ITPP3/443-17/07/ZG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2007 roku (data wpływu 7.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 7 września 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej w celu zastosowania stawki 0% podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma prowadzi działalność produkcyjną. Swoje produkty dostarcza zarówno na rynek krajowy jak i na rynki zagraniczne, między innymi do kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer NIP z krajów wspólnoty europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT). Odbiorca jednego z krajów Unii Europejskiej odbiera wyroby podstawiając wynajętego przez siebie przewoźnika. Firma w dokumentacji dla każdej sprzedaży dla tego kontrahenta posiada: kopię faktury, specyfikację sztuk ładunku i CMR podpisane przez przewoźnika zobowiązującego się dostarczyć towar oraz dokumentację handlową z danym kontrahentem (zamówienie kontrahenta na wyrób).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy posiadając taki zestaw dokumentów firma jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT w odniesieniu do dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów dla danego kontrahenta...

Zdaniem wnioskodawcy przytoczone dokumenty potwierdzają, że wyroby będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium kraju członkowskiego innego niż terytorium kraju. Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług jeżeli kopia faktury, CMR oraz specyfikacje sztuk ładunku jednoznacznie nie potwierdzają dostawy wewnątrzwspólnotowej można zastosować dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 łącznie z dowodami wymienionymi w art. 42 ust. 11, czyli w tym przypadku zamówienie klienta.

Wobec powyższego firma jest uprawniona do zastosowania w przedmiotowym WDT stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Ponadto w myśl art. 42 ust. 3 cytowanej ustawy dowodami, o których mowa w art. 42 są dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia, kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Natomiast jeżeli wymienione powyżej dokumenty łącznie nie potwierdzają dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, zastosowanie ma art. 42 ust. 11 cytowanej ustawy, który stanowi iż w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa powyżej nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Istotą cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest zobowiązanie się podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej rzeczywiście zostały dostarczone kontrahentowi mającemu siedzibę na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Podatnik wskazał iż posiada, kopię faktury, specyfikację sztuk ładunku podpisaną przez przewoźnika zobowiązującego się dostarczyć wyrób odbiorcy, CMR podpisany w polu 23 przez przewoźnika zobowiązującego się dostarczyć wyrób do odbiorcy jako dowody potwierdzające dostawę. Ponadto stwierdza, iż jest w posiadaniu zamówienia kontrahenta na wyrób, które wyszczególnione jest w art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług i zdaniem podatnika łącznie dopełnia dokumentowanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Jednakże, analiza wymienionych dokumentów wskazuje, iż nie wynika z nich jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do nabywcy.

Wymienione i opisane w zapytaniu dokumenty:

faktura wskazuje na dokonanie sprzedaży towarów,

specyfikacja sztuk ładunku stanowi o ilości i rodzaju towarów objętych danym transportem,

CMR zgodnie z art. 9 Konwencji sporządzonej w Genewie dnia 19 maja 1956 roku o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i protokół podpisania (Dz. U. z 1962 roku Nr 49 poz. 238) stanowi o zawarciu umowy przewozu oraz przyjęciu towaru przez przewoźnika,

zamówienie jest poleceniem dostarczenia towarów.

Zatem wykazano, iż powyżej wyspecyfikowane dokumenty nie zawierają jednoznacznej informacji o otrzymaniu lub odbiorze towarów przez kontrahenta. Wobec czego nie mogą być wystarczające do udokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej, a co za tym idzie zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.