IBPP1/443-1129/10/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2010r. (data wpływu 22 listopada 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2011r. (data wpływu 24 lutego 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 22 listopada 2010r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działku niezabudowanej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 lutego 2011r. (data wpływu 24 lutego 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 lutego 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Powiat nabył w drodze umowy zamiany działkę niezabudowaną. Poprzednim właścicielem nieruchomości była Spółdzielnia Mieszkaniowa, która posiadała ten teren od połowy lat 70-tych ubiegłego stulecia. Do notarialnej zamiany, w wyniku której Powiat działkę otrzymał doszło w lipcu 2009r. od powyższej umowy Powiat nie odprowadził podatku VAT. Zarówno Spółdzielnia jak i Powiat nigdy nie czyniły żadnych nakładów na poprawę i wzrost wartości opisanej działki. Jak wynika z wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka leży w obszarze „7MW”. Jednak nie można lokalizować na jej obszarze nowej zabudowy z uwagi na lokalizację pomiędzy liniami rozgraniczającymi drogi a w obszarze nieprzekraczalnych linii zabudowy. Obecnie Powiat zamierza sprzedać nieruchomość w trybie bezprzetargowym.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 15 lutego 2011r. Wnioskodawca dodaje, że:

Powiat nie sprzedał przedmiotowej nieruchomości do chwili obecnej tj. do dnia 15 lutego br.

Symbol „7MW" oznacza - tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Działka została przeznaczona zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny usług, w zakresie oświaty, służby zdrowia, kultury, informatyki, fragmentarycznie jako teren dróg publicznych klasy zbiorczej.

Dla terenów „7MW" miejscowy plan ustala zakaz:

Budowy ogrodzeń z prefabrykowanych elementów betonowych (przęsła), blach i muru pełnego,

Stosowania jako materiałów elewacyjnych wszelkiego rodzaju listew plastikowych, blachy falistej, trapezowej i innych blach,

Lokalizacji garaży pojedynczych oraz jednopoziomowych zespołów garaży.

Treść uwagi zawartej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego odnoszącej się do przedmiotowej działki brzmi: UWAGA – „Przedmiotowa działka zlokalizowana jest pomiędzy liniami rozgraniczającymi drogi a nieprzekraczalnymi liniami zabudowy, czyli w obszarze na którym nie można lokalizować nowej zabudowy."

W chwili obecnej nie ma możliwości zabudowy działki z uwagi na powyższe ograniczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do ceny sprzedawanej nieruchomości należy doliczyć podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle art. 43 ust. 1 pkt a ustawy „o podatku VAT” zwalnia się od ww. podatku tereny niezabudowane i nie przeznaczone pod zabudowę. Przedmiotowa działka zgodnie z uwaga zawarta w wypisie z miejscowego planu nie nadaje się pod zabudowę. Ww. plan jest zdaniem Wnioskodawcy podstawowym, wiążącym aktem prawa miejscowego, który wskazuje przeznaczenie terenu – w tym wypadku niebudowlane. Ponieważ w miejscowym planie działka nie nadaje się pod zabudowę i jest niezabudowana przy jej sprzedaży nie należy doliczać podatku VAT. Cechy nieruchomości w zakresie jej przeznaczenia wskazują na obszar zwolnień z ww. podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym od stycznia 2011r. gdyż w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2011r. (data wpływu 24 lutego 2011r.) Wnioskodawca wskazał, iż do dnia 15 lutego 2011r. nie nastąpiła sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT , przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Należy zauważyć, iż ustawodawca w ustawie o VAT nie wskazał na podstawie jakich kryteriów należy daną nieruchomość gruntową uznać jako przeznaczoną pod zabudowę czy też nie. Należy zatem uznać, iż ustawodawca dopuszcza w tej materii możliwość korzystania z innych aktów prawnych czy też aktów administracyjnych regulujących te kwestie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003r. (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), zwanej dalej ustawą o planowaniu, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Natomiast art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Powiat) zamierza sprzedać działkę niezabudowaną, którą nabył w drodze umowy zamiany w miesiącu lipcu 2009r. Poprzednim właścicielem nieruchomości była Spółdzielnia Mieszkaniowa, która posiadała ten teren od połowy lat 70-tych ubiegłego stulecia. Zarówno Spółdzielnia jak i Powiat nigdy nie czyniły żadnych nakładów na poprawę i wzrost wartości opisanej działki. Jak wynika z wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka leży w obszarze „7MW”. Symbol „7MW" oznacza tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Działka została przeznaczona zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny usług, w zakresie oświaty, służby zdrowia, kultury, informatyki, fragmentarycznie jako teren dróg publicznych klasy zbiorczej.

Dla terenów „7MW" miejscowy plan ustala zakaz budowy ogrodzeń z prefabrykowanych elementów betonowych (przęsła), blach i muru pełnego, stosowania jako materiałów elewacyjnych wszelkiego rodzaju listew plastikowych, blachy falistej, trapezowej i innych blach, lokalizacji garaży pojedynczych oraz jednopoziomowych zespołów garaży.

Ponadto w planie zagospodarowania przestrzennego zawarta jest uwaga odnosząca się do przedmiotowej działki, która brzmi: „Przedmiotowa działka zlokalizowana jest pomiędzy liniami rozgraniczającymi drogi a nieprzekraczalnymi liniami zabudowy, czyli w obszarze na którym nie można lokalizować nowej zabudowy."

W chwili obecnej nie ma możliwości zabudowy działki z uwagi na powyższe ograniczenia.

Z powyższego wynika, iż przedmiotowa działka stanowi grunt niezabudowany, który zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego leży w obszarze terenów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Jednakże uwaga zawarta w ww. planie wskazuje, iż na tej konkretnie działce nie można lokalizować nowej zabudowy. Skoro zatem działka jest niezabudowana a uwaga zawarta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wyklucza możliwość zabudowy, oznacza to, że przedmiotem sprzedaży będzie grunt inny niż przeznaczony pod zabudowę.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że czynność zbycia przedmiotowej działki stanowiącej grunt inny niż przeznaczony pod zabudowę, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.