IPPP1/443-453/07-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 05.11.2007 r. (data wpływu 06.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży samochodu używanego - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 05.11.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży samochodu używanego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył samochód osobowy ze zwolnioną stawką VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 07.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zm.). Samochód ten nabyty został z zamiarem odsprzedania w ramach prowadzonej działalności kupno – sprzedaż samochodów. Wnioskodawca ma wątpliwości czy w tym przypadku może naliczyć VAT tylko od swojej prowizji (wystawić fakturę VAT marża), czy też od całości sprzedaży naliczyć 22% podatku VAT co, wg wnioskodawcy, nie jest logiczne, ponieważ przy zakupie nie odliczył on wspomnianego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przy sprzedaży tego samochodu konieczne jest naliczenie 22% podatku VAT... Czy też jest możliwa sprzedaż przedmiotowego samochodu w systemie marży i naliczenie podatku VAT tylko od prowizji...

Zdaniem wnioskodawcy samochody kupione ze zwolnionym VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia można sprzedać ze zwolnionym VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów z dnia 11.03.2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę pomiędzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy dla celów szczególnej procedury rozliczania podatku VAT jaką jest procedura opodatkowania marży, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie (…) – czyli także samochody osobowe.

Ponadto opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte. Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, nie będącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub nie będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 4 i 5;

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

W myśl § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zm.) zwolniona od podatku jest dostawa samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca nie nabył samochodu od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, tylko na podstawie wspomnianego § 8 ust. 1 pkt 5 cyt. rozporządzenia od czynnego podatnika podatku VAT.

Uwzględniając przytoczone powyżej przepisy należy stwierdzić, iż w przypadku nabycia takich samochodów w celu ich dalszej odsprzedaży, wnioskodawca nie będzie mógł zastosować przy ich dostawie przepisów art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy w takim przypadku opodatkować tę transakcję na zasadach ogólnych.

Reasumując, z analizy przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz mając na względzie wyżej przywołane przepisy wynika, iż nie jest możliwa sprzedaż przedmiotowego samochodu używanego w systemie marży oraz naliczenie podatku VAT tylko od prowizji. W tym przypadku zastosowanie będzie miała podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.