IBPP1/443-1136/09/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009r. (data wpływu 12 listopada 2009r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 stycznia 2010r. (data wpływu 28 stycznia 2010r.), z dnia 2 lutego 2010r. (data wpływu 3 lutego 2010r.) oraz z dnia 9 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 listopada 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 26 stycznia 2010r. (data wpływu 28 stycznia 2010r.), z dnia 2 lutego 2010r. (data wpływu 3 lutego 2010r.) oraz z dnia 9 lutego 2010r. będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 22 stycznia 2010r. znak IBPP3/443-1136/09/AW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza sprzedać grunt niezabudowany, który stanowi część gospodarstwa rolnego jakie posiada. Łączny areał gruntu to 1,21 ha przeliczeniowego. Grunt, który Wnioskodawca chce sprzedać, wcześniej uzyskał w drodze darowizny (Akt Notarialny z dnia 13 maja 2005r.).

Jak wynikało z wypisu z rejestru gruntów wydanego przez Starostwo Powiatowe z dnia 4 maja 2005r., działki wymienione w Akcie Notarialnym stanowiły rolę, do chwili obecnej nie utraciły charakteru rolnego i są wykorzystywane przez Wnioskodawcę rolniczo na własne potrzeby. Działki, które Wnioskodawca chce sprzedać, w momencie darowizny aż do chwili obecnej widniały i widnieją w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy jako tereny usług komercyjnych, przemysłowo składowych oraz tereny rolne o warunkach dostępności inwestycyjnej.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą osobiście jak i również w spółce cywilnej, w obydwu firmach działalność gospodarcza polega na świadczeniu usług, produkcji i handlu. Firmy nie zajmują się handlem gruntem. Zarówno osobista firma jak i spółka są podatnikami podatku VAT.

Nabywcą ma być małżeństwo, które z wstępnych informacji zamierza zakupić grunt w celu powiększenia gospodarstwa rolnego.

W uzupełnieniu wniosku podano także, iż grunt który Wnioskodawca zamierza sprzedać, nabył w drodze darowizny w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Od samego początku Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać grunt rolniczo i tak wykorzystuje aż do chwili obecnej.

Grunt przeznaczony do sprzedaży jest niezabudowany i Wnioskodawca nie zamierza go zabudować, nigdy nie występował do Urzędów o wydanie decyzji o warunkach zabudowy gruntu.

Działalność gospodarczą w osobistej firmie Wnioskodawca prowadzi od 18 lipca 1994r. Działalność gospodarczą w spółce cywilnej Wnioskodawca prowadzi od 1 kwietnia 1997r. Czynnym podatnikiem VAT Wnioskodawca jest od 18 lipca 1994r. Nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Grunt, który Wnioskodawca chce sprzedać, wykorzystywał i wykorzystuje rolniczo tylko i wyłącznie na własne potrzeby, uzyskane płody rolne stanowią paszę dla zwierząt w gospodarstwie rolnym (kury, indyki, kaczki, króliki, kozy, trzoda chlewna), Wnioskodawca uprawia głównie ziemniaki, pszenicę, buraki pastewne oraz jarzyny. Nie handlował płodami rolnymi jak i również zwierzętami hodowanymi we własnym gospodarstwie rolnym. Nie ubiegał się o dopłaty unijne dotyczące ww. gruntu.

Przyczyną sprzedaży gruntu jest zamiar zakupu gruntów rolnych w miejscowości, w której obecnie Wnioskodawca zamieszkuje.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości gruntowe lecz nie przewiduje ich sprzedaży w przyszłości. Nigdy nie dokonywał sprzedaży gruntów innych niż wskazane we wniosku. Pieniądze ze sprzedaży gruntu Wnioskodawca przeznaczy na zakup gruntów rolnych, które powiększą jego gospodarstwo rolne w miejscowości rodzinnej.

Wnioskodawca podał ponadto, że grunt, o którym mowa we wniosku nie był przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani żadnych innych umów o podobnym charakterze i Wnioskodawca nigdy nie czerpał z tego tytułu korzyści majątkowych. Grunt nigdy też nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej zarówno w osobistej firmie Wnioskodawcy, jak i w spółce cywilnej.

Zakupiony grunt w rodzinnej miejscowości, Wnioskodawca przeznaczy pod uprawy na własne potrzeby. Płody rolne uzyskane z ww. gruntu Wnioskodawca przeznaczy na karmę dla drobnego inwentarza, który to hoduje na potrzeby swojej rodziny. Wnioskodawca nie zamierza tak wyhodowanych płodów rolnych jak i zwierząt przeznaczyć do sprzedaży. Wnioskodawca absolutnie nie zamierza na zakupionych gruntach prowadzić działalności gospodarczej, tak w swojej osobistej firmie, jak i w spółce cywilnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż gruntu sklasyfikowanego jako rolny i objętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren usług komercyjnych, przemysłowo składowych oraz rolny o warunkach dostępności inwestycyjnej, wykorzystywanego rolniczo na własne potrzeby przez sprzedającego, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntu niezabudowanego sklasyfikowanego jako rolny, wykorzystywanego rolniczo na własne potrzeby, ujętego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy jako teren usług komercyjnych, przemysłowo składowych oraz teren rolny o warunkach dostępności inwestycyjnej jest zwolniona od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Przedmiotowy grunt ma nadal charakter rolny mimo przyjęcia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na inne cele. Zdaniem Wnioskodawcy, nie nastąpiło faktyczne wyłączenie tego gruntu z produkcji rolnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca zamierza sprzedać grunt niezabudowany, który stanowi część gospodarstwa rolnego jakie posiada. Łączny areał gruntu to 1,21 ha przeliczeniowego. Grunt, który Wnioskodawca chce sprzedać, wcześniej uzyskał w drodze darowizny (Akt Notarialny z dnia 13 maja 2005r.).

Jak wynikało z wypisu z rejestru gruntów wydanego przez Starostwo Powiatowe z dnia 4 maja 2005r., działki wymienione w Akcie Notarialnym stanowiły rolę, do chwili obecnej nie utraciły charakteru rolnego i są wykorzystywane przez Wnioskodawcę rolniczo na własne potrzeby. Działki, które Wnioskodawca chce sprzedać, w momencie darowizny aż do chwili obecnej widniały i widnieją w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy jako tereny usług komercyjnych, przemysłowo składowych oraz tereny rolne o warunkach dostępności inwestycyjnej.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą osobiście jak i również w spółce cywilnej, w obydwu firmach działalność gospodarcza polega na świadczeniu usług, produkcji i handlu. Firmy nie zajmują się handlem gruntem. Zarówno osobista firma jak i spółka są podatnikami podatku VAT.

Nabywcą ma być małżeństwo, które z wstępnych informacji zamierza zakupić grunt w celu powiększenia gospodarstwa rolnego.

Grunt, który Wnioskodawca zamierza sprzedać, nabył w drodze darowizny w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Od samego początku Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać grunt rolniczo i tak wykorzystuje aż do chwili obecnej.

Grunt przeznaczony do sprzedaży jest niezabudowany i Wnioskodawca nie zamierza go zabudować, nigdy nie występował do Urzędów o wydanie decyzji o warunkach zabudowy gruntu.

Działalność gospodarczą w osobistej firmie Wnioskodawca prowadzi od 18 lipca 1994r. Działalność gospodarczą w spółce cywilnej Wnioskodawca prowadzi od 1 kwietnia 1997r. Czynnym podatnikiem VAT Wnioskodawca jest od 18 lipca 1994r. Nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Grunt który Wnioskodawca chce sprzedać, wykorzystywał i wykorzystuje rolniczo tylko i wyłącznie na własne potrzeby, uzyskane płody rolne stanowią paszę dla zwierząt w gospodarstwie rolnym (kury, indyki, kaczki, króliki, kozy, trzoda chlewna), Wnioskodawca uprawia głównie ziemniaki, pszenicę, buraki pastewne oraz jarzyny. Nie handlował płodami rolnymi jak i również zwierzętami hodowanymi we własnym gospodarstwie rolnym. Nie ubiegał się o dopłaty unijne dotyczące ww. gruntu.

Przyczyną sprzedaży gruntu jest zamiar zakupu gruntów rolnych w miejscowości, w której obecnie Wnioskodawca zamieszkuje.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości gruntowe lecz nie przewiduje ich sprzedaży w przyszłości. Nigdy nie dokonywał sprzedaży gruntów innych niż wskazane we wniosku. Pieniądze ze sprzedaży gruntu Wnioskodawca przeznaczy na zakup gruntów rolnych, które powiększą jego gospodarstwo rolne w miejscowości rodzinnej.

Wnioskodawca podał ponadto, że grunt, o którym mowa we wniosku nie był przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani żadnych innych umów o podobnym charakterze i Wnioskodawca nigdy nie czerpał z tego tytułu korzyści majątkowych. Grunt nigdy też nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej zarówno w osobistej firmie Wnioskodawcy, jak i w spółce cywilnej.

Zakupiony grunt w rodzinnej miejscowości, Wnioskodawca przeznaczy pod uprawy na własne potrzeby. Płody rolne uzyskane z ww. gruntu Wnioskodawca przeznaczy na karmę dla drobnego inwentarza, który to hoduje na potrzeby swojej rodziny. Wnioskodawca nie zamierza tak wyhodowanych płodów rolnych jak i zwierząt przeznaczyć do sprzedaży. Wnioskodawca absolutnie nie zamierza na zakupionych gruntach prowadzić działalności gospodarczej, tak w swojej osobistej firmie, jak i w spółce cywilnej.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowych gruntów, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Wnioskodawca nabył bowiem przedmiotowy grunt w 2005r. w drodze darowizny jako grunt rolny. Płody rolne pochodzące z ww. gruntu zużywane były przez Wnioskodawcę na własne potrzeby dokarmiania zwierząt hodowlanych. Wnioskodawca nie handlował tymi płodami rolnymi jak również zwierzętami hodowanymi we własnym gospodarstwie rolnym. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Prowadzi wprawdzie działalność gospodarczą osobiście oraz w spółce cywilnej, jednakże obie firmy nie zajmują się obrotem nieruchomościami. Przedmiotowy grunt, nigdy nie był przedmiotem dzierżawy, najmu lub umów o podobnym charakterze oraz nigdy nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

Środki uzyskane ze sprzedaży gruntu zostaną przeznaczone na zakup gruntów rolnych, które powiększą gospodarstwo rolne Wnioskodawcy w jego rodzinnej miejscowości. Płody rolne uzyskane z zakupionego gruntu oraz wyhodowane zwierzęta Wnioskodawca przeznaczy na potrzeby swojej rodziny, nie zamierza ich sprzedawać. Zakupionego gruntu nie zamierza również wykorzystywać do prowadzonej osobiście oraz w spółce cywilnej działalności gospodarczej.

Zatem w ocenie tut. organu nie można uznać przedmiotowej sprzedaży z majątku osobistego gruntu niezabudowanego za częstotliwą dostawę gruntów, a więc czynność ta w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ do powyższej sprzedaży nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o VAT, również nie ma do niej zastosowania, wymieniony przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowego gruntu jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe, gdyż sprzedaż tego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Dodatkowo wyjaśnia się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.