ILPP1/443-1101/10-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 07 października 2010 r. (data wpływu 08 października 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 7 października 2010 r. i 16 listopada 2010 r. (daty wpływu: 11 października 2010 r. i 23 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: „Budowa instalacji solarnej”– jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 08 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: „Budowa instalacji solarnej”. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 7 października 2010 r. i 16 listopada 2010 r. o podpis osoby upoważnionej oraz wyjaśnienia dotyczące złożonego wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. prowadząca Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej świadczy sprzedaż usług medycznych, które są zwolnione od podatku VAT. Sprzedaż tych usług Spółka rozpoczęła od 01 lipca 2009 r. Przychody ze sprzedaży świadczeń zdrowotnych zwolnionych od podatku VAT w roku 2009 to kwota 25.724.466,00 zł. Pozostała sprzedaż to przychody rzędu 127.238,59 zł, a więc 0,49%, w tym przychody z usług najmu to kwota 108.028,86 zł, zaś pozostałe usługi to kwota 19.209,73 zł. Spółka z o.o. złożyła wniosek o dotację do WFOŚiGW w na „Budowę instalacji solarnej ”.

Spółka z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Budowa instalacji solarnej wspomagającej system grzewczy Szpitala w polegać będzie na zamontowaniu 140 kolektorów słonecznych, co w efekcie przyczyni się do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło z ciepłowni miejskiej. Wyłoniony został wykonawca na budowę instalacji. Inwestycja realizowana będzie zgodnie z harmonogramem i sfinansowana w 80% z dotacji WFOŚiGW. Pozostała kwota to środki własne Spółki. Realizowane zadanie dotyczy głównie szpitala, który świadczy sprzedaż usług medycznych zwolnionych od podatku VAT. Całkowity koszt zadania to kwota 839.624,00 zł. Faktury dokumentujące wydatki będą wystawiane na zainteresowanego, tj. Sp. z o.o. Po realizacji zadania pn. „Budowa instalacji solarnej” właścicielem efektu inwestycji będzie Wnioskodawca, czyli Spółka z o.o. W związku z powyższym efekt zrealizowanego projektu nie będzie przekazywany innym podmiotom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyższej sytuacji i zapisów art. 90 i art. 91 ustawy o VAT Spółka ma możliwość odliczenia VAT naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest możliwości rozliczenia naliczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych kosztów do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Przepis art. 90 ust. 1 i ust. 2 ustawy, stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1. podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. W art. 90 ust. 5-8 wskazano szczegółowe zasady ustalania ww. proporcji.

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

2. nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Powyższe oznacza, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8, nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Natomiast z treści art. 91 ust. 2 ustawy wynika, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej świadczący usługi medyczne, które są zwolnione od podatku VAT. Sprzedaż tych usług Wnioskodawca rozpoczął od 01 lipca 2009 r. Przychody ze sprzedaży świadczeń zdrowotnych zwolnionych od podatku VAT w roku 2009 to kwota 25.724.466,00 zł. Pozostała sprzedaż to przychody rzędu 127.238,59 zł, a więc 0,49%, w tym przychody z usług najmu to kwota 108.028,86 zł zaś pozostałe usługi to kwota 19.209,73 zł.

Spółka z o.o. złożyła wniosek o dotację do WFOŚiGW na „Budowę instalacji solarnej”. Spółka z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Budowa instalacji solarnej wspomagającej system grzewczy Szpitala w. polegać będzie na zamontowaniu 140 kolektorów słonecznych, co w efekcie przyczyni się do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło z ciepłowni miejskiej. Efekt zrealizowanego projektu nie będzie przekazywany innym podmiotom. Realizowane zadanie dotyczy głównie szpitala, który świadczy sprzedaż usług medycznych zwolnionych od podatku VAT.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonanie tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonane zakupy służą obu rodzajom działalności, podatnik może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli „zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną”.

W odniesieniu więc do zakupów związanych z czynnościami zarówno opodatkowanymi, jak i zwolnionymi podatnik winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych. Jeżeli ustalona proporcja nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, których nie da się przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy zarówno usługi zwolnione jak i opodatkowane, natomiast projekt dotyczy systemu grzewczego całego szpitala, tak więc nie jest możliwe dokonanie wyodrębnienia podatku dla konkretnej czynności. Zatem - co do zasady Wnioskodawca powinien dokonać odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków stosując proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Jednakże, jak wskazał Wnioskodawca obliczona zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług proporcja, nie przekracza 2%, w związku z powyższym z uwagi na treść art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z tytułu poniesionych wydatków dotyczących zamontowania 140 kolektorów słonecznych.

Reasumując, Wnioskodawcy w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa instalacji solarnej” nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki do dokonania korekty, na podstawie art. 91 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.