ILPP1/443-1328/09-5/AI

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług obejmujących montaż schodów zakupionych u producenta – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług obejmujących montaż schodów zakupionych u producenta. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 listopada 2009 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zakładania stolarki budowlanej pod firmą X, PKD z 2007 r. – 4332Z. Przedmiotem działalności jest sprzedaż i montaż schodów. Firma nie jest producentem schodów, lecz będzie dokonywała ich zakupu u producenta wg indywidualnego zamówienia klienta. w ramach usługi schody te zostaną zmontowane u klienta, a faktura jako przedmiot sprzedaży będzie określała montaż schodów, z tym że w cenie zawarte będą schody oraz usługa ich montażu.

Na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej w remanencie początkowym wykazane zostały schody, które były zakupione na własne potrzeby, a z uwagi na to, że okazały się nieprzydatne zostały przeznaczone do sprzedaży i montażu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Schody te zostały zamontowane w budynkach jednorodzinnych o powierzchni nie przekraczającej 300 m2, u osób nie prowadzących działalności gospodarczej. Określona na fakturze usługa montażu schodów zawiera w cenie wartość schodów oraz usługę montażu.

Z pisma uzupełniającego z dnia 14 listopada 2009 r. wynika, iż usługi są wykonywane w obiektach budownictwa mieszkaniowego zdefiniowanych w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Obiekty te zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych posiadają symbole PKOB 1110, 1121, 1122. Świadczone usługi, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) określoną na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.), posiadają symbol:

* 45.42 – Roboty związane z zakładaniem stolarki budowlanej,

* 45.42.13 – Roboty związane z montażem pozostałych niemetalowych elementów stolarki budowlanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT należy opodatkować sprzedaż i montaż schodów, które zostaną zakupione u ich producenta i będą montowane u osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w budynkach mieszkalnych o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 300 m2 oraz lokalach mieszkalnych o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150 m2...

Zdaniem Wnioskodawczyni, do opodatkowania właściwa jest 7% stawka podatku VAT określona w art. 41 ust. 12 – 12c ustawy, dla budowy, remontu i modernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz w § 6 ust. 2 rozporządzenia.

Firma nie jest producentem schodów, lecz świadczy usługi ich montażu wykorzystując własne materiały – schody zakupione u producenta. Usługi te mieszczą się w zakresie usług budowlanych, dla opodatkowania których przewidziana jest stawka VAT 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zatem, przy ustalaniu stawek podatku od towarów i usług, stosowanych przy świadczeniu usług, można posiłkować się dokonaną przez świadczącego usługę klasyfikacją statystyczną PKWiU, służącą do identyfikacji usług podlegających temu podatkowi. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na wykonawcy usługi. Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług – do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Podstawową stawką w zakresie podatku od towarów i usług jest, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka 22%, z zastrzeżeniami wynikającymi z ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 129 ust. 1.

W myśl ust. 12 powołanego artykułu, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z treścią ust. 12a ww. artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei, stosownie do ust. 12b tego artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2. lokali mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Regulacją uzupełniającą analizowane zagadnienie jest przepis § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799), zgodnie z którym w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zakładania stolarki budowlanej. Przedmiotem działalności jest sprzedaż i montaż schodów. Firma nie jest producentem schodów, lecz będzie dokonywała ich zakupu u producenta wg indywidualnego zamówienia klienta. w ramach usługi schody te zostaną zmontowane u klienta, a faktura jako przedmiot sprzedaży będzie określała montaż schodów, z tym że w cenie zawarte będą schody oraz usługa ich montażu.

Przedmiotowe usługi montażu zostały wykonane w obiektach budownictwa mieszkaniowego zdefiniowanych w art. 2 pkt 12 ustawy. Obiekty te zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych posiadają symbole: PKOB 1110, 1121, 1122. Świadczone usługi, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) określoną na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.), posiadają symbole:

* 45.42 – Roboty związane z zakładaniem stolarki budowlanej,

* 45.42.13 – Roboty związane z montażem pozostałych niemetalowych elementów stolarki budowlanej.

W tym miejscu stwierdzić należy, że jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa o charakterze złożonym, nie jest zasadne wyłączanie poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest kwota uzgodniona za wykonanie konkretnej usługi, bez względu na jej elementy składowe (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Specyfikacja elementów składowych świadczonej usługi może mieć istotne znaczenie dla potrzeb skalkulowania ceny, jednak nie może uzasadniać niejednorodnego kwalifikowania, dla celów podatku od towarów i usług, poszczególnych elementów wykonywanej czynności.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe sprawy oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, iż świadczenie usług polegających na montażu schodów – zakupionych u producenta, montowanych u osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej w budynkach mieszkalnych o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 300 m2 oraz lokalach mieszkalnych o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150 m2 – sklasyfikowanych przez Wnioskodawczynię wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolami: 45.42 oraz 45.42.13, wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11) należy opodatkować 7% stawką podatku VAT.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawczynię we wniosku klasyfikacji czynności oraz obiektów budowlanych do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej usług oraz budynków będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU oraz PKOB wskazane przez Wnioskodawczynię.

Nadmienić należy, iż kwestie zawarte w powołanym wyżej § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799) do dnia 31 grudnia 2009 r. uregulowane były w § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336).

Informuje się ponadto, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług obejmujących montaż schodów zakupionych u producenta. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług obejmujących montaż schodów została rozstrzygnięta w interpretacji z dnia 7 stycznia 2010 r. interpretacją nr ILPP1/443-1328/09-4/AI.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.