IBPP3/443-767/09/ŁW
Interpretacja indywidualna
z dnia 6 stycznia 2010
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2009r. (data wpływu 9 października 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2009r. (data wpływu) oraz pismem z 29 grudnia 2009r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości:
* jest nieprawidłowe w części dotyczącej pierwszego zasiedlenia,
* jest prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z podatku dostawy nieruchomości.
Uzasadnienie
W dniu 9 października 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 grudnia (data wpływu) oraz pismem z 29 grudnia 2009r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
W dniu 29 września 2009r. aktem notarialnym Wnioskodawca sprzedał nieruchomość, składającą się z pięciu działek nr 3158, 3154, 3155, 3157 i 3156 o łącznej powierzchni 0,7100 ha, zabudowane piętrowym budynkiem wielofunkcyjnym wybudowanym w 1990r. Cena opisanej wyżej nieruchomości została ustalona w oparciu o operat szacunkowy na kwotę 560.000,00 zł netto przy czym do powyższej ceny dodany został 22% VAT w kwocie 123.200,00 zł. Nieruchomość została wydana kupującemu który całą kwotę wraz z należnym podatkiem VAT uiścił na konto bankowe sprzedającego – Wnioskodawcy.
W czasie pobierania przez Wnioskodawcę w urzędzie skarbowym druków deklaracji VAT-7, którą Wnioskodawca miał zamiar wypełnić i złożyć w urzędzie skarbowym powstała wątpliwość czy opisana wyżej transakcja powinna być opodatkowana podatkiem VAT wobec nowelizacji ustawy o VAT w zakresie jej art. 43 ust. 1 pkt 10a, wprowadzającej jako zasadę zwolnienia dostaw budynków, budowli lub ich części z powyższego podatku. Po przeanalizowaniu znowelizowanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT Wnioskodawca sprawdził dokumenty związane z budynkiem usytuowanym na podanych wyżej działkach i stwierdził, że w dniu 10 października 1986r. został opracowany projekt budynku administracyjno-warsztatowego, który miał być wybudowany na działkach Wnioskodawcy. Projekt ten został uzgodniony z Urzędem Wojewódzkim w dniu 11 października 1986r. W oparciu o uzyskane pozwolenie na budowę budynku administracyjno-warsztatowego z dnia 23 grudnia 1986r. Wnioskodawca rozpoczął budowę tego obiektu. Budowa obiektu została zakończona w 1990r. na dowód czego Wnioskodawca posiada jedyny dokument z dnia 12 marca 1990r. w postaci pisma skierowanego do naczelnika gminy o wyrażenie zgody na częściowe użytkowanie budynku zaplecza technicznego z dnia 12 marca 1990r. z naniesionymi na niej adnotacjami „zgoda warunkowo na odpowiedzialność KR”, pieczątkami i podpisami Gminy, w tym inspektora ds. budownictwa. Budynek będący przedmiotem sprzedaży od 1990r. stanowił siedzibę Wnioskodawcy oraz był wykorzystywany na jego potrzeby. Do ewidencji środków trwałych budynek został wprowadzony (wg posiadanej dokumentacji księgowej od lipca 2000r.). Działki wymienione we wniosku o nr 3158, 3154, 3155, 3157 i 3156 stanowią na gruncie ogrodzoną całość i zabudowane są piętrowym budynkiem wielofunkcyjnym, murowanym, krytym blachą. W pozwoleniu na budowę dołączonym do wniosku nie wyodrębniono działki, na której został posadowiony budynek.
Jednakże budynek o powierzchni 324 m#178; posadowiony jest na działkach oznaczonych numerami 3154 i 3155. Pozostałe działki obejmują place manewrowe oraz zieleń nie urządzoną. Przedmiotowy budynek był dzierżawiony w okresie od 30 maja 2007r. do dnia sprzedaży nieruchomości, tj. 29 września 2009r. Od daty rozpoczęcia użytkowania obiektu do dnia jego sprzedaży na powyższy obiekt Wnioskodawca nie poniósł wydatków, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.
Działki o nr 3154, 3155, 3156, 3157, 3158 są ogrodzone płotem siatkowym na słupach metalowych zabetonowanych. Według obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego ww. działki znajdują się na terenie baz, składów, eksploatacji powierzchniowej. Ogrodzenie biegnie wzdłuż działki 3154 od strony wschodniej po szerokości wszystkich działek od strony południowej i północnej oraz od strony zachodniej wzdłuż działki 3158. Plac manewrowy obejmuje działki 3156, 3157 i 3158 oraz niezabudowaną budynkiem cześć działek 3154 i 3155. Plac manewrowy oraz ogrodzenie zostały wybudowane w latach 80-tych. Zarówno plac manewrowy, jak i też ogrodzenie nie były modernizowane.
Dojazd do opisanej nieruchomości stanowią drogi gminne.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym opodatkowanie podatkiem VAT transakcji objętej aktem notarialnym było uzasadnione...
Zdaniem Wnioskodawcy transakcja sprzedaży nieruchomości opisanej w akcie notarialnym obejmującej działki i budynek wielofunkcyjny (administracyjno-warsztatowy) nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W efekcie dokonanej nowelizacji ustawy o VAT (art. 43 ust. 1 pkt 10) począwszy od 1 stycznia 2009r. zasadą ogólną jest zwolnienie z VAT transakcji obejmujących zbycie nieruchomości zabudowanych. Jednocześnie w świetle przytoczonej regulacji opodatkowaniu VAT podlegają na zasadach ogólnych dostawy dokonywane przed upływem 2 lat od momentu w którym nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Brzmienie analizowanego przepisu art. 43 ust. 10 ustawy o VAT wskazuje, że kluczowe znaczenie dla określenia właściwego sposobu opodatkowania zbycia danej nieruchomości zabudowanej ma sprecyzowanie momentu, w którym została ona „zasiedlona po raz pierwszy”. Zgodnie ze znowelizowaną definicją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwsze zasiedlenie oznacza oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Należy zatem przyjąć, że dla uznania danej nieruchomości budynkowej za zasiedloną dla potrzeb VAT każdorazowo konieczne jest jej wydanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (tj. w wykonaniu umowy sprzedaży, najmu, dzierżawy itp.). W omawianym zakresie komentowany przepis nie jest precyzyjny. Brak jest bowiem pewności, czy odnosi się on tylko do tych zdarzeń, które efektywnie podlegałyby opodatkowaniu w chwili ich wykonania, czy też do katalogu czynności uznanych za opodatkowane na gruncie ustawy o VAT, niezależnie od momentu ich przeprowadzenia.
Zdaniem Wnioskodawcy jako moment pierwszego zasiedlenia budynku będącego przedmiotem transakcji sprzedaży należy przyjąć rok 1990 w którym nastąpiło ukończenie budowy i rozpoczęło się użytkowanie obiektu (a najpóźniej lipiec 2000r. w którym wprowadzono obiekt do ewidencji środków trwałych, założonej przez nowopowołany Zarząd, który porządkował poprzednie dokumenty Wnioskodawcy). Przy przyjęciu, że jest to data zasiedlenia obiektu po raz pierwszy (od 1990 Wnioskodawca nie wydatkował na obiekt żadnych środków) transakcja winna być zwolniona z podatku VAT.
Zwolnienie z VAT powyższej transakcji można również wywieść z art. 43 ust. 1 pkt 10a, gdyż w stosunku do nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jej ulepszenie w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Reasumując Wnioskodawca prezentuje stanowisko, że dokonana przez niego transakcja nie powinna być objęta podatkiem VAT a zastosowanie tego opodatkowania było wynikiem jego pomyłki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za:
* nieprawidłowe w części dotyczącej pierwszego zasiedlenia,
* prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z podatku dostawy nieruchomości.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Jak wynika z powyższego ustawa o podatku VAT, odwołuje się m.in. do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wydanej na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze. zm.), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z PKOB przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Mając powyższe na uwadze zauważyć należy, iż przedmiotem transakcji sprzedaży w dniu 29 września 2009r. był budynek wielofunkcyjny wybudowany w 1990r. posadowiony na działkach nr 3154, 3155 (Wnioskodawca od daty rozpoczęcia użytkowania do dnia jego sprzedaży nie poniósł wydatków na jego ulepszenie) oraz działki o nr 3154, 3155, 3156, 3157, 3158 zabudowane budowlami w postaci ogrodzenia trwale z gruntem związanego (płot siatkowy na słupach metalowych zabetonowanych) oraz placu manewrowego. Plac manewrowy oraz ogrodzenie zostały wybudowane w latach 80-tych i nie były modernizowane.
Wyjaśnić zatem należy, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem i budowlami, które jak wyżej wskazano są towarami – co do zasady – podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Podstawowa stawka tego podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże ustawa przewiduje zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
Pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług to wydanie ww. obiektów w wykonaniu czynności opodatkowanych po wybudowaniu (art. 2 pkt 14 lit. a ww. ustawy) lub po ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 lit b ww. ustawy).
Wnioskodawca oddał do używania na podstawie umowy dzierżawy budynek bedacy przedmiotem wniosku (czynność opodatkowana podatkiem VAT) w dniu 30 maja 2007r. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie budynku które stanowiłyby 30% wartości początkowej tego obiektu. Wobec powyższego do pierwszego zasiedlenia budynku doszło w dniu 30 maja 2007r. Tym samym nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż pierwsze zasiedlenie miało miejsce w 1990r. w którym nastąpiło zakończenie budowy i rozpoczęto użytkowanie budynku. Zatem pomiędzy dostawą 29 września 2009r. a pierwszym zasiedleniem upłynął okres dłuższy niż dwa lata. W związku z powyższym dostawa budynku korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na mocy w art. 41 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.
Natomiast w przypadku placu manewrowego oraz ogrodzenia dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zatem do dostawy ww. budowli nie będzie miało zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Obok zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ustawodawca wprowadza jeszcze jedno zwolnienie od podatku dla dostaw budynków, budowli lub ich części. Obejmuje ono dostawę tych budynków, budowli i ich części, które nie mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnienie to związane jest co do zasady z brakiem prawa do odliczenia podatku przy nabyciu (wybudowaniu) sprzedanych budynków, budowli (i ich części).
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że budowle tj. plac manewrowy oraz ogrodzenie zostały wybudowane w latach 80-tych. Wnioskodawcy przy budowie tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty należnego o kwotę podatku naliczonego. Ww. budowle od czasu ich wybudowania nie były również modernizowane. W związku z powyższym dostawa ww. budowli korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Z kolei kwestię dostawy gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w myśl których w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Reasumując dostawa ww. budowli wraz gruntem na którym są posadowione korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Natomiast dostawa budynku wraz z gruntem na którym znajduje się budynek korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:
* nieprawidłowe w części dotyczącej pierwszego zasiedlenia,
* prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z podatku dostawy nieruchomości.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
