IBPP2/443-715/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2010r. (data wpływu 3 września 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa wlewanego do baku aut przeznaczonych do wynajmu i umów o podobnym charakterze, niezależnie od faktu czy paliwo było wlane do baku tego auta na stacji benzynowej, czy zakup paliwa był do kanistra, a opis ile litrów wlano do baku którego auta z podaniem numeru rejestracyjnego, został uzupełniony przez pracownika firmy, wlewającego paliwo do baku z kanistra - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 3 września 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie m.in. prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa wlewanego do baku aut przeznaczonych do wynajmu i umów o podobnym charakterze, niezależnie od faktu czy paliwo było wlane do baku tego auta na stacji benzynowej, czy zakup paliwa był do kanistra, a opis ile litrów wlano do baku którego auta z podaniem numeru rejestracyjnego, został uzupełniony przez pracownika firmy, wlewającego paliwo do baku z kanistra.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi opodatkowaną działalność gospodarczą, wykonuje między innymi usługi naprawy samochodów oraz usługi wynajmu samochodów. Wielu kontrahentów pozostawiających auta do naprawy, wynajmuje na czas naprawy jego auta - auto zastępcze, czasem obowiązek wydanie auta zastępczego na czas naprawy wynika z warunków umowy ubezpieczeniowej, czasem z umowy gwarancyjnej, a czasem jest samodzielną usługą wynajmu. Czas wynajmu auta zastępczego jest różny jeden dzień, dwa dni, trzy dni.

Do wykorzystania jako auta zastępcze do wynajmu krótkoterminowego w firmie jest ponad 50 aut. Na początku 2011 roku Wnioskodawca planuje zakup kolejnych samochodów osobowych przeznaczonych wyłącznie jako auta zastępcze do wynajmu krótkoterminowego lub umów o podobnym charakterze przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7, przysługuje firmie pełne 100% odliczenie podatku naliczonego z faktur zakupu samochodów osobowych przeznaczonych przez podatnika wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, zatem odliczenie przysługuje również wówczas gdy jest to wynajem krótkoterminowy różnym kontrahentom, w przepisach brak dodatkowego wymogu, że na okres 6 miesięcy musi być zawarta tylko jedna umowa z jednym kontrahentem.

W zależności od wzajemnych uzgodnień wynajmowane auto jest czasem "zatankowane do pełna", wówczas faktura za usługę wynajmu pokrywa koszt paliwa, koszty amortyzacji oraz marżę lub gdy nie było dodatkowych wymagań co do ilości paliwa w baku, aby użytkownik wynajętego auta miał pewność że dojedzie co najmniej do wybranej stacji benzynowej do auta przeznaczonego do wynajmu krótkoterminowego wlewane jest około 5 litrów paliwa, kupowanego specjalnie w tym celu do kanistra, aby nie jeździć wszystkimi autami na stacje benzynowe.

Wnioskodawca kupuje paliwo najczęściej na karty paliwowe, faktury za zakup paliwa są wystawiane okresowo co 14 dni, w załączniku do faktury jest specyfikacja do których aut, kiedy i ile było zatankowane jakiego rodzaju paliwa, czyli w załączniku do faktury są pozycje: nazwa produktu, numer rejestracyjny pojazdu, numer karty paliwowej, miejscowość i numer stacji, data i godzina frankowania, ilość litrów, cena jednostkowa, cena po rabacie, wartość netto, VAT i brutto. Występują również zakupy paliwa do kanistra, wówczas nie ma numeru rejestracyjnego, a dla spełnienia wymogu do odliczenia podatku VAT opisywany jest na odwrocie faktury podział litrów na poszczególne numery rejestracyjne do baku jakich samochodów paliwo zostało wlane.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego od zakupionego paliwa wlewanego do baku aut przeznaczonych do wynajmu i umów o podobnym charakterze, niezależnie od faktu czy paliwo było wlane do baku tego auta na stacji benzynowej, czy zakup paliwa był do kanistra, a opis ile litrów wlano do baku którego auta z podaniem numeru rejestracyjnego, został uzupełniony przez pracownika firmy, wlewającego paliwo do baku z kanistra...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odliczenia podatku od zakupu paliwa ograniczenia nałożone w art. 88 ust. 1 pkt 3 dotyczą paliwa wlewanego do baku pojazdów o których mowa w art. 86 ust. 3, a nie dotyczą paliwa wlewanego do baku pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 7. Zatem z zakupu paliwa wlanego do baku pojazdów przeznaczonych wyłącznie do wynajmu przysługuje pełne odliczenie podatku VAT niezależnie czy auto jest osobowe czy ciężarowe, ponieważ wszystkie materiały (towary handlowe) zużyte do wykonania usługi opodatkowanej podlegają opodatkowaniu w kwocie wykonanej usługi, podobnie jak wszystkie części zużyte do usługi naprawy. Na podatniku ciąży zatem udokumentowanie, że paliwo to zostało wlane do baku auta w celu wykonania usługi wynajmu i bez znaczenia w tym przypadku jest to czy paliwo było wlane do baku na stacji benzynowej czy do baku auta wlano paliwo w serwisie przed wydaniem auta do wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

w przypadku importu towarów – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;

zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

kwota podatku należnego z tytułu importu towarów – w przypadkach, o których mowa w art. 33a.

Przepis art. 86 ust. 3 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Na mocy art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT, ograniczenia zawartego w art. 86 ust. 3 nie stosuje się w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

oddanie w odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do treści art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi opodatkowaną działalność gospodarczą, wykonuje między innymi usługi naprawy samochodów oraz usługi wynajmu samochodów. Wielu kontrahentów pozostawiających auta do naprawy, wynajmuje na czas naprawy jego auta auto zastępcze, czasem obowiązek wydanie auta zastępczego na czas naprawy wynika z warunków umowy ubezpieczeniowej, czasem z umowy gwarancyjnej, a czasem jest samodzielną usługą wynajmu. Czas wynajmu auta zastępczego jest różny jeden dzień, dwa dni, trzy dni.

Do wykorzystania jako auta zastępcze do wynajmu krótkoterminowego w firmie jest ponad 50 aut.

W zależności od wzajemnych uzgodnień wynajmowane auto jest czasem "zatankowane do pełna", wówczas faktura za usługę wynajmu pokrywa koszt paliwa, koszty amortyzacji oraz marżę lub gdy nie było dodatkowych wymagań co do ilości paliwa w baku, aby użytkownik wynajętego auta miał pewność że dojedzie co najmniej do wybranej stacji benzynowej do auta przeznaczonego do wynajmu krótkoterminowego wlewane jest około 5 litrów paliwa, kupowanego specjalnie w tym celu do kanistra, aby nie jeździć wszystkimi autami na stacje benzynowe.

Wnioskodawca kupuje paliwo najczęściej na karty paliwowe, faktury za zakup paliwa są wystawiane okresowo co 14 dni, w załączniku do faktury jest specyfikacja do których aut, kiedy i ile było zatankowane jakiego rodzaju paliwa, czyli w załączniku do faktury są pozycje: nazwa produktu, numer rejestracyjny pojazdu, numer karty paliwowej, miejscowość i numer stacji, data i godzina frankowania, ilość litrów, cena jednostkowa, cena po rabacie, wartość netto, VAT i brutto. Występują również zakupy paliwa do kanistra, wówczas nie ma numeru rejestracyjnego, a dla spełnienia wymogu do odliczenia podatku VAT opisywany jest na odwrocie faktury podział litrów na poszczególne numery rejestracyjne do baku jakich samochodów paliwo zostało wlane.

Z treści przywołanego powyżej przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT wynika, że warunkiem odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości przy nabyciu samochodu osobowego jest to, aby pojazd był przeznaczony wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Jeśli zatem powyższy warunek zostanie spełniony, to w przedmiotowej sprawie nie będzie miał miejsca zakaz, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, dotyczący obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zakup paliwa do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3, gdyż nie dotyczy on zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu m.in. pojazdów oddawanych w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu i używanych wyłącznie w tym celu przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy).

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż o ile faktycznie Wnioskodawca, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy wykorzystywał przedmiotowe samochody osobowe wyłącznie w ten sposób, iż oddawał je w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, wówczas w tym okresie, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b w związku z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, przysługiwało mu prawo, do odliczenia całości podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup paliwa do ww. samochodów.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga natomiast czy opisany sposób wykorzystania samochodów spełnia kryteria z przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b, bowiem we własnym stanowisku w sprawie pytania dotyczącego paliwa, Wnioskodawca nie wnosi o rozstrzygnięcie tej kwestii.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, że interpretacja niniejsza traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Wskazać również należy, że kwestie, których dotyczy pytanie Wnioskodawcy, czy na początku 2011 roku przysługiwać będzie pełne odliczenie podatku na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług z faktur zakupu samochodów osobowych przeznaczonych wyłącznie do wynajmu i innych umów o podobnym charakterze na łączny okres nie krótszy niż 6 miesięcy, również w przypadku gdy w wymienionym okresie są to różne: jedno- lub dwu-dniowe umowy dla rożnych kontrahentów, będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.