IPPP1-443-442/10-6/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) uzupełniony pismem z dnia 07 czerwca 2010 r. (data wpływu 14 czerwca 2010r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 25 maja 2010 r. oraz pismem z dnia 22 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 06 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia zespołu składników majątkowych nie stanowiących ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia zespołu składników majątkowych nie stanowiących ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Sp. z o.o. (dalej „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem zajmującym się dystrybucją oraz wdrażaniem oprogramowania komputerowego oraz dostarczaniem rozwiązań biznesowych dla klientów z różnych sektorów rynku.

W chwili obecnej Spółka planuje nabycie nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym, położonej przy ul. G. w W. (dalej: Nieruchomość). Spółka jest obecnie jednym z ośmiu najemców powierzchni biurowej budynku. Sprzedawca przedmiotowej nieruchomości prowadzi działalność polegającą na wynajmie nieruchomości. W ramach swoich aktywów/ inwestycji, Sprzedawca posiada nieruchomości położone w miejscowości K. a także dwie nieruchomości zlokalizowane w W. (w tym Nieruchomość).

Działalność Sprzedawcy związana z wynajmowaniem powierzchni biurowej znajdującej się w Nieruchomości nie jest wyodrębniona ani organizacyjnie, ani też finansowo. W szczególności, nie stanowi ona oddziału, zakładu, oddzielnej jednostki organizacyjnej, działu itp. Nie jest dla niej również sporządzany odrębny bilans. Sprzedawca zatrudnia obecnie 17 osób. Spółka nie przejmuje żadnych pracowników Sprzedawcy w ramach transakcji.

W obrębie przedsiębiorstwa Sprzedawcy nie ma także wyodrębnionego źródła finansowania przedmiotowej Nieruchomości.

Nieruchomość została nabyta przez Sprzedawcę w 2001 r., częściowo w drodze wkładu niepieniężnego (32/100 udziału we współwłasności Nieruchomości), częściowo natomiast w drodze zakupu udziału we współwłasności Nieruchomości (68/100 udziałów we współwłasności Nieruchomości).

Zgodnie z obowiązującymi w 2001 r. przepisami, sprzedaż prawa 68/100 udziału w przedmiotowej Nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dostawca Nieruchomości na rzecz Sprzedawcy wystawił fakturę VAT z wykazaną stawką 22% VAT. Sprzedawca odliczył podatek naliczony wykazany na fakturze.

Natomiast otrzymanie przez Sprzedawcę jako wkład 32/100 udziału w przedmiotowej Nieruchomości stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu, jednak przedmiotowo zwolnioną z podatku na podstawie § 69 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Nieruchomość była przedmiotem wynajmu przez Sprzedawcę od 2001 r.

Sprzedawca nie poniósł wydatków na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) Nieruchomości, które stanowiłyby co najmniej 30 % jej wartości początkowej.

W skład Nabywanej przez Spółkę Nieruchomości wchodzić będą w szczególności:

o prawo własności gruntu wraz z posadowionym na gruncie budynkiem;

o umowy (przenoszone w drodze cesji), związane z obsługą budynku; przykładowo:

* umowa o dostawę energii;

* serwis urządzeń przeciwpożarowych;

* serwis systemu oddymiania;

* serwis urządzeń kontroli dostępu;

* sprzątanie obiektu;

* ochrona fizyczna obiektu;

* wywóz nieczystości;

* dostawa wody i odprowadzanie ścieków;

* dostawa ciepła;

* konserwacja wind.

Ponadto zgodnie z art. 678 Kodeksu cywilnego (dalej: KC), z mocy samego prawa, w wyniku nabycia przedmiotowej Nieruchomości na Spółkę przejdą Umowy najmu powierzchni biurowych w budynku (w związku przejściem umów najmu na Spółkę, wstąpi ona we wszelkie prawa i obowiązki Sprzedawcy z tytułu umów najmu mocy prawa) z pozostałymi siedmioma najemcami.

Pozostałe aktywa Sprzedawcy, związane z opisanym powyżej głównym przedmiotem jej działalności, nie będą objęte przedmiotową transakcją.

Dodatkowo należy podkreślić, że Spółka nie przejmie żadnych pracowników Sprzedawcy.

Intencją Spółki oraz Sprzedawcy jest objęcie planowaną transakcją składnika majątkowego (Nieruchomości), nie zaś całego przedsiębiorstwa Sprzedawcy czy też zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa.

Zarówno Sprzedawca, jak również Spółka są czynnymi podatnikami VAT.

Dodatkowo należy stwierdzić, że Spółka będzie wykorzystywała Nieruchomość wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej VAT (w części wynajem oraz w części wykorzystanie na potrzeby prowadzonej działalności operacyjnej podlegającej opodatkowaniu VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W kontekście powyższego zdarzenia przyszłego Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

1. Opisana w stanie faktycznym planowana transakcja nie stanowi nabycia przedsiębiorstwa Sprzedawcy w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT, a w konsekwencji w przypadku wykazania przez Sprzedawcę kwoty podatku VAT na fakturze dokumentującą transakcję, Spółka będzie miała prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze i w szczególności do Spółki nie będzie miał zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 w zw. z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT;

2. Opisana w stanie faktycznym planowana transakcja nie stanowi nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedawcy (dalej ZCP) w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a w konsekwencji w przypadku wykazania przez Sprzedawcę kwoty podatku VAT na fakturze dokumentującej transakcję, Spółka będzie miała prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze i w szczególności do Spółki nie będzie miał zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 w zw. z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT;

3. Opisana w stanie faktycznym transakcja będzie polegała na nabyciu nieruchomości nie zaś przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie ona, co do zasady zwolniona z opodatkowania, jednak z prawem wyboru przez strony transakcji opcji opodatkowania 22% VAT w odniesieniu do całej wartości Nieruchomości. W konsekwencji, w przypadku wyboru opodatkowania transakcji 22% VAT Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja będzie transakcją polegającą na nabyciu nieruchomości. Argumenty na poparcie powyższego stanowiska Spółka przedstawia poniżej. spółka stoi na stanowisku, iż będzie ona uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego przez Sprzedawcę w opisanej w stanie faktycznym transakcji.

Ad 1 i 2

Zdaniem Spółki, Nieruchomość, którą zamierza nabyć Spółka, nie stanowi ani przedsiębiorstwa Sprzedawcy, ani ZCP w zrozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ad 3

Transakcja nabycia przedmiotowej Nieruchomości, będzie, co do zasady, zwolniona z opodatkowania, jednak z prawem wyboru przez strony transakcji opcji opodatkowania. W konsekwencji, w przypadku wyboru opodatkowania transakcji 22% VAT Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Ad 1

Zdaniem Spółki, Nieruchomość, którą zamierza nabyć Spółka, nie stanowi przedsiębiorstwa Sprzedawcy.

1. Definicja przedsiębiorstwa

Pojęcie przedsiębiorstwa nie zostało zdefiniowane wprost w ustawie o VAT, jednak w doktrynie, orzecznictwie ( wyrok SN z dnia 20 grudnia 2000 r., sygn. III RN 163/00; wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 października 2009 r., sygn. III SA/Wa 368/09) oraz interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe ( interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2008 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1510/08-3/GD; interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2008 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1641/08-4/SM) powszechnie przyjmuje się, że do zdefiniowania tego pojęcia w zakresie ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55 KC, do której to definicji odsyła wprost ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych – art. 4a pkt 3 ustawy (Dz. U. Nr 21, poz. 86 z późn. zm.)

Stosownie do art. 551 KC „przedsiębiorstwo” należy rozumieć jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z powyższym przepisem, przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5. koncesje, licencje i zezwolenia,

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów.

Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mąjątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto, zgodnie z art. 552 KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej lub z przepisów szczególnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo ma miejsce wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 551 KC istotne elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), stanowiące zorganizowany zespół zostaną przekazane nabywcy.

W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

2. Przedmiot transakcji

Z przedstawionego powyżej przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika jednoznacznie, że przedmiotem transakcji będą jedynie składniki majątkowe składające się na Nieruchomość, nie natomiast przedsiębiorstwo Sprzedawcy. Na potwierdzenie tej tezy Spółka przytacza poniższą argumentację.

Po pierwsze, Sprzedawca nie zbywa wszystkich elementów, które zgodnie z przepisami KC tworzą przedsiębiorstwo. W szczególności zaś Spółka nie planuje nabycia następujących elementów składających się na przedsiębiorstwo zgodnie z przepisami KC:

* pozostałe, opisane w stanie faktycznym wniosku nieruchomości Sprzedawcy;

* inne aktywa związane z podstawową działalnością gospodarczą Sprzedawcy polegające na świadczeniu usług w zakresie wynajmu nieruchomości;

* środków na rachunku bankowym Sprzedawcy;

* ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa Sprzedawcy.

Sprzedaż nieruchomości nie będzie się także wiązała z przejściem żadnych pracowników Sprzedawcy do Spółki.

Po drugie, należy podkreślić, że z perspektywy Sprzedawcy przedmiotem transakcji będzie wyłącznie pojedynczy składnik majątkowy w postaci Nieruchomości wraz z prawami / umowami, które do niej przynależą.

Warto w tym miejscu podkreślić, że z punktu widzenia przepisów podatkowych istotne jest, czy dany zbiór składników majątkowych ma charakter przedsiębiorstwa z punktu widzenia zbywcy, na moment dokonania transakcji.

3. Potwierdzenie stanowiska Spółki w interpretacjach prawa podatkowego

Prawidłowość przytoczonych powyżej argumentów potwierdzają liczne interpretacje wydane przez organy skarbowe:

* interpretacja wydana przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 20 lutego 2006 r. (sygn. 1471/DC/436/3/06/HB), w której Naczelnik zajął stanowisko, że „ze względu na objęcie ( ) transakcją sprzedaży jedynie niektórych składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa Strony, przedstawiona czynność prawna nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa.”.

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 listopada 2008 r (sygn. IP-PP2-443-1352/08-3/BM), w której Dyrektor stwierdził, że: „Nie wystarczy bowiem, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, powyższy zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników niemajątkowych i majątkowych powiązanych ze sobą funkcjonalnie i przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych nie dotyczy zaś zbycia wyłącznie składników majątkowych, które potencjalnie mogłyby stanowić przedsiębiorstwo”.

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 września 2009 (syng. IPPP2/443-778/09-2/IK), w której potwierdzone zostało, iż „Transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo ma miejsce jedynie wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 551 KC elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy. Dodatkowo, zdaniem Spółki, na gruncie przytaczanego przepisu istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa ale tylko wówczas gdy, elementy te nie maja istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa”.

Ad 2

Zdaniem Spółki, Nieruchomość, którą zamierza nabyć Spółka, nie stanowi ZCP zrozumieniu przepisów ustawy o VAT.

1. Definicja ZCP

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, jako „organizacyjnie finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Zatem, aby zbiór danych składników majątkowych mógł być uważany za ZCP, muszą być spełnione łącznie wszystkie elementy definicji przytoczonej powyżej, co oznacza, że:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te są przeznaczone do realizacji zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Łączne spełnienie wyżej wymienionych przesłanek jest niezbędne, aby można było stwierdzić, iż mamy do czynienia z ZCP. Stanowisko takie zostało potwierdzone w orzecznictwie dotyczącym analogicznej definicji zawartej w przepisach o podatku dochodowym ( wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 października 2007 r., sygn. I SA/Lu 403/07, wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 sierpnia 2009r., sygn. I SA/Ke 226/09) oraz interpretacjach organów podatkowych ( interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2009 r., sygn. IPPB5/423-131/09-2/MB; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 kwietnia 2009 r., sygn. ILPP2/443-67/09-4/EN, interpretacja Dyrektora Skarbowej w Warszawie z dnia 29 września 2009 r., sygn. IPPP2/443-778/09-2/IK.).

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, musi się on odznaczać pełną odrębnością, która stanowi o możliwości samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. ZCP tworzą więc składniki, które można uznać za stanowiące zespół, a nie zbiór przypadkowych elementów.

Oznacza to, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić działalność lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa już przed zbyciem (interpretacja Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 29 marca 2004 r., sygn. IS.I/3-423/6/04 tj. na ile stanowią wyodrębnioną w nim organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Dlatego też nabycie przez Spółkę Nieruchomości, która stanowi jedynie jedno z aktywów Sprzedawcy nie może zostać uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w wiążących interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 sierpnia 2009 r., sygn. ILPP1/443-639/09-6/MT wskazano, iż „nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo, bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa”

2. Przedmiot transakcji

Nieruchomość będąca przedmiotem planowanej transakcji nie spełnia kryteriów pozwalających na zaklasyfikowanie jej jako ZCP. Należy zwrócić uwagę, że - jak to zostało powołane powyżej -aby można było mówić o ZCP, niezbędne jest wyodrębnienie organizacyjne oraz finansowe składników majątkowych z przedsiębiorstwa, natomiast przedmiotowa Nieruchomość nie jest w ten sposób wyodrębniona z przedsiębiorstwa Sprzedawcy.

Ustawa o VAT nie wskazuje expressis verbis, co należy rozumieć poprzez wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008 r., sygn. ILPB3/423-496/08-2/HS. Dodatkowo, „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział itp. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2009 r., sygn. IPPB5/423-165/08-6/MB)”

Twierdzenie takie odzwierciedla również stanowisko doktryny.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, czy wydział itp.(komentarz do ustawy o VAT 2009, Tomasz Michalik, Legali komentarz do art. 2). Jak wskazano w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Nieruchomość nie stanowi majątku w Sprzedawcy jednostki wyodrębnionej, czy to w postaci oddziału, zakładu czy w żaden inny sposób, tym bardziej wyodrębnienie takie nie ma w przedmiotowej sprawie miejsca na podstawie dokumentu korporacyjnego jak statut, regulamin itp.

Jeżeli chodzi natomiast o wyodrębnienie finansowe, to i w tym przypadku ustawa nie określa jakie przesłanki muszą być spełnione, w szczególności, czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.(por. J. Marciniuk „Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008” Komentarz; Wydawnictwo C.H. Beck; Warszawa 2008; także postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 20 marca 2007 r., sygn. 1471/DPR2/423-204/06/AB). Dodatkowo, jednostka powinna posiadać własne środki pieniężne na finansowanie bieżącej działalności oraz własny rachunek bankowy. Również w świetle powyższej przesłanki przedmiotowa Nieruchomość nie wykazuje cech ZCP. Nieruchomość jest traktowana w księgach jako środek trwały podlegający amortyzacji, nie są prowadzone odrębne księgi dla Nieruchomości, jak również nie jest sporządzany dla niej osobny bilans.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedawcy w rozumieniu ustawy o VAT, w związku z czym zostanie opodatkowana podatkiem VAT na zasadach przewidzianych dla dostawy składników majątkowych.

Ad 3

Transakcja nabycia przedmiotowej Nieruchomości, będzie, co do zasady, zwolniona z opodatkowania, jednak z prawem wyboru przez strony transakcji opcji opodatkowania. W konsekwencji, w przypadku wyboru opodatkowania transakcji 22% VAT Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

W myśl art. 5 ust 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT odpłatna dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarem jest rzecz ruchoma, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, co powoduje, że dostawa gruntu objęta jest taką samą stawką podatku, jak dostawa budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Z tego powodu w celu ustalenia zasady opodatkowania sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości kluczowe jest ustalenie zasady opodatkowania budynku.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, upłynął okres krótszy niż lata.

Z powyższego wynika, że zgodnie z zasadą ogólną dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Opodatkowanie ma natomiast miejsce, jeżeli spełnione są określone warunki wymienione w ustawie.

W pierwszej kolejności w celu ustalenia, czy dana dostawa budynku jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, koniecznym jest wyjaśnienie terminu pierwsze zasiedlenie. Ustawa o VAT definiuje je w art. 2 pkt 14 jako „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich (a) wybudowaniu lub (b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.”

Opierając się na powyższej definicji należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stał się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu (T. Michalik, VAT, komentarz 2009).

Jednocześnie definicja pierwszego zasiedlenia posługuje się pojęciem „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, co obejmuje zarówno czynności opodatkowane, jak również w czynności podlegające opodatkowaniu, jednak przedmiotowo zwolnione z podatku.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Sprzedawca nabył przedmiotową Nieruchomość w 2001 r. Nabycie Nieruchomości przez Sprzedawcę nastąpiło z tytułów:

1. nabycia udziału we współwłasności Nieruchomości (68/100), - zarówno w czasie obowiązywania poprzednio obowiązującej Ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym z 1993 r., jak również na gruncie obecnie obowiązującej Ustawy o VAT, sprzedaż udziałów w nieruchomości stanowiła/stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu.

2. otrzymania w drodze aportu udziału we współwłasności nieruchomości (32/100) — zarówno na gruncie przepisów obowiązujących w 2001 r. (§ 69 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym) jak również na gruncie obecnie obowiązujących przepisów (aporty stanowi czynności opodatkowane), czynność aportu była czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Co więcej, od 2001 r. powierzchnia biurowa przedmiotowej Nieruchomości była przedmiotem wynajmu stanowiącego czynności podlegającą opodatkowaniu, a więc bezsprzecznie została spełniona przesłanka dla uznania, że „pierwsze zasiedlenie” w rozumieniu przepisów o VAT nastąpiło co najmniej w 2001 r.

Jak zostało to również wskazane w stanie faktycznym wniosku, Sprzedawca nie podniósł wydatków na ulepszenie przedmiotowej Nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% jego wartości początkowej.

Dlatego też, w opinii Spółki pierwsze zasiedlenie budynku w rozumieniu Ustawy o VAT miało miejsce w 2001 r. W konsekwencji, sprzedaż Nieruchomości będzie, co do zasady, zwolniona z podatku od towarów i usług, gdyż dostawa budynku nastąpi po upływie 2 lat od dnia pierwszego zasiedlenia.

Podstawą prawną zwolnienia będzie w tym przypadku art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.

W takim przypadku Spółce (oraz Sprzedawcy Nieruchomości) będzie jednak przysługiwało, zgodnie z art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, prawo do zgodnego wyboru opodatkowania sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości, pod warunkiem złożenia, przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości właściwemu dla Spółki naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnego oświadczenia ze strony czynności wybierają opodatkowanie dostawy Nieruchomości.

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, zarówno Spółka, jak również nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni Tym samym zostanie spełniona przesłanka wskazana w art. 43 ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przypadku wyboru opodatkowania transakcji 22% VAT (poprzez złożenie, przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości właściwemu dla Spółki naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnego oświadczenia, że strony czynności wybierają opodatkowanie 22% VAT dostawy Nieruchomości) Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.