ITPP1/443-156/10/KM
Interpretacja indywidualna
z dnia 11 maja 2010
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatkowej dotyczącej usług umożliwiających dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów - jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatkowej dotyczącej usług umożliwiających dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca (spółka akcyjna) świadczy usługi umożliwiające dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów w Internecie (e-przelewy). Usługa pośrednictwa w bezgotówkowym rozliczeniu transakcji płatniczych dokonywana jest za pomocą kart płatniczych i przelewów. W ramach realizowanych usług Wnioskodawca zobowiązany jest do:
1. zapewnienia wsparcia technicznego w zakresie konfiguracji i serwisowania oprogramowania komputerowego, certyfikowanego przez Wnioskodawcę, za pomocą którego następuje wymiana informacji między Akceptantem a Wnioskodawcą dotyczących realizowanych transakcji,
2. dostarczania dokumentacji – instrukcji opisujących zasady działania oprogramowania i procedur akceptacji kart,
3. umożliwienia dokonywania autoryzacji transakcji tzn. sprawdzenia czy na rachunku karty znajdują się środki umożliwiające jej dokonanie między sprzedającym a klientem (kupującym),
4. przekazywania bankowi obsługującemu zatwierdzonych transakcji do rozliczeń,
5. umożliwienia Akceptantowi dostępu do informacji związanych z procesem autoryzacji i rozliczeń transakcji,
6. wyjaśniania zwrotów i reklamacji,
7. umieszczenia aktualizowania i utrzymania na swoich stronach internetowych informacji o Akceptancie.
Za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje od Akceptanta:
1. jednorazową opłatę instalacyjną za wdrożenie systemu umożliwiającego dokonywanie transakcji
2. comiesięczną opłatę abonamentową o stałej wartości niezależną od wysokości obrotów, liczby i wartości dokonanych transakcji. Opłata obejmuje koszty utrzymania łączy, sprzętu i oprogramowania komputerowego. Opłata ta jest pobierana nawet w sytuacji w której nie dokona żadnej transakcji,
3. prowizję za usługę finansową będącą procentową opłatą pobieraną od wartości transakcji pokrywającą koszty obsługi transakcji. Prowizja ta zawiera koszty obsługi transakcji w organizacjach płatniczych, wynagrodzenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie banków. Wartość pobranej prowizji jest uzależniona od wartości dokonywanych transakcji przez akceptantów „przeprocesowanych” za pośrednictwem Wnioskodawcy. W przypadku, gdy Akceptant nie dokona sprzedaży za pośrednictwem Wnioskodawcy w miesięcznym okresie rozliczeniowym, nie ponosi tej opłaty.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować dla opisanych powyżej usług umożliwiających dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów w Internecie (e-przelewy)...
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej wykonywane usługi dotyczące realizowania elektronicznych transakcji płatniczych za pomocą kart płatniczych oraz e-przelewów w zakresie:
* wdrażania systemu umożliwiającego dokonywanie transakcji,
* utrzymania , serwisowania systemu informatycznego,
* pośrednictwa w bezgotówkowym rozliczaniu, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie:
* abonamentowe za utrzymanie systemu
* prowizyjne od ilości wykonanych transakcji finansowych
* jednorazowe za wdrożenie systemu
sklasyfikowane jako: „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione (PKWiU 67.13.10-00.90) są zwolnione z podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Natomiast uregulowania ust. 3 ww. artykułu 8 cyt. ustawy wskazują, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.
Należy zaznaczyć, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.).
W przypadku usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.
W tym miejscu nadmienić należy, iż ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504) z dniem 1 stycznia 2010 r. zmienione zostały przepisy regulujące kwestie dotyczące m.in. miejsca świadczenia usług. Na mocy ww. nowelizacji uchylone zostały art. 27 i 28 ustawy o podatku od towarów i usług, które zastąpiono nowymi regulacjami zawartymi w art. 28a-28o.
W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.
W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).
Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednocześnie przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3. przedmiotowego załącznika „ wykaz usług zwolnionych od podatku” wymienione są usługi zgrupowane pod symbolem PKWiU - Sekcja J ex (65-67), tj. „Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:
1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz factoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości”.
Stosownie do objaśnień zawartych w załącznikach do ustawy symbol „ex” oznacza, iż następujący po nim symbol PKWiU dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi umożliwiające dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów w internecie (e-przelewy), w ramach których zobowiązany jest m. in. do zapewnienia wsparcia technicznego w zakresie konfiguracji i serwisowania oprogramowania komputerowego, za pomocą którego następuje wymiana informacji między Akceptantem a Wnioskodawcą dotyczących realizowanych transakcji, dostarczania dokumentacji (instrukcji) opisujących zasady działania oprogramowania i procedur akceptacji kart, umożliwienia dokonywania autoryzacji transakcji, przekazywania bankowi obsługującemu zatwierdzonych transakcji do rozliczeń, umożliwienia Akceptantowi dostępu do informacji związanych z procesem autoryzacji i rozliczeń transakcji, wyjaśniania zwrotów i reklamacji, umieszczenia aktualizowania i utrzymania na swoich stronach internetowych informacji o Akceptancie.
Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż opisane wyżej usługi należy klasyfikować w ugrupowaniu PKWiU 67.13.10-00.90 „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
Należy zwrócić uwagę, iż wyszczególnione - w poz. 3 załącznika nr 4 - wyłączenia z możliwości korzystania ze zwolnienia nie obejmują usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 67.13.10-00.90 tj. „usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym pozostałych, gdzie indziej niewymienionych”.
Zatem, jeśli Wnioskodawca świadczy usługi umożliwiające dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów w Internecie, (związane z obsługą kart płatniczych i przetwarzaniem transakcji dokonywanych za pomocą tych kart), zakwalifikowane do grupowania PKWiU 67.13.10-00.90 „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione” – będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy powołanego art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy - o ile nabywca świadczonych usług spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy a miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług będzie terytorium kraju, tj. terytorium Polski.
Należy wskazać, że organ wydający interpretację indywidualną, nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc to podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. Zatem tut. organ podatkowy nie dokonywał oceny poprawności przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej, w związku z czym, niniejszej odpowiedzi udzielono przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
