IBPP1/443-837/10/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010r. (data wpływu 31 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2010r. (data wpływu do tut. organu 8 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu ciągnika KUBOTA B 1620 wraz z pługiem hydraulicznym do odśnieżania i kosiarką nożową - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 31 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu ciągnika KUBOTA B 1620.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 listopada 2010r. (data wpływu do tut. organu 8 listopada 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 października 2010r. znak: IBPP1/443-837/10/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 listopada 2010r.):

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą „Usługi tokarsko-frezarskie”, opodatkowane na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni wykonuje usługi, które są opodatkowane podatkiem VAT (22%) i nie wykonuje czynności zwolnionych od podatku VAT. Wnioskodawczyni na potrzeby firmy zakupiła nowy ciągnik 16 KM marki KUBOTA B 1620 wraz z pługiem hydraulicznym do odśnieżania i kosiarkę nożową. Ciągnik ten nie jest rejestrowany i jest uznany jako ciągnik wolnobieżny, ponieważ prędkość jego wynosi max. 19 km/h, czyli nie przekracza 25 km/h. Warsztat, w którym są wykonywane usługi znajduje się pod tym samym adresem co miejsce zamieszkania, przy domu. Biuro, które jest potrzebne w prowadzeniu działalności gospodarczej znajduje się w domu. Samochody, które posiada Wnioskodawca w firmie znajdują się w garażach, jeden za domem a drugi za warsztatem.

Droga, która prowadzi od jezdni do warsztatu i garaży jest dosyć długa stroma, (pod górkę). Ciągnik wraz z pługiem do odśnieżania i kosiarką nożową Wnioskodawczyni zakupiła, ponieważ zimą jeżeli jest śnieg firmy, z którymi współpracuje Wnioskodawczyni nie mogą dojechać do warsztatu aby przywieźć materiały na wykonywanie pracy lub odebrać wykonane elementy. Natomiast samochodami nie można dojechać do garaży. Wiosną i latem trzeba wykosić trawę aby dojechać samochodami do garaży. Ciągnik w całości będzie wykorzystywany na cele bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą, a nie tak jak Wnioskodawczyni przedstawiła we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010r., że częściowo będzie wykorzystywany prywatnie. W tym czasie Wnioskodawczyni nie miała jeszcze zakupionego tego ciągnika. Dopiero 28 września 2010r. Wnioskodawczyni kupiła ciągnik wraz z pługiem do odśnieżania i kosiarką. Po sprawdzeniu okazało się, że zimą ciągnik z pługiem do odśnieżania w całości będzie wykorzystywany tylko do celów bezpośrednio związanych z działalnością gospodarczą, ponieważ śnieg można będzie tylko odgarniać jedynie pośrodku. Przejście do domu natomiast będzie trzeba wykonać ręcznie ponieważ pod domem i przy obrzeżach nie można dojechać z pługiem. Dlatego zimą ciągnik z pługiem wykorzystywany będzie tylko do odgarnięcia śniegu od warsztatu do drogi, jeżeli przyjadą firmy, z którymi współpracuje Wnioskodawczyni albo jeżeli trzeba będzie wyjechać samochodami firmowymi.

W sezonie gdy jest do koszenia trawa, traktorek z kosiarką nożową także w całości będzie wykorzystywany na cele bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą, ponieważ będzie się wykaszać jedynie wjazdy do garaży, w których znajdują się samochody firmowe.

Po sprawdzeniu traktora z kosiarką okazało się, że nie nadaje się do wykaszania trawy znajdującej się za garażem ponieważ jest bardzo stromo i traktorek z przodu się unosi. Dlatego Wnioskodawczyni wiosną kupi sobie używany ciągnik z kosiarką, który jest mocniejszy i który będzie wykorzystywany do celów prywatnych.

Podsumowując ciągnik wraz z pługiem do odśnieżania i kosiarką będzie w całości wykorzystywany do celów bezpośrednio związanych z działalnością gospodarczą. Ww. ciągnik wraz z pługiem do odśnieżania i kosiarką w całości zostanie wpisany do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 listopada 2010r.):

Czy Wnioskodawczyni może odliczyć cały VAT od ciągnika KUBOTA B 1620 wraz z pługiem hydraulicznym do odśnieżania i kosiarkę nożową, patrząc z punktu widzenia urzędu skarbowego i przepisów prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 listopada 2010r.):

Wnioskodawczyni uważa, że odliczenie całego VAT-u od ciągnika KUBOTA B 1620, pługa do odśnieżania i kosiarki jest zgodne z przepisami prawnymi, ponieważ sprzęt ten jest potrzebny jeżeli prowadzi się działalność gospodarczą. Będzie on w całości wykorzystywany do celów bezpośrednio związanych z działalnością gospodarczą. Natomiast do celów prywatnych zostanie zakupiony inny mocniejszy ciągnik wraz z kosiarką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast uregulowania art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy wskazują, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż:

* prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.”

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ww. przepisy stanowią ogólną zasadę przyznającą podatnikowi podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w takim zakresie w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez niego czynności opodatkowanych.

Od tej zasady przepisy o podatku od towarów i usług przewidują szereg odstępstw m.in. związanych z nabyciem samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony a także paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 3 ww. ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 ustawy o VAT przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;

6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów/pojazdów/ na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 5 i 5a cyt. ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Kopię stosownego zaświadczenia należy dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

Załącznik nr 9, o którym mowa w art. 86 ust. 4 pkt 5 ustawy o VAT, zawiera wykaz pojazdów, w stosunku do których niezależnie od masy całkowitej przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie w pełnej wysokości bez spełniania dodatkowych warunków. Są to następujące pojazdy:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy,

2. Bankowóz,

3. Do prac wiertniczych,

4. Koparka, koparkospycharka,

5. Ładowarka,

6. Oczyszczanie dróg,

7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

8. Pomoc drogowa,

9. Zimowego utrzymania dróg,

10. Żuraw samochodowy,

11. Pogrzebowy.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni wykonuje usługi, które są opodatkowane podatkiem VAT (22%) i nie wykonuje czynności zwolnionych od podatku VAT. Wnioskodawczyni na potrzeby firmy zakupiła nowy ciągnik 16 KM marki KUBOTA B 1620 wraz z pługiem hydraulicznym do odśnieżania i kosiarkę nożową. Ciągnik ten nie jest rejestrowany i jest uznany jako ciągnik wolnobieżny, ponieważ prędkość jego wynosi max. 19 km/h, czyli nie przekracza 25 km/h.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy nie definiują pojęć: „samochód osobowy” oraz „pojazd samochodowy” dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. z 2005r. Dz. U. nr 108, poz. 908 ze zm.).

Jak wskazuje art. 2 pkt 31, pkt 32 i pkt 33 ww. ustawy Prawo o ruchu drogowym, „pojazd” oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, „pojazd silnikowy” to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego, zaś „pojazd samochodowy” to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 34 ww. ustawy pojazd wolnobieżny to pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h, z wyłączeniem ciągnika rolniczego.

Zgodnie z pkt 44 art. 2 ww. ustawy pod pojęciem „ciągnik rolniczy” rozumieć należy pojazd silnikowy skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych; ciągnik taki może być również przystosowany do ciągnięcia przyczep oraz do prac ziemnych.

Natomiast pkt 40 art. 2 ww. ustawy wskazuje, iż „samochodem osobowym” jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Wskazać również należy, iż zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008r., Nr 207, poz. 1293) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z powyższym załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w Dziale 29 wymieniono maszyny i urządzenia, gdzie indziej niewymienione, gdzie np. w grupowaniu 29.3 obejmującym Maszyny dla rolnictwa i leśnictwa sklasyfikowano m.in. ciągniki rolnicze - PKWiU 29.31, kosiarki, kosy spalinowe.

W związku z ww. uregulowaniami ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym oraz przepisami rozporządzenia Rady Ministrów, a także Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, wymieniony we wniosku ciągnik marki KUBOTA B 1620 wraz z pługiem hydraulicznym do odśnieżania i kosiarkę nożową (jest niezarejestrowany do ruchu drogowego, jest uznany za ciągnik wolnobieżny, jego prędkość wynosi max. 19 km/h, czyli nie przekracza 25 km/h), wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, nie jest zaliczany do samochodów osobowych ani innych pojazdów samochodowych.

Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że przedmiotowy ciągnik wraz z pługiem i kosiarką będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych - zatem takie prawo co do zasady będzie jej przysługiwało.

Tak więc Wnioskodawczyni ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia przedmiotowego ciągnika marki KUBOTA B 1620 wraz z pługiem hydraulicznym do odśnieżania i kosiarką nożową, wykorzystywanego wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby zakupiony ciągnik marki KUBOTA B 1620 wraz z pługiem hydraulicznym do odśnieżania i kosiarką nożową został wykorzystany do czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.