IPPP1-443-805/10-7/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 02.08.2010 r. (data wpływu 04.08.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 03.11.2010 r. (data wpływu 08.11.2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 25.10.2010 r. i pismem z dnia 22.11.2010 r. (fax – data wpływu 22.11.2010 r., oryginał pisma – data wpływu 24.11.2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 16.11.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych - jest nieprawidłowe,

opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanych - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 04.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pan S. i Pani S. mają stałe miejsce zamieszkania w Republice Federalnej Niemiec. Pan S. i jego żona Pani S. są na prawach wspólności ustawowej od dnia 14.12.1992 r. jedynymi współwłaścicielami nieruchomości położonej w P., dla których właściwy sąd rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr KW …, w skład której wchodzą dwie działki.

Pan S. i jego żona Pani S. są także na prawach wspólności ustawowej od dnia 27.03.1996 r. jedynymi współwłaścicielami nieruchomości położonych w P., księga wieczysta nr KW …, w skład której wchodzi jedna działka. Pani S. jest dodatkowo od dnia 15.04.1994 r. m.in. także właścicielką innej nieruchomości, dla której ten sam sąd prowadzi księgę wieczystą nr KW …, a w skład której wchodzi 9 działek. Przy czym niektóre (jedna) zostały nabyte na podstawie umowy zamiany z dnia 25.11.2004 r.

W czerwcu 2010 r. Pani S. złożyła wniosek o podział jednej z działek wchodzących w skład księgi wieczystej nr KW … na 4 działki.

Na niektórych z powyższych działek znajdują się budynki, budowle lub ich części - w myśl ustawy o podatku od towarów i usług. Zarówno Panu S. jak i Pani S. w stosunku do niektórych wspomnianych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz ani Pan S. jak i Pani S. nie ponosili wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miało przynajmniej jedno z nich prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bądź też ponosili takie wydatki, lecz były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

Od początku 1997 r. część powyższych działek Pan S. i Pani S. wynajmują odpłatnie osobie trzeciej. Natomiast część z działek, które są wyłączną własnością Pani S. nie jest w ogóle wynajmowana. Od 2003 r. oboje małżonkowie są również zarejestrowani dla celów podatku od towarów i usług, a w rezultacie czynsz powiększany jest o podatek od towarów i usług. Poza fakturami dokumentującymi czynsz Pan S. i Pani S. nie wystawiają żadnych innych faktur.

Z uwagi na uzyskaną od organów podatkowych informację telefoniczną małżonkowie rozliczają się odrębnie na formularzu PIT-36. Otrzymany czynsz rozliczany jest według tzw. skali podatkowej przyporządkowany do źródła przychodów z najmu lub dzierżawy (poz. 6 w formularzu PIT-36). Poza tym małżonkowie nie uzyskują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żadnych innych przychodów.

Małżonkowie oraz Pani S. (w odniesieniu do działek w KW …, których jest wyłącznym właścicielem) zamierzają sprzedać wszystkie (większość) powyższych działek.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 03.11.2010 r. (data wpływu 08.11.2010 r.) Wnioskodawczyni uściśliła przedstawione zdarzenie przyszłe wskazując, iż:

Działki 1/34, 239/1

Pan S. i Pani S. są jedynymi właścicielami nieruchomości położonej w P., dla których Sąd Rejonowy w W. prowadzi księgę wieczystą nr KW … w skład której wchodzą dwie działki o nr ewidencyjnych 1/34 i 239/1.

Działka 1/34 jest działką niezabudowaną, natomiast działka 239/1 jest działką zabudowaną.

Państwo S. nabyli działki o nr 1/34 i 239/1 na prawach wspólności ustawowej na mocy aktu notarialnego Rep. … zawartego w dniu 14.12.1992 r. oraz własność hali produkcyjno-montażowej znajdującej się na działce o nr ewidencyjnym 239/1.

Państwo S. nabywając działki 1/34 i 239/1 nie mieli prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia nieruchomości i przedmiotowej hali.

W okresie od momentu zakupu do dnia dzisiejszego nie były dokonywane wydatki na ulepszenie budynku znajdującego się na działce 239/1 oraz inne wydatki inwestycyjne w stosunku do których Państwo S. mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na części działki 239/1 jedynie podmiot trzeci dokonywał nakładów inwestycyjnych.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta P. zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta P. z dnia 25.02.1010 r. przeznaczenie działki 1/34 i 239/1 określono jako „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług”.

Działki 1/34 i 239/1 były i są wydzierżawiane na rzecz podmiotu trzeciego.

Pan S. i Pani S. nie mieli zarejestrowanej jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Działka 1/32

Pan S. i Pani S. są jedynymi współwłaścicielami nieruchomości położonej w P., dla których sąd rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr KW …, w skład której wchodzi działka 1/32.

Działka 1/32 jest działką niezabudowaną.

Państwo S. nabyli działkę o nr 1/32 na prawach wspólności ustawowej na mocy aktu notarialnego zawartego w dniu 27.03.1996 r.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta P. zatwierdzony uchwałą Rady Miasta P. z dnia 25.02.2010 r. przeznaczenie działki 1/32 określono jako „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług”

Państwo S. nabywając działkę 1/32 nie mieli prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.

Działki 237/5, 239/6, 240/3, 240/7

Pani S. jest jedyną właścicielką nieruchomości położonej w P., dla których Sąd Rejonowy w W. prowadzi księgę wieczystą nr KW …, w skład której wchodzą m.in. działki o nr ewidencyjnych 237/5, 239/6, 240/3, 240/7.

Działki 237/5, 239/6, 240/3, 240/7 są działkami niezabudowanymi.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta P. zatwierdzony uchwałą Rady Miasta P. z dnia 25.02.2010 r. poszczególne działki mają następujące przeznaczenie:

237/5 „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług”,

239/6 „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług” oraz „tereny zieleni naturalnej”,

240/3 „tereny zabudowy usługowej”,

240/7 „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług” oraz „tereny zieleni naturalnej”.

Działka 237/5 była i jest wydzierżawiana na rzecz podmiotu trzeciego.

Działki 237/5, 239/6, 240/3, 240/7 zostały nabyte na mocy aktów notarialnych z dnia 15.12.1994 r. oraz 25.11.2004 r.

Działki 239/4, 239/5, 240/2

Pani S. jest jedyną właścicielką nieruchomości położonej w P., dla których Sąd Rejonowy w W. prowadzi księgę wieczystą nr KW …, w skład której wchodzą m.in. działki o nr ewidencyjnych 239/4, 239/5, 240/2.

Działki 239/4, 239/5, 240/2 są działkami zabudowanymi.

W okresie od momentu zakupu do dnia dzisiejszego nie były dokonywane wydatki na ulepszenie budynku znajdującego się na działce oraz inne wydatki inwestycyjne, w stosunku do których Pani S. miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na działkach 239/4, 239/5, 240/2 jedynie podmiot trzeci dokonywał nakładów inwestycyjnych.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta P. zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta P. z dnia 25.02.2010 r. przeznaczenie powyższych działek określono jako „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług”.

Działki 239/4, 239/5, 240/2 były i są wydzierżawiane na rzecz podmiotu trzeciego.

Pani S. nie miała zarejestrowanej jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Działki 239/4, 239/5, 240/2 zostały nabyte na mocy aktów notarialnych z dnia 15.12.1994 r. oraz 25.11.2004 r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22.11.2010 r., Wnioskodawca doprecyzował, iż działka o numerze ewidencyjnym 239/1 została wydzierżawiona w 1997 r. na rzecz podmiotu trzeciego.

Działki o numerach ewidencyjnych 239/4, 239/5, 239/5, 240/2, 237/5 zostały wydzierżawione w latach 1992 i 2004. Wymienione działki są do dzisiaj wydzierżawione.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

(Pytanie sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 03.11.2010 r.)

Czy wspólna z Panem S. sprzedaż przez Panią S. działek o nr ewidencyjnych 1/32, 1/34, 239/1 posiadanych przez nich na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie – art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w przypadku działki 239/1 oraz – art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w przypadku działek 1/32 i 1/34...

Czy sprzedaż działek o numerach 237/5, 239/6, 240/3, 240/7, 239/4, 239/5, 240/2 będących własnością Pani S. podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie – art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT – w przypadku działek 237/5, 239/6, 240/3, 240/7 oraz – art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – w przypadku działek 239/4, 239/5, 240/2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej podatkiem VAT) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT jako dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z uwagi na treść art. 2 pkt 6 ustawy VAT jako towar należy traktować między innymi budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W rezultacie wspólna sprzedaż działek należących do ich wspólności majątkowej małżeńskiej na których znajdują się budynki, budowle lub ich części należy uznać za odpłatną dostawę towarów.

Z uwagi na treść art. 29 ust. 5 ustawy VAT z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, a w konsekwencji zasady opodatkowania regulujące sprzedaż budynków, budowli lub ich części znajdują zastosowanie również wobec gruntów (działek). O ile więc sprzedaż budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z podatku od towarów i usług zwolnienie to znajduje także zastosowanie do gruntów (działek) na których umiejscowione zostały te budynki, budowle lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy VAT zwolniona z podatku od towarów i usług jest dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

W ocenie Wnioskodawcy wspólna z Panią S. sprzedaż przez Pana S. działek posiadanych przez niego na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej o nr ewidencyjnych 1/32, 1/34, 239/1 będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług z uwagi na treść

– art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – w przypadku działki 239/1,

oraz

– art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT – w przypadku działek 1/32 i 1/34,

a ponadto

sprzedaż działek o numerach 237/5, 239/6, 240/3, 240/7, 239/5, 240/2 będących własnością Pani S. podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie

– art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT – w przypadku działek 237/5, 239/6, 240/3, 240/7,

– art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – w przypadku działek 239/4, 239/5, 240/2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

nieprawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych,

prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na celu lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Art. 41 ust. 1 ustawy określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi jak i zwolnienia od podatku.

I tak stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni wskazuje działki, których jest wyłącznym właścicielem oraz działki objęte wspólnością ustawową.

Odnosząc się do działek objętych wspólnością ustawową w pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 196 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Stosownie do § 2 tegoż artykułu współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika, w przypadku małżeństwa stosunki własnościowe dotyczące ustawowego ustroju majątkowego regulują przepisy art. 31-46 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Z regulacji art. 31 § 1 Kodeks rodzinny i opiekuńczy wynika, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl z art. 35 tego Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Z uwagi na powyższe, skoro część gruntów objęta jest ustawową wspólnością małżeńską, oznacza to, że pod względem cywilistycznym grunty te stanowią współwłasność przysługującą niepodzielnie obydwu małżonkom. W konsekwencji w przypadku sprzedaży gruntów stanowiących wspólność ustawową, stronami takiej transakcji – jako równouprawnieni współwłaściciele – będzie Wnioskodawczyni oraz jej mąż. Z uwagi na fakt, że powołane przepisy prawa cywilnego określają równe prawa dla małżonków, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni winna uwzględnić sprzedaż działek, objętych wspólnością ustawową, w części stanowiącej 50% ich wartości.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem dostawy będą zarówno działki zabudowane, jak i niezabudowane.

Odnośnie terenów niezabudowanych Wnioskodawczyni wskazuje działki 1/34, 1/32, 237/5, 239/6, 240/3, 240/7, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa przeznaczenie jako „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług”, w przypadku działki 240/3 – „tereny zabudowy usługowej”.

Należy zauważyć, że ustawa posługuje się w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy kryterium przeznaczenia terenu. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu.

O przeznaczeniu nieruchomości gruntowej stanowią bowiem akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, jak definiować tereny przeznaczone pod zabudowę, przyjąć należy, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Dla wyżej wskazanych działek, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa przeznaczenie tych gruntów jako „tereny zabudowy obiektów produkcyjnych, składów i magazynów oraz usług” oraz „tereny zabudowy usługowej”, zatem niewątpliwie należy uznać, iż są to tereny przeznaczone pod zabudowę i nie mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż dostawa niezabudowanych działek 1/32, 1/34, 237/5, 239/6, 240/3, 240/7 będzie opodatkowana stawką 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie planowanej dostawy działek zabudowanych z opisu sprawy wynika, iż:

działka 239/1, zabudowana jest halą produkcyjno-montażową; zakup nastąpił w 1992 r., nie były dokonywane przez Wnioskodawczynię wydatki na ulepszenie budynku; działka została wydzierżawiona na rzecz podmiotu trzeciego w 1997 r., dzierżawa trwa do chwili obecnej,

działki 239/4, 239/5, 240/2, nabyte w 1994 r. oraz w 2004 r., są zabudowane, nie były dokonywane przez Wnioskodawczynię wydatki na ulepszenie budynków znajdujących się na działce; działki zostały wydzierżawione w latach 1992 i 2004, dzierżawa trwa do chwili obecnej.

W myśl cyt. art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 2 pkt 14 ustawy, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Mając powyższe na względzie w ocenie tut. Organu w przypadku budowli znajdujących się na powyższych działkach do pierwszego zasiedlenia doszło z chwilą oddania powyższych budowli w najem.

W związku z faktem, iż zbycie nieruchomości będzie następowało w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, tym samym dyspozycje artykułu 43 ust. 1 pkt 10 ustawy są spełnione i w stosunku do sprzedaży przedmiotowych nieruchomości zabudowanych należy zastosować zwolnienie od podatku VAT.

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

adres budynku, budowli lub ich części.

Zatem do dostawy budowli, posadowionych na działkach 239/1, 239/4, 239/5, 240/2 należy zastosować zwolnienie od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, ewentualnie wybrać opodatkowanie, po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie opodatkowania działek zabudowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.