektu, tj. minimum przez 5 lat licząc od dnia zatwierdzenia końcowego raportu z realizacji projektu. Po upływie tego czasu, zestaw kolektora słonecznego przejdzie na własność właściciela odrębną umową. Planowany termin realizacji projektu 2011 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Gmina ma możliwość prawną odzyskania podatku od towarów i usług VAT związku z realizacją projektu...
Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał on możliwości odzyskania podatku VAT, ponieważ nie otrzyma faktury za wykonanie instalacji kolektorów słonecznych – otrzyma je lider programu Gmina.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem zatem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi nabywcy towarów i usług. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Ponadto, elementem umożliwiającym odliczenie jest posiadanie przez podatnika faktur VAT, z których wynika, iż to on jest nabywcą towarów i usług.
Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy).
Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, iż zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy – w szczególności zadania te obejmują sprawy: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina przystępuje jako partner do realizacji projektu partnerskiego pn. „Odnawialne źródła energii wspólną sprawą Gmin” realizowanego w ramach działania 2.9 „Odnawialne źródła energii” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa x.
Liderem i głównym koordynatorem projektu jest Gmina , która zobowiązuje się do występowania w roli beneficjenta w staraniu o środki na realizację projektu w ramach RPOW, będzie również dokonywać wszelkich rozliczeń finansowych z wykonawcą zadania wyłonionym w drodze przetargu.
Efektem przedsięwzięcia będzie instalacja kolektorów słonecznych na budynkach prywatnych znajdujących się na terenie Gminy. Gmina zawiera umowy z właścicielami budynków ustalające wzajemne zobowiązania organizacyjne i finansowe związane z montażem zestawu kolektora słonecznego w budynku mieszkalnym. Zgodnie z umową właściciel zobowiązuje się do wpłaty na zmniejszenie zanieczyszczeń środowiska w wysokości 15% całkowitej wartości indywidualnego zestawu kolektora słonecznego wycenionego przez wykonawcę. Po zakończeniu prac instalacyjnych sprzęt i urządzenie wchodzące w skład zestawu kolektora pozostają własnością Gminy przez cały czas trwania projektu, tj. minimum przez 5 lat licząc od dnia zatwierdzenia końcowego raportu z realizacji projektu. Po upływie tego czasu, zestaw kolektora słonecznego przejdzie na własność właściciela odrębną umową.
Zdaniem Gminy nie będzie miała ona możliwości odzyskania podatku VAT, ponieważ nie otrzyma faktury za wykonanie instalacji kolektorów słonecznych – otrzyma je Lider programu Gmina .
Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawcy – Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT związanego z realizacją projektu. Powyższe wynika z faktu, iż faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług służące realizacji projektu, wystawione będą na Lidera projektu, tj. Gminę. W konsekwencji to Gmina , a nie Zainteresowany – Gmina, występuje w roli nabywcy towarów i usług w związku z projektem. Żeby móc dokonać odliczenia podatku VAT – stosownie do treści art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – musi istnieć obligatoryjna zależność, tj. zakupione towary lub usługi muszą służyć czynnościom opodatkowanym tego nabywcy oraz muszą być udokumentowane fakturami na niego wystawionymi. Mając na względzie, iż Gmina nie jest nabywcą towarów i usług określonych na fakturach VAT, brak jest podstaw do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z takich dokumentów.
Reasumując, Gmina w ramach realizacji projektu partnerskiego pn. „Odnawialne źródła energii wspólną sprawą Gmin”, realizowanego w ramach działania 2.9 „Odnawialne źródła energii” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa x nie będzie miała prawnej możliwości odliczenia podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
W zakresie ww. przedsięwzięcia nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 7 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.
Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż Zainteresowany w ramach realizacji projektu partnerskiego pn. „Odnawialne źródła energii wspólną sprawą Gmin”, realizowanego w ramach działania 2.9 „Odnawialne źródła energii” nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.