IPPP1-443-979/09-4/BS
Interpretacja indywidualna
z dnia 7 stycznia 2010
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.10.2009 r. (data wpływu 07.10.2009 r.) uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 28.10.2009 r. (skutecznie doręczone w dniu 03.11.2009 r.) pismem z dnia 04.11.2009 r. (data wpływu 09.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży prawa do poniesionych nakładów inwestycyjnych oraz stawki podatku - jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży prawa do poniesionych nakładów inwestycyjnych oraz stawki podatku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 09.11.2009 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Na działce nr X i Y z obrębu Z w O. stanowiącej własność Skarbu Państwa, Spółka z o.o. (zwane dalej Podatnikiem) wzniosło własnym nakładem środków, następujące budynki i budowle: budynek mieszkalny jednorodzinny, parterowy z poddaszem użytkowym i garażem w bryle budynku (budynek przekazany do użytkowania w 1987 r.), dwa budynki rekreacyjne typu „D” – o konstrukcji drewnianej (rok budowy 1987), wiaty stalowe typu „T”, ogrodzenie z bramami wjazdowymi oraz zewnętrzną infrastrukturę techniczną. Opisana powyżej nieruchomość jest użytkowana do celów mieszkalnych przez osobę fizyczną (byłego pracownika Podatnika) na podstawie umowy najmu od grudnia 1987 r. W listopadzie 2008 roku wspomniany Najemca zwrócił się do Podatnika z wnioskiem o sprzedaż prawa do poniesionych przez Podatnika nakładów w związku z opisaną wyżej nieruchomością.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy sprzedaż prawa do poniesionych nakładów inwestycyjnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
Jeśli tak to jaką stawkę powinien zastosować Podatnik przy tego rodzaju świadczeniu...
Czy w przypadku obowiązku opodatkowania ww. świadczenia Podatnik może zastosować stawkę preferencyjną w wysokości 7% w zakresie nakładów poniesionych w związku z wzniesieniem budynku mieszkalnego...
Zdaniem Wnioskodawcy:
Sprzedaż prawa do nakładów poniesionych za wzniesienie na obcym gruncie budynków i budowli (w tym budynku mieszkalnego) jest odpłatnym świadczeniem usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku od całości nakładów w wysokości 22%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Natomiast przez dostawę towarów w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stosownie do art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników, w ramach ich działalności gospodarczej.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż na działkach stanowiących własność Skarbu Państwa, Wnioskodawca własnym nakładem środków, wzniósł następujące budynki i budowle: budynek mieszkalny jednorodzinny, parterowy z poddaszem użytkowym i garażem w bryle budynku, który został przekazany do użytkowania w 1987 r., dwa budynki rekreacyjne o konstrukcji drewnianej (rok budowy 1987), wiaty stalowe, ogrodzenie z bramami wjazdowymi oraz zewnętrzną infrastrukturę techniczną. Opisana powyżej nieruchomość jest użytkowana do celów mieszkalnych przez osobę fizyczną (byłego pracownika Podatnika) na podstawie umowy najmu od grudnia 1987 r. W listopadzie 2008 roku Najemca zwrócił się do Podatnika z wnioskiem sprzedaż prawa do poniesionych przez Podatnika nakładów w związku z opisaną wyżej nieruchomością.
Zatem zbycie nakładów poniesionych na wybudowanie budynków i budowli na cudzym gruncie należy zaliczyć do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż dochodzi w tym przypadku do przeniesienia prawa majątkowego. W świetle powyższego sprzedaż nakładów, poniesionych na wybudowanie budynków i budowli, o którym mowa we wniosku, stanowić będzie w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT świadczenie usług podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ponieważ na czynność zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie budynku na cudzym gruncie ustawodawca nie przewidział preferencji w postaci zastosowania stawki obniżonej, ani zwolnienia z podatku, to czynność ta opodatkowana jest 22% stawką.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
