IPTPP2/443-509/11-5/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 23 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu wyposażenia sprzed dnia rejestracji jako podatnik VAT – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu wyposażenia sprzed dnia rejestracji jako podatnik VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierzała rozpocząć działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych w kwietniu 2011 roku. W tym celu już w marcu 2011 r. kupiła komputer z oprogramowaniem systemowym i urządzenie wielofunkcyjne (drukarka, ksero, skaner, fax). W kwietniu 2011 r. kupiła program przeznaczony dla biur rachunkowych do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ryczałtu, płac itd. Wszystkie faktury wystawiane były na Wnioskodawczynię prywatnie i zawierają Jej adres zamieszkania. Niestety pojawił się problem z wynajęciem lokalu, a własnego lokalu przystosowanego pod taką działalność Wnioskodawczyni nie posiada. Lokal Wnioskodawczyni wynajęła 01.08.2011 r. i z datą 03.08.2011 r. rozpoczęła działalność gospodarczą. Wcześniejsze rozpoczęcie działalności nie było po prostu możliwe.

Również 03.08.2011 r. Wnioskodawczyni złożyła VAT-R, w którym zgodnie z sugestią US jako m-c złożenia pierwszej deklaracji wpisała sierpień 2011 r.

W piśmie z dnia 21 listopada 2011 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż poniższe pytanie dotyczy zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób w zaistniałym stanie faktycznym biuro może odzyskać podatek zapłacony z faktur za zakup wyposażenia z marca i kwietnia 2011 roku...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje Jej prawo do odliczenia kwoty podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy wyposażenia, dokonanych przed rejestracją działalności gospodarczej i rejestracją jako podatnik VAT czynny. Przepisy podatku od towarów i usług wskazują na uprawnienia do dokonania odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych i zapłaconych przed dniem rejestracji jako podatnik VAT. Przemawiają za tym następujące argumenty:

zakupione wyposażenie jest wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (biuro rachunkowe),

w momencie odliczenia podatku naliczonego VAT Wnioskodawczyni jest już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT,

z treści art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, aby do nabycia uprawnień do obniżenia kwoty podatku naliczonego konieczne było prowadzenie działalności gospodarczej oraz posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktur zakupowych. Należy bowiem rozróżnić moment uzyskania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Wnioskodawczyni wskazuje, że nie mogła prowadzić działalności przed wynajęciem lokalu.

Wnioskodawczyni stwierdziła, iż Jej stanowisko jest zgodne z indywidualnymi interpretacjami i orzeczeniem Sądu Najwyższego .

decyzja w sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku nr PPII/4430- 681/RL/06,

decyzja w sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP2-443-350/10-3/KG z dnia 28.07.2010 r.,

decyzja w sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP2/443-924/10-2/KOM z dnia 20.01.2011 r.,

decyzja w sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1/443-21/10-4/ISz z dnia 09.03.2010 r.,

decyzja w sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP1/443-321/10-2/IIW z dnia 10.06.2011 r.,

wyrok NSA z dnia 21.12.2006 r. sygn. akt I FSK 378/06

wyrok ETS z dnia 08.06.2000 r. w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty tub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20. Istotny jest tu wyrok ETS z dnia 08.06.2000 r. w sprawie C-400/98. W orzeczeniu tym Trybunał przede wszystkim przypomniał, że osoba która ma potwierdzony obiektywnymi dowodami zamiar rozpoczęcia prowadzenia w sposób niezależny działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, a która ponosi uprzednie wydatki inwestycyjne w tym celu, musi być uznana za podatnika. Działając w tym charakterze ma ona zatem, zgodnie z art. 17 i nast. VI Dyrektywy, prawo do niezwłocznego odliczenia podatku VAT płatnego lub zapłaconego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych w celach transakcji, które zamierza przeprowadzić, a które dają prawo do odliczenia, bez konieczności oczekiwania na rozpoczęcie rzeczywistego wykorzystania swojego przedsiębiorstwa. Ważne jest, by zauważyć, że to nabycie towarów lub usług przez podatnika działającego w takim charakterze powoduje zastosowanie systemu VAT, a w ten sposób mechanizmu odliczenia. Sposób, w jaki te towary są wykorzystywane lub są przeznaczone do wykorzystanie, determinuje jedynie zakres pierwotnego odliczenia, do którego uprawniony jest podatnik zgodnie z art. 17 VI Dyrektywy i zakres jakichkolwiek korekt w ciągu kolejnych okresów, których należy dokonać zgodnie z warunkami określonymi w art. 20 tej dyrektywy.

Taką wykładnię potwierdza brzmienie art. 17 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którą prawo do odliczenia powstaje w chwili powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku, który podlega odliczeniu. Zgodnie z art. 10 (2) tej dyrektywy, ma to miejsce gdy tylko dostarczone zostaną towary lub wyświadczone zostaną usługi, podatnikowi uprawnionemu do odliczenia. Co więcej wszelka inna wykładnia art. 4 VI Dyrektywy sprzeciwiałaby się zasadzie neutralności VAT, z uwagi na to, że obciążałaby podmiot kosztami VAT w toku jego działalności gospodarczej bez pozostawienia mu możliwości odliczenia tego podatku zgodnie z art. 17 i wprowadzałaby arbitralne rozróżnienie pomiędzy wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed rozpoczęciem rzeczywistego wykorzystania przedsiębiorstwa a wydatkami poniesionymi w toku jego działalności.

Powstanie prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego z tytułu uprzednich wydatków inwestycyjnych nie zależy zatem w żaden sposób od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy. Jedyny skutek takiego uznania polega na tym, iż tenże status, po jego uznaniu, nie może, z pewnymi wyjątkami, zostać odebrany podatnikowi ze skutkiem wstecznym, bez naruszenia zasad ochrony uprawnionych oczekiwań oraz pewności obrotu prawnego.

W świetle tego orzeczenia należałoby podzielić stanowisko, że art. 88 ust. 4 ustawy o VAT powinien być interpretowany w taki sposób, że prawo do odliczenia podatku przysługuje tylko podatnikom, którzy złożyli zgłoszenie rejestracyjne jako podatnicy VAT czynni. Natomiast w odniesieniu do zakupów dokonanych przed rejestracją podatnik może skorzystać do odliczenia retrospektywnego, po dopełnieniu formalności rejestracyjnych, o ile wykaże, że zakupy te były związane z jego działalnością opodatkowaną. W świetle tego stwierdzić należy, że art. 88 ust. 4 ustawy co do zasady wyklucza prawo do odliczenia podatku naliczonego podatnikowi niezarejestrowanemu jako podatnik VAT czynny, lecz gdy podatnik takiej rejestracji dokona, uzyskuje uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed momentem rejestracji, przy spełnieniu warunku określonego w art. 86 ustawy.

Stwierdzeniu temu nie sprzeciwia się brak NIP podatnika na takich fakturach, gdyż z postanowień ustawy nie wynika, aby podatnik byt pozbawiony prawa do odliczenia podatku naliczonego ze względu na brak na fakturze jego numeru NIP. Brak NIP nie może stanowić ograniczenia zasady neutralności VAT, zwłaszcza, że po otrzymaniu przez podatnika numeru NIP ma on możliwość uzupełnienia faktury poprzez wysłanie noty korygującej.

Wskazać przy tym należy, że ETS w orzeczeniu z dnia 21.04.2005 roku w sprawie C-25/03 HE orzekł m.in., że odmowa podatnikowi prawa do odliczenia z tego tylko powodu, że faktura nie zawiera danych przewidzianych przez właściwe prawo krajowe, byłaby niezgodna z zasadą proporcjonalności.

W kierunku powyższej wykładni art. 88 ust. 4 ustawy o VAT zmierza również orzecznictwo sądów administracyjnych. Na przykład NSA w wyroku z dnia 21.12.2006 r. (sygn. akt. I FSK 378/06) uznał za prawidłową przyjętą przez WSA w Olsztynie (wyrok z 5.1.2006r., sygn. akt I SA/Ol 445/05) wykładnię art. 88 ust. 4 ustawy o VAT uwzględniającą istotę podatku od towarów i usług, w myśl której prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji niezbędny jest wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje zasadniczo w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik otrzymał fakturę. Jego realizacja następuje przez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, która umożliwia identyfikację go jako podatnika.

Wnioskodawczyni wskazała, iż pod wpływem orzeczeń sądów administracyjnych w tej kwestii, zaczyna się również zmieniać stanowisko organów podatkowych. Potwierdza to np. stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, który w decyzji nr PPII/4430-681/RL/06 wskazał, że z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu zarejestrowanego podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Jest on wymagany dopiero przy realizacji prawa do odliczenia VAT.

Potwierdzeniem wszystkich cytowanych wcześniej wyroków, orzeczeń i decyzji jest również stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28.07.2010 nr IPPP2-443-350/10-3/KG, który uznał, iż podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych na jego rzecz, dokumentujących nabycie z zamiarem wykorzystania w prowadzonej działalności, w deklaracjach VAT-7 za właściwe okresy rozliczeniowe składane po dokonaniu rejestracji (zgodnie z art. 86 ust. 10,11 i 12), po dokonaniu aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Odliczenie to przysługuje z uwagi na związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych.

Wnioskodawczyni zauważyła, że zakup nigdy nie posłuży do wykonywania czynności zwolnionych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Art. 88 ust. 4 ustawy, stanowi dopełnienie art. 86 i określa status podatnika, umożliwiający realizację jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego. Stosownie bowiem do tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Wskazany powyżej przepis przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego w razie nie zarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Zauważyć ponadto należy, iż z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. W dacie otrzymania faktury koniecznym jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tak więc, na podstawie powyższego, podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. warunkiem koniecznym jest wykorzystanie nabytych towarów bądź usług do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 z uwzględnieniem ust. 11 powołanego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług - jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki świadczące o tym, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierzała rozpocząć działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych w kwietniu 2011 roku. W tym celu już w marcu 2011 r. kupiła komputer z oprogramowaniem systemowym i urządzenie wielofunkcyjne (drukarka, ksero, skaner, fax). W kwietniu 2011 r. kupiła program przeznaczony dla biur rachunkowych do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ryczałtu, płac itd. Wszystkie faktury wystawiane były na Wnioskodawczynię prywatnie i zawierają Jej adres zamieszkania. Niestety pojawił się problem z wynajęciem lokalu, a własnego lokalu przystosowanego pod taką działalność Wnioskodawczyni nie posiada. Lokal Wnioskodawczyni wynajęła 01.08.2011 r. i z datą 03.08.2011 r. rozpoczęła działalność gospodarczą. Wcześniejsze rozpoczęcie działalności nie było po prostu możliwe. Ponadto, jak wskazano we wniosku, zakupione wyposażenie jest wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (biuro rachunkowe), a w momencie odliczenia podatku naliczonego VAT Wnioskodawczyni jest już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że powyższy zakup nigdy nie posłuży do wykonywania czynności zwolnionych z VAT.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych na jej rzecz, dokumentujących nabycie wyposażenia z zamiarem wykorzystania go w prowadzonej działalności opodatkowanej. W celu zrealizowania nabytego prawa do odliczenia podatku koniecznym jest złożenie deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe, w których Wnioskodawczyni otrzymywała faktury VAT dokumentujące przedmiotowe zakupy, lub odpowiednio za dwa kolejne okresy rozliczeniowe - zgodnie z art. 86 ust. 10 i 11 ustawy - po uprzednim złożeniu zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w którym Wnioskodawczyni wskaże okres rozliczeniowy, od którego jako podatnik podatku VAT czynny chce korzystać z możliwości odliczania podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Należy podkreślić, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawy będące przedmiotem autonomicznych rozstrzygnięć sądów, które powołała Wnioskodawczyni, mogą odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez nią we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.