IBPP1/443-412/10/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2010r. (data wpływu 7 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla czynności wykonywanych przez biegłego sądowego z zakresu psychiatrii – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 7 maja 2010r., wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla czynności wykonywanych przez biegłego sądowego z zakresu psychiatrii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako biegły sądowy na zlecenie Sądu i Prokuratury prowadzi badania lekarskie polegające na badaniu stanu psychicznego osób oraz analizie dokumentacji medycznej. Badania te przeprowadzone są w warunkach ambulatoryjnych, a także w warunkach oddziału psychiatrycznego szpitala w ramach obserwacji sądowo-psychiatrycznych.

Na podstawie ww. czynności Wnioskodawca przeprowadza postępowanie diagnostyczne i opisuje stan zdrowia psychicznego osób dla Sądu i Prokuratury oraz w uzasadnionych przypadkach Wnioskodawca zaleca podjęcie odpowiedniego leczenia lub ocenia postępy dotychczasowego leczenia.

Wnioskodawca przedłożył klasyfikację Urzędu Statystycznego w Łodzi wydaną dla Wnioskodawcy, z której wynika, iż usługi biegłego sądowego – lekarza psychiatry wykonywane na zlecenie sądu i prokuratury, polegające na wydawaniu opinii dotyczących stanu zdrowia pacjentów w procesach sądowych, po przeprowadzeniu pełnego badania lekarskiego oraz po przeanalizowaniu dokumentacji mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85.12.12-00.00 – „Konsultacje i leczenie prowadzone przez lekarzy specjalistów”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. czynności podlegają przedmiotowemu zwolnieniu z opodatkowania VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane na zlecenie Sądu lub Prokuratury polegające na wydawaniu opinii dotyczących psychicznego stanu zdrowia pacjentów w procesach sądowych, po przeprowadzeniu pełnego badania lekarskiego oraz po przeanalizowaniu dokumentacji medycznej są zwolnione przedmiotowo z podatku od towarów i usług (VAT), gdyż Ośrodek Standardów Klasyfikacji Urzędu Statystycznego w Łodzi wypowiedział się w tej sprawie, klasyfikując takie usługi w pozycji PKWiU 85.12.12-00.00 (konsultacje i leczenie prowadzone przez lekarzy specjalistów).

Czynności te zostały wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług w pozycji nr 9 (ex 85) usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2), jako usługi podlegające przedmiotowemu zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie natomiast do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, zarówno towary, jak i usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla prawidłowego określenia stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności, które są usługami w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędne jest ustalenie symbolu PKWiU, gdyż ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Klasyfikacje te służą identyfikacji towarów i usług opodatkowanych stawkami niższymi niż 22% oraz zwolnionych od tego podatku.

Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi.

Kwestie związane ze stawką podatku regulują przepisy Działu VIII „Wysokość opodatkowania”. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 2 powołanej ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku tym pod pozycją 152 wymienione zostały usługi określone symbolem PKWiU ex 85 – usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej – wyłącznie świadczone przez instytucje, których usługi te nie są zwolnione od podatku. Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika nr 3 w pkt 2 zawarto stwierdzenie, że wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 9 tego załącznika wymienione zostały usługi określone symbolem PKWiU ex 85 - Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2).

Oznaczenie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi.

Z zestawienia tych dwóch regulacji wynika, że jeśli przedmiotowe usługi znalazły się już w załączniku nr 4 jako usługi zwolnione od podatku VAT, nie ma zastosowania stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także przepisy wykonawcze nie wymieniają instytucji (podmiotów), których usługi klasyfikowane do grupowania PKWiU 85 nie są zwolnione od podatku. Wyłączenie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w poz. 9 załącznika Nr 4, dotyczy wyłącznie usług weterynaryjnych.

Jak wskazuje analiza grupowania statystycznego oznaczonego symbolem PKWiU 85, zakres przedmiotowy usług w zakresie ochrony zdrowia jest szeroki i obejmuje: usługi świadczone przez szpitale, usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie, usługi stomatologiczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, pozostałe (w tym usługi położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów i innych osób zajmujących się usługami paramedycznymi, usługi pogotowia ratunkowego, usługi świadczone przez laboratoria medyczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane).

W związku z powyższym istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez podatnika.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako biegły sądowy na zlecenie Sądu i Prokuratury prowadzi badania lekarskie polegające na badaniu stanu psychicznego osób oraz analizie dokumentacji medycznej. Badania te przeprowadzone są w warunkach ambulatoryjnych, a także w warunkach oddziału psychiatrycznego szpitala w ramach obserwacji sądowo-psychiatrycznych.

Na podstawie ww. czynności Wnioskodawca przeprowadza postępowanie diagnostyczne i opisuje stan zdrowia psychicznego osób dla Sądu i Prokuratury oraz w uzasadnionych przypadkach Wnioskodawca zaleca podjęcie odpowiedniego leczenia lub ocenia postępy dotychczasowego leczenia.

Wnioskodawca przedłożył klasyfikację Urzędu Statystycznego w Łodzi wydaną dla Wnioskodawcy, z której wynika, iż usługi biegłego sądowego – lekarza psychiatry wykonywane na zlecenie sądu i prokuratury, polegające na wydawaniu opinii dotyczących stanu zdrowia pacjentów w procesach sądowych, po przeprowadzeniu pełnego badania lekarskiego oraz po przeanalizowaniu dokumentacji mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85.12.12-00.00 – „Konsultacje i leczenie prowadzone przez lekarzy specjalistów”.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, że jeśli świadczone przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85.12.12-00.00 jako „Konsultacje i leczenie prowadzone przez lekarzy specjalistów”, to korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania usług wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji statystycznej świadczonych usług ani też weryfikacji klasyfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę, zatem niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego.

Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Ponadto zauważa się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w Przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.