IBPP1/443-20a/07/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2007r. (data wpływu 16 lipca 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży wierzytelności przejętej w drodze cesji - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 lipca 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży wierzytelności przejętej w drodze cesji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka przejęła wierzytelność w drodze cesji. Z uwagi na fakt, że wierzytelność ta należy do trudno ściągalnych Zarząd Spółki chce podjąć decyzję o odsprzedaży ww. wierzytelności za cenę 40% jej pierwotnej wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż opisanej wierzytelności jest zwolniona z podatku VAT...

Jeżeli nie to od jakiej wartości podatek VAT winien być naliczony – od ceny (wartości) zakupu, cesji – czy od ceny sprzedaży...

Czy ma znaczenie fakt za jaką cenę wierzytelność zostanie sprzedana (poniżej lub powyżej wartości zakupu lub cesji)...

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie wyżej opisanej wierzytelności przejętej w drodze cesji lub zakupu jest w całości zwolnione z podatku VAT na podstawie załącznika nr 4 poz. 3 ustawy o podatku od towarów i usług – usługi pośrednictwa finansowego PKWiU 65.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wierzytelność jest prawem jednego podmiotu (wierzyciela) do żądania od drugiego podmiotu (dłużnika) pewnego zachowania się, zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym przez świadczenie usług należy rozumieć, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie art. 8 ust. 3 stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych (dla celów podatku od towarów i usług, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2007r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.)).

Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VIII (art. 41-85) ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 tego załącznika ujęto usługi mieszczące się w PKWiU w Sekcji J ex (65-67), tj.: „Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

* działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

* usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

* usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

* usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

* usług ściągania długów oraz factoringu,

* usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

* usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

* transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności, transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości”.

Zatem zakup wierzytelności (w tym również nabycie w drodze cesji) w celu ich dalszej odprzedaży lub windykacji, z przejęciem pełnych praw do tych wierzytelności i ryzyka wypłacalności dłużników, stanowi usługę finansową i mieści się w pojęciu usług „ściągania długów i faktoringu”.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że czynność polegająca na sprzedaży przez Spółkę wierzytelności nabytej uprzednio w drodze cesji, nie będzie podlegać w Spółce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W sytuacji takiej to nabywca wierzytelności świadczy na rzecz Spółki usługę, polegającą na uwolnieniu jej od wykonywania czynności związanych ze ściąganiem długu i ryzyka jego nieściągnięcia.

A więc zbycie wierzytelności, nabytej uprzednio w drodze cesji lub zakupu, nie będzie powodować u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego, bowiem to nabywca tej wierzytelności w istocie będzie świadczyć usługę na rzecz Wnioskodawcy. Jednak pomimo, że sytuacja ta nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, zbycie wierzytelności nie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT (jest opodatkowane lecz po stronie nabywcy wierzytelności czyli świadczącego usługę na rzecz zbywcy). Tym samym stanowisko przedstawione we wniosku uznać należało za nieprawidłowe.

W sytuacji uznania przez tut. organ braku obowiązku podatkowego z tytułu zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej wierzytelności, bezprzedmiotowe staje się udzielenie odpowiedzi na pozostałe pytania zawarte we wniosku w zakresie sposobu ustalania podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.