IBPP3/443-518/10/PH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2010r. (data wpływu 9 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 9 lipca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz rozlicza się w okresach miesięcznych. W lutym 2010 roku Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, niestety przed sporządzeniem deklaracji za luty czyli do dnia 25 marca Wnioskodawca nie otrzymał dokumentów potwierdzających dokonanie tej dostawy zgodnie z ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy. Zgodnie z zapisem ust. 12 Wnioskodawca nie wykazał w deklaracji za luty przedmiotowej dostawy. Następnie 10 kwietnia przed dokonaniem deklaracji za marzec Wnioskodawca otrzymał dokumenty potwierdzające dokonanie przedmiotowej dostawy wewnątrzwspólnotowej, która miała miejsce w lutym, a zatem na podstawie ustępu 12a, ponieważ jeszcze nie minął kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres, Wnioskodawca wykazał tę dostawę w deklaracji za marzec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca rozliczył transakcję WDT we właściwym okresie rozliczeniowym czyli w marcu...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż zapis ust. 12a nakazuje rozliczenie WDT w okresie, w którym dostawa ta została dokonana poprzez złożenie deklaracji korygującej ale tylko w przypadkach, o których mowa w ust. 12, Wnioskodawca uznaje, iż ust. 12 art. 42 odnosi się tylko do sytuacji, kiedy minął kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres czyli trzeci z kolei, a Wnioskodawca do tego czasu nie otrzymał dokumentów potwierdzających dokonania WDT w związku z czym musiał wykazać te dostawę ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju. W sytuacji takiej zgodnie z ust. 12a art. 42 musi wykazać transakcję WDT w okresie, w którym dostawa ta została dokonana poprzez złożenie deklaracji korygującej.

Jeżeli dostarczenie dowodów potwierdzających dokonanie WDT nastąpiło przed trzecim z kolei okresem rozliczeniowym, wtedy transakcje tą wykazuje się w miesiącu otrzymania tych dowodów gdyż wtedy nie mają zastosowania przepisy ust 12a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Podstawową stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Obniżenie stawki podatkowej lub zwolnienie od podatku, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 3, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Ponadto stosownie do przepisu art. 42 ust. 12a ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przepisy art. 42 ust. 1, ust. 12 pkt 2 oraz ust. 12a ustawy o VAT obejmują swoją hipotezą dwie sytuacje.

Pierwszą z nich jest sytuacja, kiedy podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła dostawa, znajduje się w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów stanowiących przedmiot dostawy wewnątrzwspólnotowej z terytorium kraju oraz ich dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Drugą sytuacją wskazaną w powyższych przepisach, jest sytuacja, kiedy podatnik nie posiada ww. dokumentów w terminie do złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, za okres następny oraz za kolejny po następnym okresie okres rozliczeniowy.

Tym samym stwierdzić należy, iż analiza powyższego pozwala dojść do wniosku, że przepis art. 42 ust. 12a ustawy o VAT ma zastosowanie każdorazowo do sytuacji, w której podatnik (rozliczający się z VAT za okresy miesięczne) dokonując dostawy, nie zgromadził dokumentacji uprawniającej go do zastosowania stawki VAT 0% przed upływem terminu do rozliczenia VAT za miesiąc w którym miała miejsce dostawa.

W rezultacie, przepis ten będzie dotyczył także takich sytuacji, gdy wymagane dokumenty zostaną zgromadzone przez podatnika przed upływem terminu do rozliczenia podatku za kolejny miesiąc, przypadający po miesiącu dokonania analizowanej dostawy, a nie wyłącznie do przypadków, w których podatnik uzyska wspomniane dokumenty już upływie terminu do rozliczenia tego kolejnego okresu.

Ponadto wskazać należy, iż stosownie do postanowień art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b. W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa powyżej, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz rozlicza się w okresach miesięcznych. W lutym 2010r. Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Przed sporządzeniem deklaracji za luty czyli do dnia 25 marca Wnioskodawca nie otrzymał dokumentów potwierdzających dokonanie tej dostawy zgodnie z ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy. Zgodnie z zapisem ust. 12 Wnioskodawca nie wykazał w deklaracji za luty przedmiotowej dostawy. Następnie 10 kwietnia przed upływem terminu do złożenia deklaracji za marzec Wnioskodawca otrzymał dokumenty potwierdzające dokonanie przedmiotowej dostawy wewnątrzwspólnotowej, która miała miejsce w lutym, a zatem na podstawie ustępu 12a, ponieważ jeszcze nie minął kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres, Wnioskodawca wykazał tą dostawę w deklaracji za marzec.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, iż skoro w przedmiotowej sprawie wskazano, iż Wnioskodawca dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej w lutym 2010r., to Wnioskodawca po otrzymaniu stosownych dowodów dokumentujących wywóz z terytorium kraju, towarów stanowiących przedmiot dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz ich dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, powinien dokonać stosownego rozliczenia poprzez sporządzenie deklaracji korygującej za miesiąc dokonania dostawy, czyli za luty 2010r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.